Reklama

Kościół

Badanie PAN: wiara religijna mniej ważnym kryterium polskości i patriotyzmu niż dbałość o język ojczysty

Wiara katolicka nie jest traktowana przez Polaków jako najważniejszy wyznacznik polskości a patriotyzm przejawia się ich zdaniem bardziej w dbałości o język ojczysty czy okazywaniu szacunku fladze i godłu niż w trosce o wychowanie religijne dzieci - to niektóre wnioski z badania "Czy i jak identyfikujemy się dziś z Polską?" przeprowadzonego przez Laboratorium Poznania Politycznego Instytutu Psychologii Polskiej Akademii Nauk.

[ TEMATY ]

ojczyzna

Karol Porwich/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Naukowcy z Laboratorium Poznania Politycznego Instytutu Psychologii PAN opublikowali badanie, pozwalające na lepsze zrozumienie sposobów, w jakie Polki i Polacy identyfikują się z własnym narodem. To współcześnie jedyne badanie, które w tak dokładny i pogłębiony sposób eksploruje temat tożsamości narodowej w Polsce. Celem badaczy było nie tylko sprawdzenie, jaka część społeczeństwa utożsamia się z polskością, ale również zrozumienie, jakie motywacje i bariery stoją za poszczególnymi postawami.

Badania przeprowadzono na grupie 1504 osób w wieku od 18 do 96 lat. Pod uwagę wzięto m.in. nastawienie do grupy własnej i grup obcych, stosunek do wiary, tradycji i Unii Europejskiej, a także zmienne psychologiczne, w tym poziom samooceny i poczucia samotności, czy narcyzmu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Czym jest patriotyzm?

W badaniu padło m.in. pytanie o to, w jaki sposób, zdaniem ankietowanych, przejawia się patriotyzm. Badani najczęściej wskazywali na dbałość o język ojczysty (86% łącznie, w tym 53% "zdecydowanie") oraz okazywanie szacunku godłu, fladze i hymnowi narodowemu (58% "zdecydowanie") oraz poszanowaniu i przestrzeganiu prawa (48% "zdecydowanie") jako na postawy najbardziej charakterystyczne dla patriotyzmu.

Za patriotyczne uznano też przede wszystkim udział w wyborach powszechnych, wpajanie dzieciom miłości do ojczyzny, ochronę zdrowia obywateli i środowiska naturalnego czy pielęgnowanie polskich tradycji.

Jednak aż 41% respondentów nie zgodziło się z twierdzeniem, że dbałość o religijne wychowanie dzieci w rodzinie jest cechą charakteryzującą patriotów.

Kryteria polskości

W raporcie pojawiło się ponadto pytanie o kryteria polskości. Zdaniem Polaków, zaliczają się do nich przede wszystkim: znajomość języka polskiego (łącznie 84% wskazań, w tym 53% "zdecydowanie"), poczucie bycia Polką/Polakiem (80% wskazań, w tym 50% "zdecydowanie"), w dalszej kolejności posiadanie polskiego obywatelstwa, znajomość polskiej historii i kultury oraz przestrzeganie polskich obyczajów.

Reklama

Urodzenie się w Polsce jest wyznacznikiem polskości dla 56% respondentów, w tym 33% uważa tak "zdecydowanie".

Jak się okazuje, najmniej ważnymi kryteriami polskości w badaniu respondenci uznali szczególne zasługi dla Polski (40% wskazań, w tym 22% "zdecydowanie") i wiarę katolicką (33%, w tym "zdecydowanie" - 18%).

"Może to świadczyć to o rosnącej potrzebie sekularyzacji państwa wśród Polaków" - stwierdzili autorzy badania w komentarzu do wyników.

Pięć typów polskości

Badacze wyróżnili pięć różnych typów podejścia do polskości i patriotyzmu. Okazuje się, że reprezentantów poszczególnych grup różnią nie tylko poglądy polityczne, ale też poziom zadowolenia z siebie i własnego życia.

Trzy z wyróżnionych przez naukowców grup składają się z osób przywiązanych do Polski i chętnie angażujących się w życie własnego kraju. Pierwsza z nich została określona jako "spełnieni demokraci". Charakteryzują się oni głębokim poczuciem więzi z innymi Polakami. Są to osoby otwarte na innych, często o poglądach liberalnych. Patriotyzm to dla nich dbanie o swój kraj i udział w wyborach. To grupa o najwyższej średniej wieku, z najwyższym wykształceniem i o najlepszym statusie ekonomicznym.

Kolejna grupa to "otwarci tradycjonaliści", dla których polskość to powód do dumy. W tej grupie znalazły się głównie osoby o poglądach centrowych i prawicowych, z niskim poparciem dla Unii Europejskiej. Przywiązanie do tradycji, historii i obyczajów jest dla nich ważniejsze niż aktywność polityczna. Jednocześnie mają pozytywne nastawienie wobec obcych i są otwarci na inne światopoglądy.

Trzecia grupa to "zaangażowani konserwatyści", dla których bycie Polakiem to zaszczyt i misja. Patriotyzm to dla nich z jednej strony dbanie o tradycję, szacunek do kraju, gotowość do walki, a z drugiej zainteresowanie polityką i udział w wyborach. To grupa negatywnie nastawiona do obcych, którą charakteryzuje najwyższe poczucie zagrożenia związanego z napływem imigrantów. Natomiast są to osoby zadowolone ze swoich relacji, o niskim poczuciu samotności.

