Reklama

Kościół Żywy i Życiodajny

Starając się budować małą wspólnotę chrześcijańską - w rodzinie czy grupie pragnącej żyć Ewangelią - stajemy się źródłem życia dla siebie i dla innych. Prowadząc formację w małych wspólnotach swoich parafii, członkowie Ruchu Światło-Życie cztery razy do roku spotykają się na diecezjalnych dniach wspólnoty. Te dni są po to, aby umocnić więź z Jezusem i cieszyć się spotkaniem z braćmi.

Niedziela łowicka 6/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W centrum każdego dnia wspólnoty stoi Eucharystia. Poprzedza ją pielgrzymowanie. Do miejsca spotkania, które w Niedzielę Chrztu Pańskiego odbyło się, dzięki życzliwości ks rektora Jacka Skrobisza, w gmachu łowickiego seminarium duchownego, udaliśmy się w grupach parafialnych. Kiedy już byliśmy razem, rozpoczęliśmy „zawiązanie wspólnoty”. Jest to zawsze moment wezwania Ducha Świętego, oddania Jemu całości spotkania.
Wspólnota z Szymanowa pod opieką Sióstr Niepokalanek przedstawiła inscenizację o Bożym Narodzeniu i tęsknotach na które odpowiada Jezus. Z tymi przeżyciami udaliśmy się do kaplicy seminaryjnej, aby przygotować się do Mszy św.
Liturgii przewodniczył ks. Grzegorz Gołąb - moderator diecezjalny Ruchu Światło-Życie. Wraz z nim Mszę św. sprawowali kapłanami posługującymi w Ruchu. Homilię wygłosił do nas bp Andrzej F. Dziuba ordynariusz łowicki. W swoim słowie nawiązał Ksiądz Biskup do charyzmatu naszego Ruchu m.in. słowami: „To w Jezusie Chrystusie jest Światło, które daje prawdziwe Życie”. Na zakończenie Mszy św. Ksiądz Moderator podziękował Agnieszce i Romanowi Łowickim - Parze Diecezjalnej - za trzyletni okres posługi w Domowym Kościele (gałąź rodzinna Ruchu Światło-Życie). Z dużą troską i cierpliwością wspierali oni istniejące Kręgi Rodzinne i pomagali w powstawaniu nowych. Podejmowali wiele innych działań koordynując formację naszej diecezji. Brali też udział w spotkaniach ogólnopolskich. Podczas spotkania 26 listopada 2004 r. została wybrana nowa Para Diecezjalna - państwo Widulińscy. Ksiądz Biskup podziękował ustępującej Parze a nowej pobłogosławił.
Po zakończeniu Mszy św. rozpoczęła się agapa połączona z dzieleniem się opłatkiem, śpiewem kolęd i składaniem życzeń. Tę część spotkania prowadzili Klerycy łowickiego WSD. Robili to, jak zawsze, z ogromnym entuzjazmem i sobie właściwą radością. W czasie nabożeństwa rozesłania prosiliśmy Ducha Świętego: „Zjednoczeni w Duchu, zjednoczeni w Nim, módlmy się, aby jedność była odnowiona w nas, aby świat cały poznał uczniów Chrystusa w nas, aby świat cały ujrzał miłość w nas”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Przyjmij ster na miłość, a zaczniesz doświadczać prawdziwej przemiany serca!

2025-01-13 10:43

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Karol Porwich/Niedziela

Rozważania do Ewangelii Mk 4, 35-41.

Sobota, 1 lutego. Dzień powszedni albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę
CZYTAJ DALEJ

Święto Ofiarowania Pańskiego

Niedziela podlaska 5/2003

2 lutego obchodzone jest w Kościele święto Ofiarowania Pańskiego, potocznie zwane świętem Matki Bożej Gromnicznej. Bardzo pięknie o tym święcie pisze Anselm Grün - mnich benedyktyński: "Święto Ofiarowania Pańskiego zaprasza nas, by przyjąć Chrystusa do wewnętrznej świątyni naszego serca. Wesele między Bogiem i człowiekiem odbywa się wtedy, gdy pozwalamy wejść Chrystusowi do wewnętrznej świątyni zamku naszej duszy. Znajduje to swój wyraz podczas święta w procesji ze świecami. Na rozpoczęcie Eucharystii wspólnota zbiera się w ciemnym przedsionku kościoła. Kapłan święci świece i zapala je. Następnie wszyscy wchodzą z płonącymi świecami do kościoła. Jest to obraz tego, że do świątyni naszej duszy wchodzi światło Jezusa Chrystusa i rozświetla wszystko, co jest tam jeszcze ciemne i jeszcze nie wyzwolone".

