W warszawskim Teatrze Wielkim przed świętami Bożego Narodzenia odbył się pierwszy spektakl nowej wersji scenicznej Damy pikowej Piotra Czajkowskiego, wielkiej opery, której prapremiera odbyła się w 1890 r. w Petersburgu. Premiera inscenizacji Mariusza Trelińskiego odbyła się w grudniu 2003 r. w Staatsoper w Berlinie z udziałem Placido Domingo. Treliński przeniósł przedstawienie na deski Teatru Wielkiego powierzając wykonanie głównych partii wokalnych polskim śpiewakom.
Libretto opery zostało oparte na noweli Aleksandra Puszkina. Akcja opery rozgrywa się w końcu XVIII w. Herman, młody huzar, przeżywa dwie namiętności - do pięknej Lizy i do kart. Czajkowski w ślad za Puszkinem ukazuje degradację człowieka pod wpływem zgubnego hazardu, ale także wartość i znaczenie prawdziwej miłości.
Reżyseria Trelińskiego jest o ryginalna i kontrowersyjna w pomysłach inscenizacyjnych. Przy pomocy scenografii, kostiumów i skontrastowanej gry świateł autorzy przenoszą nas w magiczny świat ludzkich namiętności, pragnień i miłości. Niektóre pomysły scenograficzne (olbrzymie prześwietlenia ludzkich kości) mogą budzić zdumienie, reżyserowi chodziło zapewne o wykreowanie nastroju zagrożenia dla ludzkiej egzystencji i widma śmierci. Niemniej Dama pikowa w Teatrze Wielkim może przynieść mnóstwo wrażeń muzycznych i estetycznych.