Reklama

Włocławek

Wśród głosów radości i dziękczynienia

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

18 lipca br. o godz. 13.00 w kościele parafialnym Najświętszego Serca Pana Jezusa we Włocławku rozpoczęła się Msza św. koncelebrowana, podczas której biskup włocławski Wiesław Mering dokonał poświęcenia świątyni oraz ołtarza.
Słowo powitalne wygłosił proboszcz parafii ks. Lech Klejmont. Powitał on Pasterza diecezji, przedstawicieli władz miejskich: prezydenta Włocławka Władysława Skrzypka oraz przewodniczącego Rady Miasta Ryszarda Chodynickiego, licznie przybyłych księży, siostry zakonne i wszystkich pozostałych wiernych.
Od początku istnienia parafii, tj. od 1935 r., pracują w niej księża orioniści. Dowodem wdzięczności Zarządu Włocławka za dobroczynną działalność rodziny oriońskiej było ofiarowanie w 1937 r. orionistom placu pod budowę świątyni parafialnej. Podczas II wojny światowej księża i ich podopieczni z Zakładu Wychowawczego podzielili tragiczny los narodu polskiego. Większość z nich została wymordowana przez Niemców. Wśród nich ks. Franciszek Drzewiecki, męczennik z Dachau - wyniesiony do chwały ołtarzy przez Ojca Świętego Jana Pawła II w czerwcu 1999 r.
Duszpasterstwo rozwinęło się na nowo zaraz po wojnie. Orioniści nabyli nowy plac pod budowę świątyni, jednak został on im odebrany przez władze komunistyczne. W 1968 r. proboszczem parafii został ks. Jan Kawałko. W następnym roku rozpoczął pertraktacje z władzami Włocławka o zwrot należącego do orionistów placu. Trwały one 10 lat i zakończyły się przyznaniem parafii nowego placu w 1979 r. Wtedy rozpoczęły się starania o pozwolenie na budowę kościoła. Mimo wielu trudności, orioniści otrzymali stosowny dokument i od 1981 r. budowa mogła ruszyć. Projektantem świątyni, budowanej w latach 1981-92, jest prof. Leopold Taraszkiewicz.
Ksiądz Proboszcz przypomniał dramatyczny dzień 26 kwietnia 1984 r., kiedy to kościół stanął w płomieniach (pożar nie był przypadkowy!). Podziękował budowniczym i ofiarodawcom, a na zakończenie poprosił bp. Wiesława Meringa o poświęcenie ołtarza i świątyni oraz przewodniczenie uroczystości.
Głosząc homilię, Pasterz diecezji pytał retorycznie zgromadzonych, czy mają świadomość tego, w jak niezwykłym wydarzeniu uczestniczą - zdarza się ono tylko raz, bowiem w chwili przekazania świątyni Bogu staje się ona Jego domem. Wyraził następnie nadzieję, że Polacy mają świadomość, jakie znaczenie ma świątynia: „Jest miejscem, w którym chrześcijanin spotyka to, co ma najpiękniejsze, samego Boga”. W dalszej części homilii biskup Wiesław Mering wzywał do gorliwości w wierze: „Gdzie zaniedbuje się Mszę św., tam wkrótce zaniedbywane jest całe chrześcijaństwo. Wszystkie okoliczności traktujemy jako usprawiedliwienie” - mówił Ksiądz Biskup. Na zakończenie wyraził radość z powodu obecności rzeszy wiernych przybyłych na uroczystość. Dla nich, jak stwierdził, każda świątynia jest ważnym symbolem.
Po homilii rozpoczął się obrzęd poświęcenia kościoła. Biskup Wiesław Mering odmówił specjalną modlitwę, dokonał namaszczenia ołtarza oraz ścian świątyni w 4 miejscach, następnie okadził ołtarz oraz wiernych, po czym zapalono światła i rozpoczęła się Liturgia Eucharystii.
Przed błogosławieństwem końcowym przedstawiciele Ministranckiej Ligi Sportowej podziękowali Księdzu Biskupowi za opiekę i wsparcie, po czym wręczyli mu upominek - statuetkę i sportową koszulkę z jego nazwiskiem. Podziękowali także ks. Lechowi Klejmontowi (opiekunowi drużyny).
W słowie końcowym Pasterz diecezji wyraził radość, że wpisał się w historię Parafii i podziękował za wszelkie doznane tu dobro, po czym udzielił błogosławieństwa zgromadzonym prosząc ich, aby zanieśli je do domów „tym wszystkim, których kochają”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Wincenty á Paulo

27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie. Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia. Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”, a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie Ewangelii ubogim. W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi i chorymi w szpitalach i przytułkach. Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku 1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla Jana II Kazimierza. W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
CZYTAJ DALEJ

Religia i etyka w szkole – pierwszy krok w Sejmie

2025-09-26 10:32

[ TEMATY ]

katecheza

religia w szkole

PAP/Leszek Szymański

Dzisiaj w Sejmie rozpoczęło się pierwsze czytanie obywatelskiego projektu nowelizacji ustawy Prawo oświatowe „Tak dla religii i etyki w szkole”. Projekt, pod którym podpisało się ponad pół miliona obywateli, trafił do prac parlamentarnych.

Zgodnie z procedurą, w trakcie debaty przewidziano pięciominutowe wystąpienia przedstawicieli klubów parlamentarnych, trzyminutowe prezentacje kół poselskich, a także odpowiedzi na pytania i wątpliwości, których udzielać będą reprezentanci Komitetu Obywatelskiego. Lewica otwarcie przeciwna, Pl 2050 bez dyscypliny partyjnej, PO- przeciwna, PiS, Republikanie- za.
CZYTAJ DALEJ

Niskie zainteresowanie edukacją zdrowotną na Podhalu; w wielu szkołach lekcji tego przedmiotu nie będzie

2025-09-26 21:26

[ TEMATY ]

edukacja zdrowotna

Adobe Stock

GIEWONT

GIEWONT

W podhalańskich szkołach zainteresowanie nowym przedmiotem edukacja zdrowotna jest minimalne – wynika z danych zebranych w gminach regionu. W niektórych szkołach podstawowych zajęcia będą się odbywać tylko dla jednego ucznia, a w większości szkół średnich w ogóle ich nie będzie.

W Zakopanem w największej szkole ponadpodstawowej – Zespole Szkół Hotelarsko-Turystycznych im. Władysława Zamoyskiego, gdzie kształci się ponad 1 tys. uczniów – wszyscy zrezygnowali z edukacji zdrowotnej. Podobnie w Zespole Szkół Budowlanych im. Władysława Matlakowskiego nie znalazł się żaden chętny. W Liceum Ogólnokształcącym im. Oswalda Balzera w mieście pod Giewontem z spośród ok. 400 uczniów tylko 24 zadeklarowało udział w zajęciach.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję