Reklama

Na planie „Ranczo”

Niedziela warszawska 33/2007

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wokół 36-stopniowy upał, a na plebanii w Jeruzalu panuje przyjemny chłód. Te właśnie wnętrza plebanii i otaczający ogród udostępnia proboszcz ks. Andrzej Sobczyk twórcom filmu „Ranczo”.

Wiesław Adamik: - Jest Ksiądz proboszczem najpopularniejszej obecnie w Polsce „filmowej” parafii!

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ks. Andrzej Sobczyk: - Z pewnością, dzięki serialowi „Ranczo” miejscowość Jeruzal stała się w Polsce bardzo znana i wiele osób do nas przyjeżdża, aby zobaczyć to miejsce.

- Nie było propozycji, aby księża z tej parafii zagrali w filmie „Ranczo”?

- Nie, nie brałem pod uwagę takiej ewentualności. W filmie grają wyłącznie aktorzy, natomiast w wielu scenach mieszkańcy Jeruzala występują jako statyści.

- Czy w serialu autentyczna plebania „gra” plebanię serialową?

- Tak, przy czym ja udostępniam tylko niektóre meble, część natomiast dostarczył na potrzeby filmu scenograf. Mam tu na myśli szczególnie antyki. Akwarium z rybkami zaś jest moje. Cezary Żak, który występuje w roli proboszcza, grał już w scenie, w której dokarmia moje rybki... Także wiele scen dzieje się w ogrodzie obok plebanii i w szklarni.

- Czy Kościół akceptuje scenariusz „Ranczo”?

Reklama

- Oczywiście! Jedną kopię scenariusza otrzymuje ordynariusz warszawsko-praski abp Sławoj Leszek Głódź, drugą natomiast czytam ja sam. Mamy możliwość wniesienia korekty w scenariusz, korygujemy pewne szczegóły, tak by akcja „Ranczo” nie przekraczała pewnych granic dobrego smaku. Czasem też twórcy filmu korzystają z naszej pomocy przy konsultacji szczegółów liturgicznych. Reżyser filmu Wojciech Adamczyk jest pod tym względem bardzo elastyczny i bierze pod uwagę to, co sugerujemy. Generalnie wszystko, co tylko można, staramy się podpowiadać.

- A postać kapłana i gospodyni księdza proboszcza?

- Akceptujemy oczywiście te postacie, choć oczywiście moja gospodyni nie jest aż tak sroga jak postać filmowa w znakomitym wykonaniu Marty Lipińskiej.

- Czy Ksiądz jest fanem tego serialu?

- Z przyjemnością go oglądam. Cieszę się także z promocji naszej parafii, która jest mała, liczy 1500 mieszkańców. Sporo scen zostało nakręconych we wnętrzu naszego zabytkowego, drewnianego kościoła z XVIII wieku. Wiele zawdzięczamy samym twórcom i aktorom, jeśli chodzi o poparcie zbiórki funduszy na renowację kościoła. Cieszy mnie, że ekipa filmowa o tym pomyślała. W ostatnim czasie odnowiliśmy już prezbiterium, teraz przygotowujemy się do renowacji pozostałej części świątyni i dzwonnicy. Na remont czeka też plebania. W miejscowych sklepach natomiast są pocztówki nawiązujące do treści serialu. Dochód z ich sprzedaży przeznaczamy na renowację kościoła.

2007-12-31 00:00

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ustawy z podpisem Prezydenta oraz weto

2025-12-02 14:46

KPRM

Prezydent Karol Nawrocki w nagraniu na platformie X poinformował, że podjął decyzję o zawetowaniu tzw. ustawy łańcuchowej, która miała wprowadzić zakaz trzymania psów na uwięzi. Zapowiedział, że w tej sprawie złoży do Sejmu własny projekt.

Nawrocki podkreślił, że choć intencja ochrony zwierząt jest słuszna i szlachetna, to - według niego - ustawa była źle napisana.
CZYTAJ DALEJ

Wielki misjonarz

Był współzałożycielem Towarzystwa Jezusowego (Zakonu Ojców Jezuitów) wraz ze św. Piotrem Faberem i św. Ignacym Loyolą. Nazywany jest niezłomnym misjonarzem i apostołem Dalekiego Wschodu.

Święty Franciszek Ksawery studiował teologię w Paryżu. Po uzyskaniu tytułu magistra przez jakiś czas wykładał w Collége Dormans-Beauvais. To tutaj poznał św. Piotra Fabera (1526 r.), a kilka lat później (1529 r.) spotkał się ze św. Ignacym Loyolą. Razem postanowili założyć nową rodzinę zakonną. 15 sierpnia 1534 r. na wzgórzu Montmartre w kaplicy Męczenników trzej przyjaciele oraz czterej inni towarzysze złożyli śluby zakonne, poprzedzone ćwiczeniami duchowymi pod kierunkiem św. Ignacego. Następnie udali się do Rzymu, gdzie Franciszek otrzymał święcenia kapłańskie 24 czerwca 1537 r. Po święceniach w latach 1537-38 apostołował w Bolonii.
CZYTAJ DALEJ

Podwójnie okradzeni

2025-12-03 08:00

[ TEMATY ]

felieton

Samuel Pereira

Materiały własne autora

Samuel Pereira

Samuel Pereira

Niemiecka prasa nie pozostawia złudzeń. „Trudno o bardziej cyniczne podejście” – pisze Süddeutsche Zeitung, komentując spotkanie Friedricha Merza z Donaldem Tuskiem. I rzeczywiście, trudno o lepsze słowo niż właśnie cynizm, gdy po raz kolejny Polacy słyszą z Berlina pełne współczucia formułki, a zaraz potem – pustkę. Ani deklaracji, ani kwot, ani nawet pozorów powagi wobec największej w Europie ofiary II wojny światowej.

Tym bardziej bolesne jest to, że w tej pustce zaczyna się odbijać nasz własny rząd. Jeszcze przed wyborami Koalicja Obywatelska wspólnie z PiS popierała sejmową uchwałę o dochodzeniu zadośćuczynienia za niemieckie zbrodnie. Uchwałę jednoznaczną: Polska nie zrzekła się roszczeń, straty wyniosły biliony, a odpowiedzialność Niemiec pozostaje nieprzedawniona – moralnie, historycznie, politycznie. Wtedy Tusk i jego ludzie głosili to samo, co Mularczyk i Kaczyński. Dziś tamte deklaracje wiszą w próżni, jakby należały do innej epoki i innych polityków.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję