Matko Pocieszenia, życia strzeż i zdrowia,
Od powietrza, wojny, ognia i przednowia,
O przeżegnaj, jak kraj długi,
Nasze prace, nasze pługi;
Ustrzeż bytu i imienia,
Święta Matko Pocieszenia, nie opuszczaj nas.
3 października
Niosąca Pocieszenie Patronka Robotników i Solidarności
Reklama
W trzecim dniu naszej październikowej wędrówki stajemy w miejscu wyjątkowym z kilku względów. Miejscem, które dziś odwiedzamy jest Wrocław – mniej doświadczony tegoroczną powodzią niż w 1997 roku. To tutaj po II wojnie światowej trafił jeden z 18 wizerunków Matki Bożej, jakimi cieszył się przedwojenny Lwów. Lwowskie wizerunki Matki Bożej słynęły z niezwykłych łask ale w okresie powojennym podzieliły tułaczy los swoich czcicieli. Tak było m.in. z obrazem sodalicyjnym, który znajdował się w jezuickim kościele świętych Piotra i Pawła. Doświadczając tułaczego losu, trafił do wrocławskiej parafii św. Klemensa Dworzaka, gdzie nadal jest czczony pod nazwą Matki Bożej Pocieszenia, Patronki Robotników i Solidarności. Stąd Matka Boska rozsiewa swe łaski podobnie jak to czyniła przez kilkaset lat we Lwowie. Obraz przed którym dziś prosimy o dar pocieszenia jest kopią wizerunku z rzymskiej bazyliki Matki Bożej Śnieżnej. Został namalowany w Rzymie około 1570 r. na prośbę generała jezuitów – św. Franciszka Borgiasza. Podarowany pod koniec XVI wieku lwowskim jezuitom został w 1636 r. ozdobiony srebrną, przystrojoną drogimi klejnotami sukienką. We Lwowie przed obrazem Matki Bożej Pocieszenia modlili się królowie i mężowie stanu – Zygmunt III Waza, Władysław IV, Jan Kazimierz, Stefan Czarniecki, Jan III Sobieski, hetmani – Stefan Czarniecki, Jerzy Ossoliński, Stanisław Jabłonowski i wiele innych osobistości. Przed tym obrazem zanosił swe modły lud, mieszczaństwo i szlachta i byli wysłuchiwani, o czym świadczą liczne dziękczynne wota i zapisy w księgach pamiątkowych.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
W 1837 r., jako wyraz troski o rozwój kultu Matki Bożej, po raz pierwszy na ziemiach polskich, jezuici we Lwowie, przed obrazem Matki Bożej Pocieszenia odprawili nabożeństwo majowe. W 1842 r. abp Franciszek Pisztek uznał oficjalnie obraz Matki Bożej Pocieszenia – cudownym.
W dniu 28 maja 1905 r. abp Józef Bilczewski, metropolita lwowski, uroczyście ukoronował obraz Matki Bożej Pocieszenia oficjalnymi koronami papieskimi. Właściwy cel koronacji wyrażał papieski dekret słowami: ku większej chwale Przenajświętszej Trójcy, ku nowej chlubie i ozdobie Bogurodzicy, ku pożytkowi chrześcijańskiego imienia.
Po zakończeniu II wojny światowej, w 1946 r. jezuici, opuszczając Lwów, zabrali ze sobą cudowny obraz. Najpierw trafił on do Krakowa, gdzie został umieszczony w kaplicy seminarium oo. Jezuitów, a dokładnie w 1974 roku przeniesiono go do wrocławskiej parafii pw. św. Klemensa Dworzaka. 2 października 1977 r. abp Henryk Gulbinowicz, metropolita wrocławski, dokonał uroczystej intronizacji obrazu w odnowionym dolnym kościele poświęconym Matce Bożej Pocieszenia. 15 lipca 1982 r. cudowny wizerunek Matki Bożej Pocieszenia został przeniesiony do przygotowanego na jego przyjęcie ołtarza górnego kościoła, gdzie dotąd odbiera cześć wiernych, którzy powierzają się wstawiennictwu Maryi.
Tytuł wizerunku, przed którym się dziś zatrzymujemy, wzywa nas do modlitwy za tych, którzy w geście solidarności z poszkodowanymi przez powódź pracują nad uporządkowaniem zalanych domów, gospodarstw, ulic i zakładów pracy. Niech Matka Boża wyprasza im potrzebne łaski i dary.
