Jan Paweł II jest honorowym obywatelem Wrocławia. Teraz będzie miał we Wrocławiu też plac Swego imienia i poświęcony Mu monument, który dostanie nazwą Tertii Milleni Porta, czyli Brama Trzeciego Tysiąclecia - to pomysł prezydenta Wrocławia Rafała Dutkiewicza, który wyobraża sobie, że będzie miała kształt łuku triumfalnego. Jej formę pozostawia jednak artystom.
Konkurs na projekt i wykonanie pomnika będzie miał charakter międzynarodowy, a w jury zasiądą przedstawiciele Kościoła, władz miasta i środowiska plastyczno-architektonicznego. Rozstrzygnięcie - pod koniec grudnia tego roku. Brama stanąć ma w pierwszą rocznicę śmierci Papieża, na rondzie przy pl. Powstańców Śląskich - w jednym z głównych węzłów komunikacyjnych miasta. W pobliżu, na placu przy hotelu „Wrocław”, Jan Paweł II odprawił w 1997 r. Mszę św. na zakończenie Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego.
Brama dostanie nazwę Trzeciego Tysiąclecia, bo Jan Paweł II wprowadził świat w Trzecie Tysiąclecie Chrześcijaństwa. Ma kosztować od kilku do kilkunastu milionów złotych.
Imię Jana Pawła II dostanie dotychczasowy plac 1 Maja. Zmiana nastąpi 1 stycznia 2006 r. Planowano uhonorować tak we Wrocławiu Papieża już dawno, ale uszanowano Jego wolę - Jan Paweł II prosił, żeby nie nadawać placom i ulicom Jego imienia za Jego życia.
Radni Wrocławia podjęli uchwały w sprawie budowy monumentu i nadania placowi imienia Jana Pawła II podczas uroczystej sesji w ratuszu 4 kwietnia w tym samym miejscu, w którym Ojciec Święty w 1997 r. odebrał tytuł honorowego obywatela Wrocławia. Wystawiono fotel, w którym siedział Papież, i księgę pamiątkową, do której się wpisał. W uroczystości wziął udział m.in. kard. Henryk Gulbinowicz, który jako metropolita wrocławski dwukrotnie podejmował Ojca Świętego Jana Pawła II we Wrocławiu.
Przy bramie rozpoczynać się będzie wrocławski szlak papieski. Podobne szlaki turystyczne są m.in. w Małopolsce i na Mazurach. Jest też we Wrocławiu, ale dotąd był mało znany.
Podróżujący koleją mogą teraz dotrzeć do Watykanu bez kontaktu z ruchem samochodowym. W Rzymie w sobotę na stacji San Pietro otwarto ścieżkę dla pieszych, która prowadzi na Plac św. Piotra bez konieczności przechodzenia przez ulicę.
„Passeggiata del Gelsomino” (przejście jaśminowe) rozpoczyna się na włoskiej stacji kolejowej Watykan i prowadzi przez stary most kolejowy z którego roztacza się wspaniały widok na Bazylikę św. Piotra, bezpośrednio do Murów Watykańskich. Idąc nimi dochodzi się do Placu św. Piotra. Według władz miasta koszt renowacji, która obejmowała także zasadzenie ponad tysiąca roślin, wyniósł 2,6 mln euro.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
Wielki Post to czas modlitwy, postu i jałmużny. To wiemy, prawda? Jednak te 40 dni to również czas duchowej przemiany, pogłębienia swojej wiary, a może nawet… powrotu do jej podstaw? Dziś co nieco o modlitwie.
Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Katechizm Kościoła Katolickiego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
