Trzeci dzień rekolekcji ewangelizacyjnych „Wstań! Idź!” animowanych przez wspólnotę Ruchu Światło – Życie w kolegiacie łaskiej skupiony był wokół sakramentu pokuty i adoracji Najświętszego Sakramentu

- Chcemy budować siebie, budować na skale, budować na Jezusie. Dziś będziemy adorować Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Żywy Bóg będzie blisko nas.

Pomyśl czy miałeś podczas modlitwy zatrzymanie nad Jezusem, tak jak celnik Mateusz? Został całkowicie oderwany od swojej pracy, jedno spojrzenie Chrystusa w jednym momencie go nawróciło. Usłyszał słowa „Pójdź za mną!”. Jezus jest w stanie wyrwać nas z naszej słabości, z naszych codziennych problemów. Będziemy dziś robić to na dwa sposoby: sakrament pokuty i adorację – tłumaczył w kazaniu moderator spotkań rekolekcyjnych ks. Maciej Chodowski. Jednocześnie zachęcał parafian, by nie bali się otworzyć przez członkami oazy, którzy prowadzili nad nimi modlitwę wstawienniczą. - Podejdźcie do trójek, które będą się za was modlić. Proszę Was o odwagę i otwartość. Te osoby będą się w waszych intencjach i za was modlić. Zgodnie ze słowami Jezusa: „Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale Ci co się źle mają”. Może ktoś uważa, że wcale nie potrzebuje spowiedzi (…) Musimy uznać prawdę grzeszności, z której podnosi nas nasz lekarz Jezus! Mam nadzieję, że wasze serca są gotowe, by wyznać swoją wiarę. To jest kolejny kerygmat. Częścią wiary jest uklękniecie przed Najświętszym Sakramentem i powiedzenie: „Jezu, wybieram Cię jako mojego Pana i Zbawiciela, chce byś był moim Panem. Módlmy się o odwagę dla każdego z nas!” – mówił ks. Maciej Chodowski.

Po mszy świętej był czas na spowiedź u kapłanów, po której każdy mógł podejść do wystawienników, którzy otaczali modlitwą i chwilą rozmowy. Przez długi czas uczestnicy adorowali Chrystusa obecnego pod postawią Najświętszego Sakramentu wystawionego na środku łaskiej kolegiaty. Jak co dzień, był także czas na świadectwa. - Im bardziej nie mogłam przyjąć Pana Jezusa, czułam, że jest między mną a nim taka ściana. Z każdą chwilą coraz bardziej tego potrzebowałam. I miałam ogromne parcie na spowiedź. Jak się tylko wyspowiadała, przyszła ogromna ulga – mówiła jedna oazowiczka. - Jeśli jestem daleko od niego, on mnie do siebie przyciąga. Dla mnie spowiedź to nie tylko powodzenie grzechów kapłanowi, ale i spotkanie z Bogiem poprzez niego. Po każdej spowiedzi czuję wielką ulgę. Po pewnej spowiedzi, odchodząc kapłan zapytał mnie czy może się za mnie pomodlić. Dzięki sakramentowi moje serce wybuchnęło wielką radością. I to właśnie Jezus przyszedł do mnie w modlitwie wstawienniczej. Czułam się przytulana przez Boga. Tego właśnie potrzebowałam – mówiła Julia. - Pan Bóg chce teraz przyjść do Ciebie, nie czekaj na lepszy moment, zrób to tu i teraz! – zachęcał moderator spotkania.

Trzeci dzień rekolekcji zakończył się Apelem Jasnogórskim odśpiewanym w kaplicy Matki Bożej Łaskiej.