2019-07-10 09:42

Aleksandra Wojdyło
Edycja toruńska 28/2019, str. I

Lipy – jedno z najbardziej wyjątkowych miejsc na mapie diecezji toruńskiej. Tu jest czczona Maryja w tajemnicy Jej nawiedzenia w domu św. Elżbiety. Mała drewniana figurka Maryi z Dzieciątkiem na ręku i książką w dłoni. Przed Matką Bożą każdy z nas jest dzieckiem

Przed Maryją z otwartym sercem, z pokorą, w głębokim skupieniu i ciszy klękają pielgrzymi. Przybywają samotnie i z rodzinami, wpatrując się z ufnością w malutką figurkę Matki, która nigdy nie opuszcza swych dzieci. Zapatrzenie w wizerunek, skupienie na twarzy, jasne spojrzenie, wypatrywanie pomocy, nadziei, ratunku, a niekiedy i łza w oku – radości, smutku, żalu, wzruszenia. Zatroskani o rodziny, dzieci, młodzież z wiarą powierzają Maryi swoje intencje. Proszą, dziękują, opowiadają o swym życiu, dzielą się jak z ziemską matką swymi codziennymi sprawami. Czasami najzwyczajniej przy Niej chcą odpocząć, nic nie mówić, tylko słuchać, być. Ona zawsze im towarzyszy, wysłuchuje, bierze w ramiona, ukazuje drogę świętości, ale i mówi: „Uczyńcie wszystko, cokolwiek mój Syn wam powie”.

Dzieje sanktuarium

Sanktuarium w Lipach, szczególne miejsce zadumy, refleksji, modlitwy i spotkania z Matką Bożą, należy do najstarszych i największych miejsc kultu maryjnego w diecezji. Objawienia Matki Bożej w Lipach sięgają początków XIII wieku, czyli czasów chrystianizacji ziemi lubawskiej i działalności misyjnej biskupa Chrystiana. Według tradycji nad jedną z lip ukazała się wielka jasność, a pod drzewem znaleziono małą, 30-centymetrową, drewnianą figurkę Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus. Mieszkańcy w uroczystej procesji przenieśli ją do kościoła w pobliskiej Lubawie. Figura Maryi ponownie pojawiła się jednak w Lipach. Działo się tak trzy razy. Nikt nie potrafił wytłumaczyć, w jaki sposób Maryja w swej figurce powracała z Lubawy do Lip. Ostatecznie odczytano to jako znak woli Matki Bożej pozostania właśnie w tym miejscu, dlatego w miejscu starej lipy z pogańskich czasów wybudowano kaplicę. Królowa tych ziem przez wieki pomagała przetrwać najtrudniejsze czasy. Patronuje i dziś, szczególnie rodzinom. Do Niej corocznie pielgrzymują tysiące pątników, aby upraszać łaski, dziękować za opiekę, umacniać się w wierze oraz uczyć służby Bogu i ludziom. Maryi przynoszą wota, piszą wiersze, śpiewają pieśni, jak np. „Szczęśliwe Lipy, na których obrała stolicę Panna…”.

Wdzięczność

Jeszcze w pamięci mamy niedawne uroczystości 800-lecia chrystianizacji ziemi lubawskiej (2016 r.), a biskup toruński Wiesław Śmigiel zaprosił do Lip diecezjan na wspólne świętowanie wraz z Maryją kolejnego jubileuszu. Tegoroczne obchody skupiły się wokół dziękczynienia za 50. rocznicę koronacji słynącej łaskami figury Matki Bożej z Dzieciątkiem. Dokonał jej sługa Boży kard. Stefan Wyszyński 2 lipca 1969 r.

