Historycy z Oddziału Katowickiego IPN, Sławomir Maślikowski i Wojciech Rotarski przybliżyli sylwetki księży niezłomnych, m.in. ks. Romana Kotlarza, ks. Jana Szczepańskiego, ks. Sylwestra Zycha oraz ks. Zenona Raczyńskiego, kapelana częstochowskiej „Solidarności”, który zaraz po męczeńskiej śmierci ks. Popiełuszki kontynuował jego dzieło w Częstochowie, w kościele pw. św. Józefa na Rakowie.
Głównym punktem sesji był wykład ks. Mariusza Frukacza - redaktora „Niedzieli”, w którym przedstawił on zarys tematu „Bł. ks. Jerzy Popiełuszko - jego etyka i teologia solidarności”. Ks. Frukacz dokonał analizy kazań wygłoszonych przez ks. Popiełuszkę. Pokazuje ona, że nauczanie ks. Popiełuszki jest nawiązaniem do wspaniałych tradycji polskiego kaznodziejstwa, do kaznodziejstwa społecznego i patriotycznego. Błogosławiony czerpał z nauczania Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego i Ojca Świętego Jana Pawła II, z bogactwa nauki społecznej Kościoła. Zdaniem ks. Frukacza nauczanie Błogosławionego Kapłana Męczennika można umieścić obok ks. Piotra Skargi z jego kazaniami sejmowymi, kard. Stefana Wyszyńskiego z jego teologią Narodu, Jana Pawła II z jego teologią Ojczyzny.
Prelegent podkreślił, że w teologii i zarazem etyce solidarności w ujęciu ks. Popiełuszki odnajdujemy odniesienie do ważnych wydarzeń z dziejów naszej ojczyzny. Są one - zdaniem ks. Frukacza - przypowieściami - punktem wyjścia dla przekazania pewnej idei, prawdy. Ks. Frukacz przypomniał, że Męczennik i Kapelan „Solidarności” w swoich kazaniach, m.in. z okresu stanu wojennego w Polsce, wskazywał na podobieństwo między Chrystusem cierpiącym a zbolałą ojczyzną.
Ważnym elementem teologii i etyki w ujęciu ks. Popiełuszki jest pojęcie wolności. Dla Kapelana „Solidarności” to „Działalność ziemska Jezusa Chrystusa zmierzała właściwie do tego, aby uświadomić ludziom niezwykle ważną rzeczywistość, że do wolności zostaliśmy stworzeni, do wolności dzieci Bożych” (kazanie z sierpnia 1983 r.).
Prawdzie i męstwu ks. Popiełuszko poświęcił wiele miejsca w swoich kazaniach podczas Mszy św. za ojczyznę. W kazaniu z maja 1984 r. ks. Popiełuszko przypomniał, że prawda łączy się zawsze z miłością, a miłość kosztuje, miłość prawdziwa jest ofiarna, stąd i prawda musi kosztować. Wielkość prawdy przeraża i demaskuje kłamstwa ludzi małych, zalęknionych. Podstawowym warunkiem wyzwolenia człowieka ku zdobywaniu prawdy i życia prawdą jest zdobycie cnoty męstwa. Cnota męstwa jest przezwyciężeniem ludzkiej słabości, zwłaszcza lęku i strachu. Jak mawiał ks. Popiełuszko „bać się w życiu trzeba tylko zdrady Chrystusa za parę srebrników jałowego spokoju”.
W teologii ks. Popiełuszki istotne miejsce zajmują takie pojęcia jak sprawiedliwość i solidarność. Sprawiedliwość dla ks. Popiełuszki jest ważnym fundamentem życia społecznego. „Solidarność to jedność serc, umysłów i rąk zakorzenionych w ideałach, które są zdolne przemieniać świat na lepsze. To nadzieja milionów Polaków. Nadzieja tym silniejsza, im bardziej jest zespolona ze źródłem wszelkiej nadziei - z Bogiem… To braterska troska o wszystkich, którzy są szykanowani i dyskryminowani za nasze wspólne przekonania. To obowiązek likwidowania zła i mechanizmów jego działania. To ukazywanie młodzieży wielu przemilczanych spraw historycznych naszej Ojczyzny. Solidarność to wreszcie stała troska o dom ojczysty, to zachowanie wolności wewnętrznej nawet w warunkach zewnętrznego zniewolenia” (kazanie z sierpnia 1983 r. i z grudnia 1982 r.).
Ks. Frukacz podkreślił także, że ważną postacią w teologii i etyce solidarności w ujęciu ks. Popiełuszki jest św. Maksymilian Maria Kolbe (przypomniała to w wywiadzie udzielonym „Niedzieli” tuż przed beatyfikacją ks. Jerzego Popiełuszki Marianna Popiełuszko, matka Kapłana Męczennika). „Dla Błogosławionego Kapłana Męczennika św. Maksymilian Kolbe jest symbolem zwycięstwa, jakie odnosi człowiek siłą zniewolony, ale pozostający wolny duchem” - powiedział ks. Frukacz.
Ważne miejsce w teologii solidarności ks. Popiełuszki zajmuje Maryja, jako Matka „Solidarności”. Ks. Frukacz przypomniał, że w kazaniu wygłoszonym w maju 1982 r. ks. Popiełuszko modlił się słowami tzw. Litanii Solidarności.
Wśród istotnych tematów życia społecznego, które podjął ks. Popiełuszko w swoim nauczaniu, jest praca ludzka i prawa człowieka. Wielokrotnie podkreślał on, że człowiek nie może być niewolnikiem pracy i w człowieku nie wolno widzieć tylko wartości ekonomicznych. Że człowiekowi należy się godziwa zapłata za godziwą pracę.
W swoich kazaniach ks. Popiełuszko opisuje rzeczywistość jako kapłan-duszpasterz, wskazuje na obecność Kościoła w sferze życia społecznego i równocześnie wskazuje na społeczne wymiary wiary. Naczelną zasadą jego teologii solidarności jest zasada św. Pawła Apostoła: „zło dobrem zwyciężaj” (Rz 12, 21), jak również słowa, które ks. Popiełuszko wypisał na swoim obrazku prymicyjnym: „Posłał mnie Bóg, abym głosił Ewangelię i leczył rany zbolałych serc” (Łk 4, 18). W październiku 1982 r. ks. Popiełuszko mówił m.in.: „Lękamy się, że grozi nam cierpienie, utrata jakiegoś dobra, utrata wolności, zdrowia czy stanowiska. I wtedy działamy wbrew sumieniu. Przezwyciężamy lęk, gdy godzimy się na cierpienie lub utratę czegoś w imię wyższych wartości. Jeżeli prawda będzie dla nas taką wartością, dla której warto cierpieć, warto ponosić ryzyko, to wtedy przezwyciężamy lęk, który jest bezpośrednią przyczyną naszego zniewolenia”.
Organizatorami sesji byli: Oddziałowe Biuro Edukacji Publicznej IPN w Katowicach oraz Zarząd Regionu Częstochowskiego NSZZ „Solidarność”. Sesji towarzyszył pokaz filmu na temat kapłanów niezłomnych