W centrum pracy Stowarzyszenia znajduje się działalność ewangelizacyjna z Eucharystią, która umacnia niepełnosprawnych, jak i ich rodziny. W ciągu roku organizuje szereg imprez - pielgrzymki, ogniska, wyjazdy, paczki świąteczne, wigilię, oraz wspiera okazjonalnie rodziny najuboższe. W takiej formule przyszłość Stowarzyszenia jest zagrożona.
- W tym roku pozostała jedynie „żelazna” kwota na paczki mikołajkowe, na które czekają wszyscy nasi podopieczni. Co będzie dalej, nie wiem - mówi zaniepokojony Grzegorz Warowiec - prezes Stowarzyszenia, podkreślając że brak środków finansowych unieruchamia większość działań. Stowarzyszenie nie jest organizacją pożytku publicznego, a pieniądze pozyskiwało od prywatnych dobroczyńców. Czołowym sponsorem do tej pory był kapłan diecezji kieleckiej (nazwisko księdza znane redakcji), który w znacznym stopniu finansował działania Stowarzyszenia. Ponadto w pomoc angażowało się kilka podmiotów, m.in.: Caritas Kielce, Kielecki Bank Żywności, Biuro „Em-Jot” S.C., firma transportowa Tadeusza Woźniaka. - Poszukujemy pilnie sponsorów, wrażliwych ludzi o dobrym sercu, dzięki którym będziemy mogli nadal pracować dla niepełnosprawnych - mówi Warowiec.
Stowarzyszenie istnieje od czterech lat. Powstało na bazie Wspólnoty „Tęcza”, założonej w 1994 r. przy parafii św. Józefa Robotnika w Kielcach. Od początku jego działalności priorytetem była ewangelizacja. Warowiec podkreśla wielką wrażliwość religijną niepełnosprawnych. Mimo swoich ograniczeń mowy, ruchu, potrafią się modlić i rozmawiać z Bogiem. Tutaj mają możliwość korzystania z życia sakramentalnego. Co dwa tygodnie, w dolnym kościele św. Józefa Robotnika zbierają się na Mszy św. o godz. 15. W liturgii i śpiewie pomagają klerycy z WSD. Przez wspólne bycie razem i modlitwę wszyscy tworzą wspólnotę. Pierwszą Mszę św. po wakacjach sprawował ks. Wiesław Noga - mianowany nowym duszpasterzem Stowarzyszenia.
Irena Ptak, wychowująca niepełnosprawną córką mówi, że Stowarzyszenie jest bardzo potrzebne. Finansuje w dużej mierze wyjazdy, pielgrzymki, ogniska, integracyjne spotkania. - Wielu rodzin nie stać byłoby na wyjazd bez takiej pomocy, zwłaszcza że przeważnie matki niepełnosprawnych dzieci nie pracują, poświęcając się całkowicie opiece nad nimi. W Stowarzyszeniu są także trzy rodziny, które mają po troje niepełnosprawnych dzieci - opowiada. - Obok działalności integracyjnej my, rodzice, i niepełnosprawne dzieci stanowimy grupę wsparcia. Świadczymy sobie pomoc o charakterze informacyjnym z zakresu porad prawnych, lekarskich, usług medycznych, sprzętu rehabilitacyjnego. Wymieniamy się doświadczeniami - podkreśla. Irena Ptak zauważa, że wielkim problemem obok finansów jest również brak odpowiedniego pomieszczenia. Parafia umożliwia to, co może i jesteśmy jej za to wdzięczni. W domu parafialnym mamy salę na pierwszym piętrze, jednak dużą barierą są schody. Kiedy jest do załatwienia jakaś sprawa, mogą wejść tylko rodzice, a niepełnosprawni na wózkach muszą pozostać na dole. Dlatego potrzebujemy lokum w mieście na spotkania. Wiemy, że prezes robi to, co może - pozyskuje sponsorów i firmy, ale bez wsparcia z zewnątrz działalność Stowarzyszenia będzie znacznie ograniczona - mówi.
Wciąż zgłaszają się nowe rodziny z niepełnosprawnymi, by zapisać się do Stowarzyszenia. - Niedawno miałem telefony z Morawicy i z Kielc - opowiada Warowiec.
Bogatą ofertę Stowarzyszenia chwali mama dwudziestoletniej Ewy, Izabela Chrząszcz, prowadząca wolontaryjnie księgowość dla organizacji. - To nie jedyne stowarzyszenie, do którego należy Ewa, ale nie znam drugiego takiego w Kielcach, które tyle robiłoby dla dzieci niepełnosprawnych. Były wyjazdy w góry, do Rabki, Niedzicy, piękne są wieczerze wigilijne, ogniska pod Iłżą. Na ostatnim - na początku września było aż osiemdziesiąt osób, w tym siedmioro na wózkach. Większość rodziców ma trudną sytuację finansową i bez starań Stowarzyszenia na pewno ich dzieci nie mogłyby pojechać nigdzie - mówi.
W czerwcu niepełnosprawni byli na trzydniowym wyjeździe w Sielpi. Udało się również pojechać do Pińczowa i Wiślicy. - Zostaliśmy bardzo życzliwie przyjęci - opowiada prezes. Podopieczni marzą o wyjeździe nad morze i pielgrzymce np. do sanktuarium w Licheniu. Na razie jest to niemożliwe.
W najbliższym czasie prezes wraz z członkami Stowarzyszenia planuje zorganizowanie kwesty przed kieleckimi kościołami. Będzie liczył się każdy przekazany grosz - mówi, zachęcając do wsparcia. Wstępną zgodę na kwestę wyraził ks. proboszcz Jan Iłczyk.
Osobom chcącym wesprzeć Stowarzyszenie „Nadzieja” podajemy numer konta. NBS O/Kielce 44 85170007 0033 0300 8950 0001
Pomóż w rozwoju naszego portalu