Nazwy tego święta są dość zróżnicowane. Lekcjonarz armeński podaje, że obchodzono je w "czterdziestym dniu od narodzenia naszego Pana Jezusa Chrystusa". W V w. pojawiły się w brzmieniu greckim określenia hypapante, tzn. święto spotkania i heorte ton kataroion - święto oczyszczenia. Te dwa określenia rozpowszechniły się w Kościele zarówno na Wschodzie jak i na Zachodzie. W liturgii bizantyjskiej do dziś nosi ono nazwę hypapante. Nazwę tę spotykamy także w Sakramentarzu gregoriańskim w tradycji rzymskiej. Określeniem "oczyszczenia" posłużył się Mszał z 1570 r. Mszał Pawła VI opowiedział się za In presentatione Domini - Ofiarowanie Pańskie. Różna była data obchodzenia tego święta. Wschód liczył 40 dni od Objawienia Pańskiego, natomiast Zachód od 25 grudnia, które było i jest świętem Narodzenia Pańskiego. Stąd Kościoły wschodnie świętowały Ofiarowanie Pańskie 14 lutego, zaś liturgia rzymska - 2 lutego. Mszał papieża Pawła VI przewiduje na ten dzień oddzielną prefację, która sławi Boga za to, że Maryja przyniosła do świątyni Jezusa, przedwiecznego Syna Bożego, że Duch Święty ogłosił Go chwałą ludu Bożego i światłem dla narodów. Motyw ten leży u podstaw tego święta, pojawia się w modlitwach i w Ewangelii: "Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Maryja i Józef przynieśli Dzieciątko do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego" (Łk 2, 22-23). Motyw światła jest charakterystyczny do tego stopnia, że w niektórych krajach Msza św. 2 lutego nosi nazwę Mszy światła. W tym dniu w jakiejś mierze dominuje procesja ze świecami podczas śpiewania antyfony: "Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego Izraela".
CZYTAJ DALEJ

Chrystus pierwszy nas wybiera

2025-02-02 08:29

Tomasz Lewandowski

Podczas świętowania Dnia Życia Konsekrowanego odbył się także obrzędu błogosławieństwa wdów, a przyjmujące go panie wyraziły wobec abp. Józefa Kupnego chęć postępowania drogą doskonałego naśladowania Chrystusa, żyjąc według rad ewangelicznych.

Podczas świętowania Dnia Życia Konsekrowanego odbył się także obrzędu błogosławieństwa wdów, a przyjmujące go panie wyraziły wobec abp. Józefa Kupnego chęć postępowania drogą doskonałego naśladowania Chrystusa, żyjąc według rad ewangelicznych.

– Chrystus pierwszy nas wyszukał, zauważył, On pierwszy nas powołał. Śluby, odnowienie ślubów, są konsekwencją, miłosną odpowiedzią na Jego wcześniejszą miłość – mówił podczas świętowania Dnia Życia Konsekrowanego abp Józef Kupny.

W wigilię Dnia Życia Konsekrowanego abp Józef Kupny przewodniczył w katedrze wrocławskiej uroczystej Eucharystii, podczas której osoby życia konsekrowanego z naszej diecezji odnowiły śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Metropolita pobłogosławił także dwie nowe wdowy konsekrowane: Wiesławę Kordos z parafii Podwyższenia Krzyża św. w Brzegu i Elżbietę Gauden z trzebnickiej parafii św. Bartłomieja Apostoła i św. Jadwigi Śląskiej. Wdowy, wraz z dziewicami konsekrowanymi i pustelnikami, należą do indywidualnych form życia konsekrowanego – w naszej archidiecezji jest obecnie 9 pań, które otrzymały błogosławieństwo wdów.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję