Reklama

Parafia św. Stanisława BM w Świniarach

Od wieków pod opieką św. Stanisława

Niedziela kielecka 18/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Historia

Reklama

W dekanacie nowokorczyńskim, przy południowej granicy diecezji kieleckiej, leży parafia Świniary, której patronem jest św. Stanisław - biskup i męczennik. Według dziejopisów, początki parafii sięgają 1250 r. Niewiele informacji zachowało się jednak do dnia dzisiejszego. Wiemy, że w 1326 r. plebanem parafii był ks. Mikołaj. Długosz zapisał w swojej Kronice: "...Jan Grot, bp Krakowski, nadał kościołowi w Świniarach dziesięcinę z Włosinowic, czyli Włosnowic, w 1346 r. za zgodą swej kapituły".
Pierwsza, większa wzmianka o kościele w Świniarach pochodzi z 1440 r.: "Stał w Świniarach kościół parafialny, drewniany, którego plebanem był x. Maciej z Błogiego". Parafii nie ominęła klęska reformacji, podczas której właściciele ziemscy i szlachta przechodzili na protestantyzm. Pod koniec XVI w. tamtejszy dziedzic, Jan Palanowski, wypędziwszy plebana, zagarnął kościół wraz z uposażeniem.
Ciekawą postacią, która w XVII w. dobrze zapisała się w historii niniejszej parafii, był Michał Zieliński. W Kronice czytamy o nim:" będąc świeckim i dziedzicem, został duchownym i na lat dwa wziął od władzy duchownej tej parafii komendę". W ciągu dwóch lat, z dochodów kościelnych i własnych funduszy, zbudował nowy kościół, a także szpital i plebanię. W tym czasie przyjął też święcenia.
Drewniany kościół w Świniarach przez wieki stał jedynie na podmurówce. Drewniane zabudowania są nietrwałe, często dochodziło do pożarów: szczególnie w czasie wojen i na skutek uderzeń pioruna; w 1728 r. od takiego uderzenia spłonęła plebania wraz pobliskimi zabudowaniami. Chociaż kolejni dziedzice stale, w miarę możliwości, upiększali świątynię, zakupując dla niej sprzęt lub umieszczając na ścianach kościoła ozdobne epitafia, wciąż brakowało fundatora, który sfinansowałby budowę murowanej świątyni.

Zasłużeni księżą

Wielkie zasługi w rozbudowie Domu Bożego pozostawili kolejni proboszczowie. Na przełomie XIX i XX w. w Świniarach opiekę duszpasterską sprawował ks. Bartłomiej Stefański. Wybudował on kaplicę, a od strony plebani postawił dzwonnicę. Jego następca, ks. Paweł Wołoszyn, wybudował nową plebanię oraz budynki gospodarcze. Od 1935 r. posługę duszpasterską w parafii pełnił ks. Jan Zieliński, który przyozdobił kościół malowidłami, zachowanymi do dzisiaj.
Podczas II wojny światowej Niemcy złupili kościół, zrabowali dzwon, spalili plebanię wraz z zabudowaniami gospodarskimi. W 1942 r. proboszczem zniszczonej parafii Świniary został mianowany ks. Jan Olesiński. Wsławił się on tym, że uratował od śmierci kilkudziesięciu parafian, których prowadzono na rozstrzelanie. Na klęczkach prosił hitlerowców o darowanie im życia. Ks. Olesiński chronił też ludzi z wioski Parchocin przed wywiezieniem do obozów koncentracyjnych i na roboty do Niemiec. Po wojnie ofiarnie pracował przy odbudowie zniszczonego mienia parafialnego. Nie był w tym osamotniony, bowiem kapłańską solidarność okazywali też inni księża, m.in. ks. Paweł Wołoszyn, który będąc już wtedy proboszczem w Wiślicy, ofiarował służący do dnia dzisiejszego dzwon.
Każdy z kolejnych proboszczów parafii pw. św. Stanisława pozostawił po sobie jakieś dzieło, które świadczy o zatroskaniu o Dom Boży. Długo można wymieniać przedsięwzięcia kolejnych pasterzy parafii. Dzięki ich wysiłkowi kościół zmieniał swój wygląd i dobrze służył parafianom.