Trzydniowe świętowanie rozpoczęło się 1 lipca uroczystymi Nieszporami o Najświętszej Maryi Pannie w lubawskiej farze, procesją z figurą z Lubawy do Lip i Mszą św. Przewodniczył im bp Wiesław Śmigiel. Zgromadzeni pielgrzymi przygotowywali się do powitania Maryi w Jej figurze, wysłuchując konferencji, odmawiając Koronkę do Bożego Miłosierdzia i modlitwę różańcową. Po przybyciu na miejsce celebry ks. kan. Mieczysław Rozmarynowicz, witając uczestników uroczystości, mówił o potrzebie odnowienia życia duchowego na wzór Maryi i zachęcił wszystkich pielgrzymów do modlitwy dziękczynnej za złoty jubileusz koronacji.

Słuchanie Pana

W homilii bp Śmigiel zwrócił uwagę na Słowo Boże, które umacnia, jest pełne dobra i miłości. Zachęcił, aby zasłuchiwać się w słowa Matki Bożej i wprowadzać je w czyn. – Błogosławieni, którzy słuchają słowa, zachowują je, zabierają do swojego serca i żyją według niego – mówił, stawiając Maryję za najdoskonalszy wzór. – Ona jest pięknym przykładem tego, jak słowo Boga przyjmować i według niego żyć, nawet jeśli są to słowa trudne i bolesne – dodał.

Słowo Boże przyjęte z wiarą pozwala bardziej myśleć o drugim człowieku niż o sobie. Maryja, dana nam przez Chrystusa na krzyżu jako Matka, przyczyniła się do wiary uczniów. Jej postawa to wielka lekcja dla nas, współczesnych, abyśmy również przyjmowali Słowo Boże całym sercem.

Ksiądz Biskup zwrócił uwagę na trzy filary wiary naszych ojców: Słowo Boże, liturgię i Eucharystię oraz wspólnotę. – W takim Kościele nikt z nas się nie zgubi, bo każdego będzie pouczało słowo Pana, umacniały sakramenty i prowadziła mądrość i miłość pasterzy – zapewnił. Porównując Kościół do rodziny, podkreślił, że jest on silny wtedy, kiedy jest zbudowany na naszej czystej, prawdziwej wierze, przepełniony miłością, troską, wzajemnym zaufaniem, szacunkiem, autorytetem pasterzy i osobistym wkładem każdego z nas. Podziękował także za wyznanie wiary i miłości do Matki Bożej. – Jeżeli jesteśmy blisko Maryi, dzięki Niej jesteśmy blisko Jezusa Chrystusa – dodał.

Sanktuarium w Lipach jest również miejscem szczególnej modlitwy za życie poczęte. Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny to nie tylko spotkanie Maryi i św. Elżbiety, lecz także spotkanie Jezusa i św. Jana Chrzciciela w łonach swoich matek. Po Mszy św. bp Wiesław udzielił błogosławieństwa dzieciom oraz matkom w stanie błogosławionym.

Bycie świadkiem

Wieczór odpustowego dziękczynienia się nie skończył. Przed tronem Matki Bożej Lipskiej pokłonili się rolnicy i robotnicy, trwało także muzyczne czuwanie modlitewne. Pielgrzymi uczestniczyli w nabożeństwie Drogi Krzyżowej, a o północy ks. kan. Dariusz Zagórski odprawił maryjną Pasterkę, po której nastąpiło nocne czuwanie przy łaskami słynącej figurze. Wyśpiewanie Godzinek ku czci Najświętszej Maryi Panny oraz poranna Msza św. rozpoczęły drugi dzień lipskiego odpustu. Liturgia pokutna, której przewodniczył ks. Sławomir Laskowski, pozwoliła przygotować się do skorzystania z sakramentu pojednania, aby w pełni dostąpić łask odpustowych.

Sumie odpustowej 2 lipca przewodniczył Prymas Polski abp Wojciech Polak, a towarzyszyli mu: biskup toruński Wiesław Śmigiel, bp Józef Szamocki, abp senior archidiecezji warmińskiej Edmund Piszcz i biskup pomocniczy diecezji pelplińskiej Arkadiusz Okrój.