Reklama

Dwie pozostałe grupy stanowią według badaczy największe wyzwanie z perspektywy lepszego zrozumienia zadań czekających Polskę, ponieważ ze swoim narodem nie utożsamiają się już praktycznie wcale. Jedna z nich to "zawstydzeni Polską" - osoby o lewicowych poglądach, otwarte na obcych, jednocześnie nastawione negatywnie wobec własnej grupy narodowej. Nie identyfikują się z innymi Polakami i nie darzą ich sympatią. Według badaczy to podejście może wynikać ze zniechęcenia polską polityką w jej obecnym kształcie, ale może też być uwarunkowane psychologiczne. Zawstydzeni Polską to osoby o niskiej samoocenie, osamotnione, którym trudno jest dopasować się do rzeczywistości.

Negatywne podejście do życia charakteryzuje też najliczniejszą z wyróżnionych przez badaczy grup, czyli "wycofanych pesymistów". To ludzie nieprzychylnie nastawieni zarówno wobec obcych, jak i wobec swoich rodaków. Dla nich polskość niewiele znaczy. Bardziej niż polityką, przejmują się swoim codziennymi problemami. Według naukowców ich czasami wrogie postawy mogą być formą kompensacji własnych trudności i poczucia zagubienia.

"Wyniki niniejszego badania pokazują, że postawa patriotyczna nie musi ograniczać się jedynie do gotowości poświęcenia życia za ojczyznę, lecz może składać się z szeregu różnych zachowań - wskazują Dagmara Szczepańska i Dominika Klusek, autorki badania. - Istotnie, na 20 zaprezentowanych twierdzeń, aż w 19 przypadkach ponad połowa respondentów zgodziła się, że dana postawa mogłaby być przejawem patriotyzmu. Oznacza to, że Polacy dostrzegają wielowymiarowość tego zjawiska i rozumieją, że może ono przejawiać się w różny sposób".

"Co ciekawe, zarówno wśród kryteriów określających patriotyzm, jak i polskość, na ostatnich miejscach znalazły się kwestie związane z wiarą katolicką, co pokazuje, że tylko dla około jednej trzeciej Polaków religia jest faktycznie nieodłączną częścią tożsamości narodowej" - dodają autorki raportu.

2023-05-31 13:17

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Modlitwa za Ojczyznę (Ks. Piotra Skargi)

[ TEMATY ]

modlitwa

ojczyzna

ks. Piotr Skarga

Archiwum Arcybractwa Miłosierdzia

Ks. Piotr Skarga – obraz z sali portretowej Arcybractwa Miłosierdzia

Ks. Piotr Skarga – obraz z sali
portretowej Arcybractwa
Miłosierdzia

Boże, Rządco i Panie narodów,
z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać,
a za przyczyną Najświętszej Panny, Królowej naszej,
błogosław Ojczyźnie naszej, by Tobie zawsze wierna,
chwałę przynosiła Imieniowi Twemu
a syny swe wiodła ku szczęśliwości.
Wszechmogący wieczny Boże,
spuść nam szeroką i głęboką miłość ku braciom
i najmilszej Matce, Ojczyźnie naszej,
byśmy jej i ludowi Twemu,
swoich pożytków zapomniawszy,
mogli służyć uczciwie.
Ześlij Ducha Świętego na sługi Twoje,
rządy kraju naszego sprawujące,
by wedle woli Twojej ludem sobie powierzonym
mądrze i sprawiedliwie zdołali kierować.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen

CZYTAJ DALEJ

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Jasna Góra: zaproszenie na uroczystość Królowej Polski

2024-04-29 12:48

[ TEMATY ]

Jasna Góra

uroczystość NMP Królowej Polski

Karol Porwich/Niedziela

Na Maryję jako tę, która jest doskonale wolną, bo doskonale kochającą, wolną od grzechu wskazuje o. Samuel Pacholski. Przeor Jasnej Góry zaprasza na uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski 3 maja. Podkreśla, że Jasna Góra jest miejscem, które rodzi nas do wiary, daje nadzieję, uczy miłości, a o tym świadczą ścieżki wydeptane przez miliony pielgrzymów. Zachęca, by pozwolić się wprowadzać Maryi w przestrzeń, w której uczymy się ufać Bogu i „wierzymy, że w oparciu o tę ufność nie ma dla nas śmiertelnych zagrożeń, śmiertelnych zagrożeń dla naszej wolności”.

- Żyjemy w czasach, kiedy nasza wspólnota narodowa jest bardzo podzielona. Myślę, że główny kryzys to kryzys wiary, który dotyka tych, którzy nominalnie są chrześcijanami, są katolikami. To ten kryzys generuje wszystkie inne wątpliwości. Trudno, by ci, którzy nie przeżywają wiary Kościoła, nie widząc naszego świadectwa, byli przekonani do naszych, modne słowo, „projektów”. To jest ciągle wołanie o rozwój wiary, o odrodzenie moralne osobiste i społeczne, bo bez tego nie będziemy wiarygodni i przekonujący - zauważa przeor. Jak wyjaśnia, jedną z głównych intencji zanoszonych do Maryi Królowej Polski będzie modlitwa o pokój, o dobre decyzje dla światowych przywódców i „byśmy zawsze potrafili budować relacje, w których jesteśmy gotowi na dialog, także z tymi, których nie rozumiemy”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję