Niedziela Palmowa, zwana również Niedzielą Męki Pańskiej rozpoczyna najważniejszy tydzień Roku Liturgicznego - Wielki Tydzień, a w nim Triduum Paschalne - trzy najświętsze dla chrześcijanina dni, w czasie których w sposób szczególny uczestniczymy w misterium naszego odkupienia.
W przeżycia związane z „triduum Chrystusa Pana ukrzyżowanego, pogrzebanego i zmartwychwstałego” i z całym Wielkim Tygodniem wprowadza nas Niedziela Palmowa. W jej liturgii przeplatają się radość i cierpienie, zapowiadając całe bogactwo misterium paschalnego. Chrystus przybywający do Jerozolimy witany jest jako Król radosnymi okrzykami „Hosanna”, by niedługo potem, o czym słyszymy z Ewangelii odczytywanej podczas Mszy św., usłyszeć krzyki tego samego tłumu: „ukrzyżuj Go!”. Odczytywana Ewangelia drastycznie urywa się na opisie złożenia Jezusa do grobu, pozostawiając nas w bolesnym oczekiwaniu. Ta wizja śmierci Zbawiciela będzie nam towarzyszyć aż do Triduum.
Wielki Czwartek naznaczony jest liturgią dwóch uroczystych i wyjątkowych Mszy św. Przed południem, w kościele katedralnym, biskup ordynariusz wraz ze swoimi kapłanami odprawia Mszę św. Krzyżma, podczas której dokonuje się uroczysta konsekracja Krzyżma św. i błogosławieństwo olejów świętych. Podczas tej Mszy św. kapłani odnawiają również swoje przyrzeczenia, jakie złożyli w dniu swoich święceń kapłańskich. Wieczorem natomiast, celebracją Mszy św. Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się Triduum Paschalne. Czwartkowy wieczór naznaczony jest tajemnicą Eucharystii, którą Chrystus ustanowił tuż przed swoją męką, celebrując wraz z uczniami Paschę hebrajską. „Jezus wiedząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował” (J 13, 1). W sakramencie Eucharystii - jak to podkreśla Ojciec Święty Benedykt XVI w swej nowej adhortacji - Jezus nadal miłuje nas „aż do końca”, aż po dar ze swego Ciała i swojej Krwi.
Wielki Piątek - dzień śmierci naszego Pana. Dzień wyrzeczeń i postu zachowywanego dla oczyszczenia umysłu i dla wzmocnienia ducha, a nie dla odchudzenia naszego ciała. Nie jest to jednak dzień żałoby, ale dzień miłosnej kontemplacji Ukrzyżowanego i adoracji Jego Krzyża.
Wielka Sobota - dzień ciszy i zadumy nad grobem Chrystusa. W modlitewnym skupieniu Kościół rozważa „odpoczynek” Zbawiciela po stoczonej walce z cierpieniem i śmiercią, jak również Jego zejście do „krainy śmierci”, do piekieł, gdzie zstąpił, aby zanieść zbawienie sprawiedliwym, którzy od wieków oczekiwali na pełne zjednoczenie z Bogiem.
Niedziela Wielkanocna - Noc Wielka, Noc Święta... Jak serca Apostołów pogrążone w ciemności bólu i desperacji wypełniły się światłem zmartwychwstałego Pana, tak i my przerwiemy nasze milczenie radosnym śpiewem przy dźwięku bijących dzwonów.
Ponieważ w kalendarzu liturgicznym nowy dzień liczymy od wieczora dnia poprzedniego, będziemy mieli dokładnie trzy dni, podczas których w liturgii uobecni się przejście Chrystusa przez śmierć z tego świata do domu Ojca. Nie są to trzy dni przygotowania do Paschy, ale jest to jedna Pascha celebrowana w całej swej pełni przez trzy dni. Włączmy się w Paschę Chrystusa, aby Jego przejście ze śmierci do życia mogło kiedyś stać się naszym przejściem.