Dzień dzisiejszy

W sierpniu 1997 r. parafię w Świniarach objął ks. Leopold Michalski. Swą troskę o dobro parafian rozpoczął od ułożenia chodnika - aby wszyscy mogli łatwiej dotrzeć do kościoła. W pracach remontowych pomagali mu parafianie, wśród których szczególnie zasłużyli się: Marek Dziekan z Zielonek - fundator bramy głównej, Krzysztof Dziekan z Zielonek, który ufundował dwie bramy na nowo ogrodzony cmentarz, a także okna i drzwi do kościoła, pan Bonar z Włosnowic - ofiarodawca Stacji Drogi Krzyżowej oraz Helena Wojtowicz-Dmowska, która w testamencie przekazała swe oszczędności dla wyremontowania i wyzłocenia kielichów i monstrancji.
W 1998 r. wykonano trzy wjazdy na cmentarz, a w prezbiterium kościoła sprawiono nową podłogę pod ołtarz. Od wielu lat swoją pracą bezinteresownie wspiera Księdza Proboszcza kościelny - Jan Soboń, który angażuje się we wszystkie prace.
Problemem, który dotyka tę parafię, jest powolne jej "starzenie się" i "wymieranie". Spośród 830 wiernych, ponad 350 to osoby w wieku ok. 70 lat. Rodzi się coraz mniej dzieci. Wielodzietne rodziny odeszły w niepamięć; rodzice nie decydują się na powiększenie rodziny, motywując to trudną sytuacją materialną. Efekt - w przeszłości w parafii było 7 szkół, obecnie nie ma ani jednej. Niektórzy parafianie, załamani trudną sytuacją materialną, uciekają w alkoholizm, który tylko powiększa kryzys rodziny.
Ksiądz Proboszcz stara się jednak rozbudzać żywą wiarę wśród parafian, organizując misje i modlitewne czuwania. Parafianie wspominają niedawną peregrynację figury Matki Bożej Fatimskiej na zakończenie roku 2000 i peregrynację obrazu Miłosierdzia Bożego na rozpoczęcie trzeciego tysiąclecia. Dla upamiętnienia 2000 lat chrześcijaństwa, na terenie parafii postawiono kilka kapliczek, m.in.: Miłosierdzia Bożego w Świniarach i Serca Pana Jezusa w Ludwikowie.
Ksiądz Proboszcz twierdzi, że jeszcze wiele zostało do zrobienia w podległej mu parafii - tak od strony materialnej, jak i duszpasterskiej, ale najważniejszym celem jego posługi jest "za wszelką cenę uratować dobro, które tu jest".
Szczególnym momentem dla parafian ze Świniar będą w tym roku uroczystości majowe. Będzie tu bowiem miała miejsce inauguracja kultu relikwii św. Stanisława. Relikwie te zostały przywiezione w ubiegłym roku z Katedry Wawelskiej podczas pielgrzymki parafialnej. 8 maja, o godzinie 12.00, bp Kazimierz Ryczan odprawi uroczystą Mszę św., inaugurującą publiczny kult relikwii. Do Świniar przyjadą księża z całego dekanatu. Uroczystości zapowiadają się niezwykle okazale, mija bowiem 750 lat kultu św. Stanisława w tutejszym kościele. Z tą szczególną rocznicą zbiegają się także obchody podwójnego jubileuszu bp. Kazimierza Ryczana: 40-lecia święceń kapłańskich i 10-lecia posługi biskupiej. Wraz z Pasterzem diecezji swe jubileusze świętować będą również: ks. dziekan Marian Czajka i Ksiądz Proboszcz, obchodzący 30. rocznicę święceń kapłańskich.
Dostojnym Jubilatom, jak i wszystkim Parafianom ze Świniar życzymy, aby św. Stanisław otoczył ich szczególną opieką i wyprosił wszelkie łaski potrzebne dla służby Bogu i Ojczyźnie!

Proboszczowie parafii w Świniarach w XX w.

Ks. Bartłomiej Stefański 1890-1920
Ks. Paweł Wołoszyn 1920-1935
Ks. Jan Zieliński 1935-1938
Ks. Bronisław Rajche 1938-1943
Ks. Jan Olesiński 1943-1958
Ks. Józef Stachurski 1958-1971
Ks. Stanisław Kruszyński 1971-1976
Ks. Jan Tytko 1976-1984
Ks. Michał Wójs 1984-1989
Ks. Edward Kupis 1989-1994
Ks. Jerzy Klimas1994-1997
Ks. Leopold Jerzy Michalski 1997-

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Abp Fisichella: Jak telefon bez zasięgu, tak my bez Jezusa

2025-09-26 16:15

[ TEMATY ]

Jezus

telefon komórkowy

Abp Rino Fisichella

Vatican Media

Wyobraźcie sobie telefon bez zasięgu. Tym jest nasze życie bez Jezusa - powiedział abp Rino Fisichella podczas Mszy dla Papieskiej Szkoły Piusa IX. W pierwszym dniu Jubileuszu Katechetów uczniowie i nauczyciele tej szkoły przybyli do Bazyliki św. Piotra, by przejść przez Drzwi Święte i wziąć udział w Eucharystii przy ołtarzu katedry.

Świadkowie jubileuszu sami stali się pielgrzymami
CZYTAJ DALEJ

Św. Wincenty á Paulo

27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie. Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia. Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”, a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie Ewangelii ubogim. W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi i chorymi w szpitalach i przytułkach. Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku 1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla Jana II Kazimierza. W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
CZYTAJ DALEJ

Sagrada Família w Barcelonie: najwyższa wieża Chrystusa ma być gotowa za rok

2025-09-26 18:17

[ TEMATY ]

wieża

Barcelona

Sagrada Família

Adobe Stock

W przyszłym roku ma zostać ukończona ostatnia, a zarazem najwyższa wieża słynnej bazyliki Sagrada Família w Barcelonie. Dedykowana Najświętszej Rodzinie (Jezusowi, Maryi i Józefowi) świątynia została zaprojektowana przez sługę Bożego Antoniego Gaudiego, którego grób znajduje się w jej krypcie.

Wieża Jezusa Chrystusa wznosić się będzie na wysokość 172,5 metra, co sprawi, że bazylika będzie najwyższą budowlą Barcelony. Nie przewyższy jednak wzgórza Montjuïc, zgodnie z zamysłem Gaudiego, który nie chciał, aby świątynia - dzieło człowieka - wznosiła się ponad dzieło Boga.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję