Anioł rzekł do niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego…». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym…». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa!». Łk 1,30-38.
Skazani na swoje rozumienie i pojmowanie, musimy stwierdzić, że z takiej zwykłej ludzkiej perspektywy ta rozmowa wygląda dość dziwnie. Wszystko pięknie. Pocznie i porodzi. Syna. Syna Najwyższego. Każdy z członów tego zdania jest zrozumiały. Razem jednak układają się w jedno wielkie „że jak?!”. A Ona zgłasza tylko jeden problem: że Ona na razie nawet zwykłe ludzkie dziecko nie bardzo ma jak urodzić, bo najzwyczajniej w świecie nie była jeszcze z mężczyzną. Anioł tłumaczy: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię”. I wszystko jasne? Po dwudziestu wiekach teologicznych rozważań potrafimy z grubsza powiedzieć «dlaczego» dziewica może począć, urodzić i pozostać dziewicą; oraz «dlaczego» kobieta-człowiek może być Matką Boga. Ale na temat tego «jak» to jest możliwe, mamy do powiedzenia nadal bardzo niewiele.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
W kluczowym momencie historii zbawienia kluczowa tej historii Postać prawdopodobnie rozumie naprawdę niewiele z tego, co Bóg do Niej mówi, co Jej proponuje i czego od Niej chce. To jest Ewangelia o tych wszystkich momentach naszego życia, w których nie bardzo wiemy, rozumiemy i pojmujemy, o co chodzi Panu Bogu, co On do nas mówi i czego od nas chce. O tych wszystkich sytuacjach, w których Słowo Boga, Jego wola, wezwania, natchnienia, przynaglenia, przykazania, żądania wydają nam się totalnie niezrozumiałe, mgliste, niepojęte i niemożliwe.
Całe to nasze niezrozumienie jest naprawdę marginalnym problemem. Bo Bóg nie pyta nas, czy (i nie oczekuje, że) wszystko zrozumiemy. Ani o to, czy potrafimy, czy damy radę, czy podołamy. On Ją (i nas) pyta tylko o jedno: Czy zgadzasz się na to, co Ci proponuję? Chcesz tak? Maryja mówi: „Niech mi się stanie”. Niech mi się to stanie, niech się wydarzy. Nie: „Ja to zrobię”, ale: „W porządku, zrób to, a ja to przyjmę”.
Tekst pochodzi z książki „Nocą szukałam. Rekolekcje maryjne – zrób to (nie) sam”, ks. Michał Lubowicki
Promuj akcję na swojej stronie internetowej
Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)
<a href="https://www.niedziela.pl/trzymajsiemaryi"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-trzymajsiemaryi-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #TrzymajsieMaryi" /></a>
Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)
<a href="https://www.niedziela.pl/trzymajsiemaryi"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-trzymajsiemaryi-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #TrzymajsieMaryi" /></a>
Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl
_1748635398.jpg)
