– Męczennica Oświęcimia, Edyta Stein, przyjęła Ewangelię dosłownie – powiedział bp Piotr Greger podczas obchodów 77. rocznicy męczeńskiej śmierci karmelitanki i nawróconej na chrześcijaństwo Żydówki
W kaplicy oświęcimskiego karmelu, 9 sierpnia, bp Piotr Greger przywitał uczestników rocznicowych uroczystości. Podkreślił, że św. Teresa Benedykta od Krzyża z ogromną powagą i na serio, potraktowała słowa arcykapłańskiej modlitwy Chrystusa.
Eucharystii dla uczczenia męczeństwa Edyty Stein przewodził bp Clemens Pickel. Przewodniczący rosyjskiego episkopatu i ordynariusz diecezji św. Klemensa w Saratowie przyjechał do Oświęcimia z grupą 100 młodych pielgrzymów z Rosji.
Homilię wygłosił abp Grzegorz Ryś. Łódzki metropolita przedstawił męczeńską śmierć jako akt ratowania człowieka i za św. Pawłem porównał św. Edytę Stein do słupa granicznego, na którym zatrzymuje się zło. – Zagłada się na niej zatrzymała, ponieważ nie miała dostępu do jej wnętrza. To niewyobrażalne zło, które działo się dookoła, nie było w stanie dotknąć jej wnętrza. Na to straszne zło odpowiedziała radykalną miłością – darem z siebie samego – mówił.
Droga kaźni
Msza w oświęcimskim Karmelu wieńczyła całość rocznicowych obchodów ku czci świętej karmelitanki. Wcześniej modlono się na terenie byłego niemieckiego obozu Birkenau. Drogę wśród ruin krematoriów i komór gazowych przeszli młodzi Rosjanie, Polacy i Niemcy. Pod przewodnictwem ks. Manfreda Deselaersa modlili się oni za wszystkie ofiary obozu i o pokój na świecie.
Reklama
Kolejnym punktem programu było otwarcie wystawy poświęconej Edycie Stein. Ekspozycja zawierająca kilkanaście fotogramów przybliża życie św. Teresy Benedykty od Krzyża stanęła na terenie oświęcimskiego Centrum Dialogu i Modlitwy.
Od ateistki do świętej
Edith Stein urodziła się 12 października 1891 r. we Wrocławiu w zamożnej rodzinie niemieckich Żydów. Jako nastolatka zadeklarowała, że jest ateistką. Przez lata studiów i filozoficznych dociekań wciąż jednak szukała prawdy. Dzięki spotkaniu z niemieckim filozofem Maxem Schelerem zaczęła się interesować katolicyzmem. Ostatecznie 1 stycznia 1922 r. przyjęła chrzest w Kościele katolickim, z czym nigdy nie pogodziła się jej matka.
W 1933 r. wstąpiła do Karmelu w Kolonii i przyjęła imię Teresa Benedykta od Krzyża. Jako karmelitanka bosa napisała pracę poświęconą św. Janowi od Krzyża pt. „Wiedza Krzyża”. Wraz z narastającą falą prześladowania Żydów została przeniesiona do klasztoru w holenderskim Echt. Tam została aresztowana i trafiła ostatecznie do Auschwitz. Śmierć męczeńską przez zagazowanie poniosła 9 sierpnia.
Tuż przed aresztowaniem miała powiedzieć swojej siostrze, Róży: – Chodź, idziemy cierpieć za swój lud.
Jan Paweł II ogłosił Edytę Stein błogosławioną w czasie pielgrzymki do Niemiec, 1 maja 1987 r., w Kolonii, a świętą – 11 października 1998 r. w Rzymie. Rok później ogłosił ją współpatronką Europy.
Ks. prof. Mariusz Rosik w trakcie wykładu o świętości Edyty Stein
Z okazji jubileuszowej rocznicy kanonizacji zorganizowano konferencję naukową pt. „Święty Jan Paweł II i święta Edyta Stein – Miłość i prawda”, w której wzięli udział teolodzy z całej Polski. Sympozjum rozpoczęła Msza św. w kościele p.w. św. Michała Archanioła sprawowana przez abp. Mariana Gołębiewskiego, a formalnego otwarcia naukowej dysputy dokonał ks. Włodzimierz Wołyniec, rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. Zaproszenia do wygłoszenia wykładów przyjęli: ks. Mariusz Rosik, ks. Bogumił Gacka, ks. Manfred Deselaers, o. Krzysztof Broszkowski OP, ks. Tomasz Wieliczko, ks. Jerzy Machnacz, ks. Robert Skrzypczak, Krzysztof Serafin i Marzena Rachwalska. Najwięcej emocji wywołał wykład ks. prof. Mariusza Rosika pt. „Edyta Stein – świętość w codzienności”. Znawca tradycji żydowskich poprowadził słuchaczy od definicji świętości, w której wzrastała Edyta jako Żydówka – świętości nakazów, aż do chrześcijańskich a wreszcie katolickich pojęć, które nie tylko odkryła Edyta po przyjęciu chrztu, ale przede wszystkim wypełniła własnym życiem dostępując chwały ołtarzy – świętości moralnej. Podkreślił, że świętość Edyty nie rozpoczęła się po jej gwałtownym nawróceniu, ale wyrosła z wymagającego idealizmu etycznego, którym żyła jeszcze przed decyzją o podążaniu za Chrystusem. Na zakończenie udało się prelegentowi zachwycić słuchaczy obrazami z życia Świętej, które odsłoniły jej bezkompromisową uczciwość, zdolność do radykalnej zmiany życie i całkowite angażowanie się w sprawy, którymi się zajmowała, pogodę ducha i poczucie humoru.
Kolejni prelegenci stanęli przed trudnym zadaniem przykucia uwag słuchaczy. Próbował tego dokonać o. Krzysztof Broszkowski OP w wykładzie pt. „Między życiodajną miłością oblubieńczą a wyzwalającą prawdą krzyża. Ciało w myśli Jana Pawła II i Teresy Benedykty od Krzyża, a po nim ks. Manfred Deselaers, który przypomniał historię próby lokowania klasztoru sióstr karmelitanek na terenie sąsiadującym z byłym obozem w Auschwitz i podkreślił niezwykłą delikatność i mądrość św. Jana Pawła II w dialogu chrześcijańsko- żydowskim w kwestii beatyfikacji a później kanonizacji Edyty Stein. Ksiądz zaangażowany w prace Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu zaznaczył, ze nie wypowiada się jako naukowiec, ale duszpasterz, więc jego wykład „Jan Paweł II a krzyk Edyty Stein w Auschwitz” to raczej próba duszpasterskiego spojrzenia na historyczną spuściznę dramatu Auschwitz i zobowiązania tych, którzy nie tylko powinni pamiętać, ale dbać o właściwą formę dialogu różnych religii i różnych kultur.
Jezus stawia dzisiaj ważne i ciągle aktualne pytania: Czy czuję się Jego uczniem? Czy jestem uczniem Jezusa w moim środowisku życia (w rodzinie, wspólnocie, w pracy…)? Czy wierzę, że tam, gdzie żyję i pracuję, jestem „posłany” przez Jezusa? W kapłaństwie, w rodzinie, w szkole, w pracy, w ośrodku wakacyjnym?
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