„Błogosławiona jesteś, Dzieweczko Lipska, w lipowej Lubawie, co łzę z żywicy chronisz pod rzęsami, módl się za nami” – strofami wiersza ks. Jana Twardowskiego rozpoczął homilię abp Wojciech Polak. Nawiązując do ewangelicznych treści i postawy służby Maryi, Prymas zwrócił uwagę na kierowanie się prawdziwą miłością i otwartością wobec słów Pana Boga.

Abp Polak przywołał słowa kard. Wyszyńskiego, który koronując postaci Jezusa i Maryi, wyrzeźbione przed wiekami z lipowego drewna, zauważył, że jest to wyraz zbiorowej wdzięczności za łaski udzielone całej ziemi lubawskiej. Przypomniał o roli Matki Bożej w życiu każdego chrześcijanina i podkreślił, że ukazuje nam Chrystusa, a przez Niego każdego człowieka. – Maryja przypomina nam Jezusa, o którym może już zapomnieliśmy – mówił. Wezwał, by nie zatrzymywać się jedynie na tym, co mówią o Bogu ludzie i statystyki.

– On nie potrzebuje chrześcijan z okładek, ale szuka autentycznych świadków, którzy codziennie mówią Mu: „Panie, Ty jesteś moim życiem” – podkreślił Prymas Polak.

Dodał także, że Maryja daje przykład niezwykłej wierności, wiary, poświęcenia, miłości i służby. Wzywa do pójścia drogą za Chrystusem, na której umocni nas swoją matczyną obecnością, uprosi nam u Jezusa łaski, będzie za nami orędować. Pełniąc wiernie swoje powołanie, pokonując swoje słabości, ofiarowując się Bogu i drugiemu człowiekowi zmieniamy świat na lepsze. – Maryja przypomina nam nasze człowieczeństwo i powołanie do godności dzieci Bożych, którą otrzymaliśmy z łaską chrztu – podkreślił hierarcha.

Zaapelował, aby wyrzec się zła i być braćmi i siostrami w Chrystusie. – Łączy nas wiara, chrzest i Chrystus, który jest fundamentem naszej miłości i braterstwa – podkreślił. Na koniec, przytaczając słowa Prymasa Wyszyńskiego sprzed pięćdziesięciu lat, dodał: – Będziemy i my błogosławieni, jeśli naśladować będziemy w naszej wierności i służbie Świętą Bożą Rodzicielkę, Wspomożycielkę i Służebnicę Pańską.

Wstawienniczka

Kustosz sanktuarium podziękował pielgrzymom, którzy przybyli na świętowanie razem z Maryją nie tylko z ziemi lubawskiej i diecezji toruńskiej, lecz także z wielu innych miast i wsi. Po Nieszporach o Najświętszej Maryi Pannie w uroczystym orszaku odprowadzono figurę do kościoła farnego. Liturgię tych dni ubogacił chór Appasjonata z Lubawy pod dyrekcją Marka Józefowicza oraz Miejska Orkiestra Dęta pod batutą Mateusza Raczyńskiego.

Niech wszystkie sprawy naszej Ojczyzny, naszej diecezji, naszych rodzin i nas samych weźmie w swe matczyne dłonie Maryja i zaniesie je przed tron Chrystusa.

2019-10-10 20:05

Magdalena Korzekwa-Kaliszuk

Za kilka dni wielu katolików stanie przed trudnym dylematem odnośnie wyboru listy i kandydatów, na których oddadzą głos. Dylemat ten może być szczególnie trudny, gdy wśród kandydatów i partii, z list których startują, trudno wybrać osoby jednocześnie kompetentne, uczciwe i nie tylko deklarujące przywiązanie do wiary i wartości ewangelicznych, ale też postępujące zgodnie z nimi. Wybór polityczny dla katolika jest ważny, to wręcz moralny obowiązek, aby troszczyć się o sprawy Ojczyzny i nie ignorować możliwości wpływania na to, kto może podejmować w naszym imieniu ważne decyzje.

Co radzi Jezus?

