USA: wspólny dokument katolicko-prawosławny o roli świeckich w Kościele
Wyzwania stojące przed katolikami i prawosławnymi ze szczególnym uwzględnieniem problemów klerykalizacji i miejsca świeckich w życiu kościelnym były przedmiotem obrad katolicko-prawosławnej komisji konsultacyjnej w Ameryce Północnej. Zebrała się ona w dniach 28-31 maja br. w prawosławnym Centrum Wiary i Dziedzictwa św. Metodego w Contoocook (stan New Hampshire) na swej 96. sesji, a treść uchwalonego wówczas dokumentu „Powołanie i posłannictwo ludu Bożego: plemię wybrane, kapłaństwo królewskie, naród święty” ogłoszono 6 sierpnia.
Wyraża on nowe podejście do dialogu ekumenicznego, w którym – zamiast wspólnego roztrząsania zagadnienia, przeszkadzającego osiągnięcia pełnej jedności między Kościołami – teologowie katoliccy i prawosławni zajmują się wyzwaniami, stojącymi przed ich Kościołami. Chodzi przede wszystkim o sprawę klerykalizacji i o rolę świeckich w świetle eklezjologii, rozpatrującej sakrament chrztu jako podstawę powołania i posługi każdego chrześcijanina, zarówno duchownego, jak i świeckiego.
Dokument, będący owocem pięciu lat pracy wspólnej komisji, odrzuca przeciwstawianie duchowieństwa świeckim, podkreślając przy tym, że ci drudzy winni móc wypowiadać się na różne tematy. Jednocześnie przypomniano, że ma to się dokonywać w ramach procesu synodalnego na szczeblu lokalnym, w którym rozeznawanie problemu i ostateczne podejmowanie decyzji spoczywa na barkach biskupów. Teologowie obu stron przyznali, że w dotychczasowych rozmowach między obu Kościołami do roli świeckich nie przywiązywano należytej uwagi.
Szczególne miejsce we wspólnym dokumencie zajęły sprawy młodzieży. „Tym, którzy utożsamiają swoją wiarę z religią skrajnie nacjonalistyczną lub z pseudoreligijnym światopoglądem indywidualistycznym, musimy ukazać prawdziwą jedność ze świeckimi, aby zaproponować alternatywę, której można ufać” – napisali autorzy opracowania.
Północnoamerykańskie Katolicko-Prawosławne Konsultacje Teologiczne są organem doradczym, utworzonym w Stanach Zjednoczonych w 1965 r. Patronują im wspólnie Komitet Spraw Ekumenicznych i Międzyreligijnych episkopatu USA i Kanadyjska Konferencja Biskupów Katolickich oraz Zgromadzenie Kanonicznych Biskupów Prawosławnych w Stanach Zjednoczonych (SCOBA). Obecnie Konsultacjom współprzewodniczą: katolicki metropolita Newarku kard. Joseph W. Tobin i prawosławny metropolita Bostonu Metody (Patriarchat Konstantynopola). W ciągu ponad półwiecza swej działalności ciało to uzgodniło około 30 wspólnych oświadczeń na różne tematy.
W USA istnieje ponadto od 1981 r. jeszcze jedna podobna organizacja – Wspólny Komitet Biskupów Katolickich i Prawosławnych, który na swych posiedzeniach omawia sprawy duszpasterskie dotyczące obu Kościołów.
„Rezygnacja z uporczywej terapii nie może też oznaczać opuszczenia pacjenta w zakresie podstawowych form opieki (…) co stałoby się bezpośrednią przyczyną jego śmierci, a więc byłoby eutanazją pasywną. Jeżeli lekarz uczynił to, co tu i teraz możliwe wobec nieodwracalnie postępującego zanikania procesów życiowych pacjenta, to ani on sam, ani otoczenie nie może uznać za niemoralną decyzji o zaprzestaniu dalszej terapii, czyli o rezygnacji ze stosowania środków nieproporcjonalnych do sytuacji; z pewnością byłaby to terapia daremna, której przerwanie nie może być zakwalifikowane jako eutanazja” – czytamy w dokumencie Zespołu Ekspertów ds. Bioetycznych Konferencji Episkopatu Polski, kierowanym przez bp. dr. hab. Józefa Wróbla, prof. KUL.
W dokumencie wskazano, że terapia daremna, zwana też terapią uporczywą, jest postępowaniem medycznym wymuszającym procesy życiowe pacjenta w sytuacji nieodwracalnie postępującego ich zaniku. Chodzi o postępowanie, które nie jest w stanie przynieść poprawy zdrowia, ani podtrzymywać procesów życiowych przy pomocy środków zwyczajnych, w tym minimalnych. Wprost przeciwnie, zazwyczaj jedynym skutkiem jest przedłużanie lub potęgowanie cierpienia chorego. Decyzja odstąpienia od terapii daremnej musi być podjęta przez osoby kompetentne i dobrze zorientowane w sytuacji pacjenta, a także przez niego samego, jeżeli jest on zdolny do świadomego wyrażenia swojej woli. Istotne pytania budzi zakres stosowania terapii daremnej.
Instytut Ordo Iuris złożył do Prokuratury Okręgowej w Warszawie zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa przez twórców „przychodni”, która ma pomagać wykonywaniu aborcji.
Kardynał Camillo Ruini był jednym z najbliższych współpracowników Jana Pawła II - był wikariuszem dla diecezji rzymskiej w latach 1991 – 2008, był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Włoch od 1991 r. do 2007 r., przez niemal 30 lat uważany był za najbardziej wpływową osobistość Kościoła we Włoszech. Dziś, pomimo, że skończył 94 lata pozostaje ciągle przenikliwym obserwatorem sytuacji politycznej i kościelnej nie tylko we Włoszech, lecz także na całym świecie. Nie umknął mu fakt, że w Polsce aktywne są środowiska, które próbują umniejszać znaczenie historycznego pontyfikatu Jana Pawła II, czego wyrazem jest między innymi bojkotowanie powstania Muzeum Pamięć i Tożsamość w Toruniu. Oto refleksja Kardynała na ten temat.
„Każdy naród ma swoich bohaterów. Polska ma króla Jana III Sobieskiego, marszałka Piłsudskiego i, szczególnie wielkiego, Jana Pawła II. Prawdę mówiąc Jan Paweł II jest nie tylko bohaterem polskim, ale także europejskim i światowym. Jego wkład w wyzwolenie Polski spod komunizmu i upadek Żelaznej Kurtyny, która dzieliła Europę, aż do zakończenia zimnej wojny i komunistycznego imperializmu, był ogromny. Ale Jan Paweł II jest nie tylko bohaterem: jest przede wszystkim świętym. Współpracując z nim przez dwadzieścia lat, od 1984 r. aż do jego śmierci, mogę zaświadczyć, że był prawdziwym świętym zarówno w swoich ważnych decyzjach, jak i w codziennym życiu. Z całej duszy kochał bliźniego i starał się mu pomagać, we wszystkim, ale szczególnie w zbliżeniu się do Boga. Jego wiara była mocna jak skała. Wzywał ludzi, aby się nie bali, ale sam nigdy się nie bał. Zawsze był pogodny i pełen ufności - wiedział, że Pan jest blisko niego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
