Kościoły stacyjne miasta Częstochowy to nowa inicjatywa duszpasterska Arcybiskupa Metropolity Częstochowskiego Wacława Depo, która nawiązuje do tradycji Kościoła rzymskiego, zrodzonej w IV-V w. Zwyczaj stacji wielkopostnych, celebrowanych każdego dnia w innej świątyni miasta, kultywowany jest dzisiaj nie tylko w Rzymie, ale również w wielu miastach Polski jak np. w Warszawie, Poznaniu, Łodzi i Lublinie.
Zgodnie z ideą kościołów stacyjnych, kolejne świątynie w mieście stają się „stacją” jednego dnia Wielkiego Postu, do którego to kościoła pielgrzymują wierni całego miasta. Każdego dnia w wyznaczonym kościele stacyjnym obowiązuje ten sam program.
Decyzją Księdza Arcybiskupa w ramach każdej stacji wielkopostnej w wyznaczonym kościele miasta Częstochowy należy przed wieczorną Mszą św. przeprowadzić godzinną Adorację Najświętszego Sakramentu oraz dać wiernym okazję skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania. Następnie w ramach wieczornej Eucharystii należy wygłosić homilię wielkopostną.
Arcybiskup Metropolita Częstochowski ustanawia w Częstochowie następujące kościoły stacyjne okresu Wielkiego Postu (od Środy Popielcowej do Wielkiej Środy).
6. marca – Środa Popielcowa – Bazylika Archikatedralna pw. św. Rodziny
7. marca – kościół p.w. św. Zygmunta Męczennika
8. marca – kościół p.w. św. Kazimierza
9. marca – kościół p.w. św. Stanisława Kostki
10. marca (I Niedziela Wielkiego Postu) – kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
11. marca – kościół p.w. Miłosierdzia Bożego
12. marca – kaplica p.w. Matki Bożej na Jasnej Górze
13. marca – kościół p.w. św. Franciszka z Asyżu
14. marca – kościół p.w. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
15. marca – kościół p.w. św. Faustyny
Reklama
16. marca – kościół p.w. Zesłania Ducha Świętego
17. marca (II Niedziela Wielkiego Postu) – kościół p.w. Przemienienia Pańskiego
18. marca – kościół św. p.w. Alberta Chmielowskiego
19. marca – kościół p.w. św. Józefa
20. marca – kościół p.w. św. Andrzeja Boboli
21. marca – kościół p.w. Świętych Pierwszych Męczenników Polski
22. marca – kościół p.w. św. Jana Sarkandra
23. marca – kościół p.w. Nawrócenia św. Pawła Apostoła
24. marca (III Niedziela Wielkiego Postu) – kościół p.w. Najświętszego Imienia Maryi
25. marca – kościół p.w. Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej
26. marca – kościół p.w. św. Judy Tadeusza
27. marca – kościół p.w. św. Melchiora Grodzieckiego
28. marca – kościół p.w. św. Ireneusza BM
29. marca – kościół p.w. Najświętszej Maryi Panny Zwycięskiej
30. marca – kościół p.w. św. Jadwigi Królowej
31. marca (IV Niedziela Wielkiego Postu) – kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego
1. kwietnia – kościół p.w. św. Maksymiliana
2. kwietnia – kościół p.w. św. Antoniego
3. kwietnia – kościół p.w. Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa
4. kwietnia – kościół p.w. św. Floriana
5. kwietnia – kościół p.w. Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych
6. kwietnia – kościół p.w. Narodzenia Pańskiego
Reklama
7. kwietnia (V Niedziela Wielkiego Postu) – kościół p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła
8. kwietnia – kościół p.w. św. Urszuli Ledóchowskiej
9. kwietnia – kościół p.w. św. Stanisława BM
10. kwietnia – kościół p.w. św. Jakuba
11. kwietnia – kościół p.w. św. Wojciecha BM
12. kwietnia – kościół p.w. św. Barbary
13. kwietnia – kościół p.w. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
14. kwietnia (Niedziela Palmowa) – Bazylika Jasnogórska
15. kwietnia – kościół p.w. św. Rafała Kalinowskiego
O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić
czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku
do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.
Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym,
i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter.
Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez
warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest.
Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem
w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości.
Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest
w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi
ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło
i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość
Panu Bogu".
Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często
są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet
stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla".
Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się
nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość,
bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali".
Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności
w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności
są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy.
Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest
miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
Różaniec jako sposobność do „podglądania Nieba”? Tak, ono daje nam się w nim zobaczyć.
Funkcję okien w murze odgradzającym naszą doczesność od komnat Bożego Królestwa pełnią święte ikony – pisane według specjalnych, surowo przestrzeganych kanonów, korzystające z wielowiekowych doświadczeń sztuki i mistyki. Farby ikon są nakładane pędzlami mnichów, ascetów, ludzi przygotowujących się do tego zadania przez długie posty i modlitwy. Patrzymy na ikonę, i nagle obraz staje się mistycznym okienkiem: „otwiera się” przed nami Niebo. Już nie patrzymy na farby, złocenia i kształty. Spoglądamy w głąb ikony. Patrzymy za nią. W wieczność.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