Jezus dał nam kilka wskazówek, które mocno odnoszą się do tego, komu warto zaufać, a komu nie jest mądrze powierzać spraw naszego państwa, naszych rodzin i dzieci. <> (Łk, 16, 10). Z tego powodu osobiście nie wyobrażam sobie oddać głosu na polityka, który zachowuje się nieuczciwie wobec męża lub żony, zdradzając małżonka i żyjąc w konkubinacie z inną osobą. Dlaczego ktoś taki miałby być wierny Ojczyźnie i ofiarnie wykonywać służbę dla Polaków, skoro w swojej osobistej sprawie nie jest wierny. Podobnie, nie wyobrażam sobie zagłosowania na polityka, który nie był do tej pory wierny wartościom, które deklarował lub – mając możliwość działania – nie czynił tego.

Stosunek do życia sprawdzianem dla polityka

Politycy mają możliwość decydowania dosłownie o życiu i śmierci innych ludzi. Najbardziej czytelnym przykładem w tym obszarze jest podejście do ludzkiego życia. Prawna możliwość zabijania dzieci przed narodzinami jest wyrazem słabości naszego Państwa. Podobnie jak brak należytego ścigania przestępczości aborcyjnej. W Evangelium Vitae św. Jan Paweł II wprost napisał o obowiązku polityków w tym obszarze. Przypomniał, że do prawa, które dopuszcza zabijanie, nie wolno się nigdy stosować „ani uczestniczyć w kształtowaniu opinii publicznej przychylnej takiemu prawu, ani też okazywać mu poparcia w głosowaniu” (Za: Evangelium Vitae 73, Kongr. Nauki Wiary, Deklaracja z 18 listopada 1974, 22: AAS 66 (1974), 744).

Sprawa ochrony życia dotyczy zarówno ustawy dopuszczającej zabijanie dzieci w oparciu o tzw. ustawowe wyjątki, jak i ustawy o in vitro oraz innych aktów prawnych dopuszczających działania wbrew ludzkiemu życiu, jak rozporządzenie pozwalające na sprzedaż pigułek antyimplantacyjnych, tzw. „dzień po”, które – jeśli doszło do poczęcia dziecka – mają na celu zabicie go.

Nie tylko deklaracje, lecz konkretne czyny

W tym względzie zadaniem katolika jest uważne analizowanie nie tylko deklaracji kandydatów politycznych, sposobu argumentacji swoich postaw, lecz również ich konkretnych czynów. W tym względzie zdecydowanie najprościej jest zweryfikować tych kandydatów, którzy już byli członkami parlamentu. Pomocny może być Katolicki Latarnik Wyborczy (http://latarnik.info/), gdzie łatwo można sprawdzić, jak w sprawach dotyczących aborcji, in vitro oraz innych ważnych spraw, jak np. handel w niedzielę, głosowali posłowie. Warto sprawdzić listę parlamentarzystów, którzy podpisali się pod wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie niekonstytucyjności eugenicznej przesłanki aborcyjnej oraz pod apelem o pilne podjęcie prac w tym obszarze. To jednak nie tylko podpisy i głosowania są wyznacznikiem tego, czy konkretny kandydat będzie aktywnie działał na rzecz ochrony życia. Bierne głosowanie czy składanie podpisów to ważne elementy działalności parlamentarnej, lecz do zmiany świata na rzecz bardziej ewangelicznego potrzeba aktywności, inicjatywy i roztropnej odwagi konkretnych ludzi, którzy nie tylko świetnie zrozumieją, że tu i teraz jest czas na walkę o ochronę życia każdego człowieka, ale też poczynią w tym obszarze konkretne kroki. Głęboko wierzę, że nawet mała, lecz bardzo zaangażowana grupa katolików, w tym katolickich polityków, może zmienić bieg historii w tym temacie.

Wśród kandydatów, którzy nie zasiadali jeszcze w parlamencie, zdecydowanie ważnym kryterium dla katolika, są zarówno konkretne deklaracje takich osób w sprawach dotyczących wartości, z których to deklaracji będzie można takie osoby rozliczyć, ale też dotychczasowe działania na rzecz poprawy prawa i opinii publicznej w tych obszarach.

