Metropolita białostocki w homilii podkreślał, że każdy jubileusz zawiera w sobie spojrzenie na historię, ale także na teraźniejszość, która z kolei otwiera perspektywy na przyszłość. Wskazywał, że przeżywany Jubileusz łączy się ściśle z Matką Bożą Różanostocką, ponieważ jej wizerunek i kult są w centrum tego sanktuarium.

„Maryja jest wierna w swojej obecności pośród swojego ludu, jak kiedyś była wierna Bogu, który Ją wybierał na Matkę swojego Syna. Tę wierność Maryja okazywała i okazuje w tym miejscu poprzez hojne rozdawanie łask, czego dowodem są spisane niezliczone świadectwa tych, którzy tej Jej łaskawości doświadczyli” – wyjaśniał.

Arcybiskup stwierdził, że naturalne jest, że obecność Matki Bożej w Różanymstoku od dawien ściąga liczne rzesze wiernych i pielgrzymów. „Wiara i wierność to dwie Boże moce, które pozwoliły całym pokoleniom Polaków przezwyciężać wszelkie trudności osobiste i dziejowe i trwać nieugięcie przy Bogu” – mówił abp Wojda.

W przeddzień Święta Niepodległości prosił też o modlitwę za Ojczyznę, by Matka Boża „dalej umacniała swój naród i swoje dzieci i wypraszała wszystkim obfite łaski i błogosławieństwo swojego Syna Jezusa Chrystusa”.

Mszę św. koncelebrowali księża salezjanie wraz z ks. prowincjałem Tadeuszem Jareckim SDB, a także kapłani diecezjalni pochodzący z parafii. Uczestniczyły osoby konsekrowane wraz z sistrami salezjankami, salezjańscy seminarzyści oraz wielu pielgrzymów i parafian. Obecni byli również przedstawiciele miejscowych władz, na czele ze starostą Powiatu Sokólskiego Piotrem Rećko.

W pielgrzymce poprzedzającej Eucharystię uczestniczyło blisko 300 młodych – animatorów oratoriów salezjańskich Prowincji Warszawskiej, chłopcy z Salezjańskiego Ośrodka Wychowawczego oraz młodzież z Różanegostoku i Dąbrowy Białostockiej. Na zakończenie pielgrzymki, którą w drzwiach świątyni powitał abp Tadeusz Wojda wraz z ks. proboszczem Adamem Wtulichem SDB, każdy z uczestników otrzymał „Medal na Marsz Stulecia”.

Aktualnie w Różanymstoku posługuje obecnie 12 salezjanów, w e dwóch wspólnotach zakonnych, prowadząc dzieło duszpasterskie i wychowawcze. „Duch ks. Bosko jest tu wciąż żywy, bo to, na czym najbardziej mu zależało, to dzieło wychowawcze, a także praktykowanie i szerzenie kultu Maryjnego. I właśnie to, co rzeczywiście było «sercem» ks. Bosko jest tu obecne do dzisiaj w Różanymstoku, tak, jak było tu obecne przez te całe sto lat” – podkreśla proboszcz.

***

Pierwszy cudowny obraz Matki Boskiej Różanostockiej był czczony od 1658 r. we dworze Eufrozyny i Szczęsnego Tyszkiewiczow w Krzywymstoku. Cuda dziejące się przy tym wizerunku były przyczyną zbudowania tu kościoła i osadzenia dominikanów (początek lat 60. XVII w.) oraz zmiany nazwy miejscowości na Różanystok. Po przybyciu, zakonnicy zaopiekowali się cudownym obrazem Matki Boskiej i szerzyli jej kult, otaczając także opieka duszpasterską licznie garnących się do tego miejsca wiernych.

Dziś Różanystok jest jednym z największych sanktuariów maryjnych północno-wschodniej Polski. Pielgrzymują tu do Matki Bożej wierni archidiecezji białostockiej, członkowie kółek różańcowych, seniorzy, rowerzyści, odbywają „wieczory uwielbienia” i wiele innych inicjatyw. Przy parafii prężnie działają różne wspólnoty i grupy prowadzone w duchu salezjańskim, zarówno dla dorosłych jak i dla młodzieży oraz Salezjański Ośrodek Wychowawczy.

Przybywają tu także nie tylko pielgrzymi z archidiecezji białostockiej, lecz i z sąsiednich diecezji i z dalszych stron Polski, a także zza granicy. Emigranci z tych terenów zanieśli nabożeństwo do Różanostockiej Madonny również do nowych krajów swego zamieszkania, zwłaszcza do Stanów Zjednoczonych Ameryki. Jej kult dotarł także do Afryki, gdzie w stolicy Zambii, Lusace, wzniesiono kościół pw. Matki Boskiej Różanostockiej.