Potrzeba aktywnych wyborców

Tylko roztropne, aczkolwiek stanowcze działania prawne na rzecz pełnej ochrony życia, są skuteczne w tym obszarze. Działania te mogą być stopniowe, lecz odwlekanie ich na nieoznaczoną przyszłość i stawianie innych priorytetów, to postępowanie wbrew Ewangelii. Naturalnie, że działania te wymagają silnego wsparcia poprzez kampanie wpływające na postawy Polaków. Nie ma jednak żadnego moralnego ewangelicznego uzasadnienia dla bierności polityków w kwestii ludzkiego życia, czyli prawnej dopuszczalności aborcji, w tym pigułek antyimplantacyjnych i in vitro.

Niedzielne wybory to zatem ogromny dylemat dla zaangażowanych katolików. Wybór ludzi uczciwych, oddanych Ewangelii, aktywnych w działaniu i mądrych w swoim postępowaniu jest możliwy, ale wymaga zaangażowania także tych, którzy oddają głos. Stałe monitorowanie sytuacji prawnej, społecznej i działań parlamentarzystów oraz ofiarna praca na rzecz naszej Ojczyzny to klucz dla postępowania ewangelicznego.

2019-10-15 07:16

Materiał prasowy

"Powołany” to powstający film dokumentalny opowiadający o miłości i mocy Bożej ukazującej wartość kapłaństwa przez pryzmat świadectw osób świeckich.

Przedstawimy w nim unikatowe historie ludzi, którzy doświadczyli wyjątkowego spotkania z żywym Bogiem poprzez posługę kapłanów, które zmieniło ich dotychczasowe życie. Filmowy obraz będzie wprowadzał w tajemnicę złożenia przez Boga szczególnego daru, który niosą kapłani. Film będzie przeprowadzał widza przez najważniejsze posługi zlecone kapłanom przez samego Boga, takie jak: głoszenie Słowa Bożego, sakrament Chrztu świętego, sakrament pojednania i pokuty, sakrament Eucharystii, modlitwa o uzdrowienie, modlitwa o uwolnienie i egzorcyzm, ochrona życia poczętego, posługa miłosierdzia, opieki rodzin oraz przygotowania do śmierci.W filmie wystąpią uznani kapłani, osoby konsekrowane i stygmatycy, tacy jak: brat Elia, o. James Manjackal, o. John Bashobora, ks. Dominik Chmielewski, o. Antonello i Henrique, ks. Marek, Dziewiecki. ks. Tomasz Kancelarczyk, ks. Radosław Siwiński i wielu innych.W warstwie dokumentalnej zobaczymy niesamowite historie osób świeckich, którzy namacalnie doświadczyli spotkania z żywym Bogiem poprzez posługę kapłanów.

Dlaczego chcemy zrealizować ten projekt?

Widzimy ogromną potrzebę zrealizowania filmu, który na nowo pokaże wielu ludziom wartość sakramentu kapłaństwa. Myślimy tutaj zarówno o Polsce jak i całym świecie. Nasz film ma na celu przybliżyć ludzi do Boga a w następstwie zmianę stylu życia, na taki który będzie przepełniony miłością i szacunkiem do drugiego człowieka. W filmie pokazujemy ludzi, których życie było pozbawione Boga oraz do czego to doprowadziło. W każdej z tych historii widz może odnaleźć cząstkę siebie i zestawić z swoim życiem. Chcemy, żeby ten film dotarł do ludzi wierzących jak i niewierzących. Żeby był umocnieniem wiary dla ludzi świeckich jak i kapłanów. Iskrą zapalającą osobową relację z Bogiem u tych, którzy ją utracili lub dopiero jej poszukują. Uświadomieniem jak wygląda życie bez Boga a jak nabiera sensu kiedy zwracamy się do stwórcy. Ten film będzie źródłem wiary dla każdego człowieka.

Więcej informacji na katolikwspiera Zobacz