Reklama

Dąbie n. Nerem

Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II

W plebiscycie na imię patrona Szkoły Podstawowej w Dąbiu, zdecydowana większość uczniów, nauczycieli i rodziców opowiedziała się za osobą Papieża - Polaka. 21 czerwca br. z rozmachem zorganizowano uroczystość nadania dąbskiej szkole imienia Jana Pawła II, połączoną z wręczeniem jej sztandaru.

Niedziela włocławska 29/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Święto szkoły rozpoczęło się Mszą św. w kościele parafialnym św. Mikołaja, odprawionej w intencji Papieża, absolwentów i całej społeczności szkolnej. Liturgii przewodniczył dziekan dekanatu kłodawskiego - ks. kan. Jerzy Dylewski, w koncelebrze był proboszcz parafii ks. kan. Czesław Czajkowski (przed laty uczeń Szkoły Podstawowej w Dąbiu), który wygłosił słowo Boże, oraz proboszcz parafii Trójcy Świętej w Dobrowie - ks. kan. Andrzej Kaczmarek.
Podczas Mszy św. Ksiądz Dziekan poświęcił sztandar szkolny, ufundowany przez absolwenta - Piotra Opasa. W uroczystości na placu szkolnym uczestniczyli m.in. reprezentanci władz oświatowych, samorządowych i gminnych. Zgodnie ze zwyczajem zaproszono dyrektorów okolicznych szkół i proboszczów parafii. Gośćmi honorowymi byli absolwenci dąbskiej szkoły: ks. prał. dr Tomasz Kaczmarek, wykładowca w WSD we Włocławku i na Wydziale Teologicznym UMK w Toruniu, postulator procesu beatyfikacyjnego 108 męczenników z czasów II wojny światowej, oraz wspomniany wyżej fundator sztandaru.
„Gratuluję szkole wyboru takiego patrona, jakim jest Jan Paweł II. Cieszy mnie to tym bardziej, że jest to także moja szkoła, gdzie pod kierunkiem dobrych nauczycieli wchodziłem w świat. Zachowuję ich we wdzięcznej pamięci. Wierzę, że jeśli szkoła wybiera na patrona Jana Pawła II, to chce przez to zaznaczyć, że utożsamia się z jego nauczaniem. Taki Patron zobowiązuje” - mówił ks. prał. T. Kaczmarek.
Po przekazaniu sztandaru przez fundatora za pośrednictwem burmistrza Dąbia n. Nerem Stanisława Gralaka i dyrektorkę szkoły Urszulę Szymańską, przejął go uczniowski poczet sztandarowy. Następnie ks. prał. T. Kaczmarek poświęcił tablicę pamiątkową i szkolne miejsce pamięci o Patronie, po czym prezes Towarzystwa Przyjaciół Miasta Dąbia n. Nerem Józef Lewiński wygłosił referat, przybliżający zebranym historię oświaty na terenie miasta. Część artystyczną uroczystości stanowił interesujący program o życiu i posłannictwie Jana Pawła II, w wykonaniu uczniów.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

22 maja: wspomnienie św. Rity – patronki trudnych spraw

[ TEMATY ]

św. Rita

Archiwum

Św. Rita, patronka spraw trudnych i beznadziejnych

Św. Rita, patronka spraw trudnych i beznadziejnych

W kalendarzu liturgicznym Kościół wspomina 22 maja św. Ritę z Cascii, zakonnicę, patronkę trudnych spraw. Do ponownego odczytania jej doświadczenia ludzkiego i duchowego jako znaku Bożego Miłosierdzia zachęca również papież Franciszek.

Margherita (której skrócona forma Rita stała się w praktyce jej nowym imieniem) urodziła się w 1367 r. w Cascii w środkowych Włoszech. Wbrew swojej woli musiała poślubić Ferdinando Manciniego, któremu urodziła dwóch synów. Gdy jej brutalnego i awanturniczego małżonka zamordowano w 1401 roku, obaj jej synowie przysięgli krwawą zemstę. Rita modliła się gorąco, aby jej dzieci nie były mordercami, ale synowie zginęli w 1402 roku. Choć z trudem znosiła swój los, przebaczyła oprawcom. Chciała wstąpić jako pustelnica do zakonu augustianów w Cascia, ale nie przyjęto jej. Tradycja mówi, że w nocnym widzeniu ukazali się jej święci Jan Chrzciciel, Augustyn i Mikołaj z Tolentino, którzy zaprowadzili ją do bram zakonnych. Po wielokrotnych odmowach Ritę ostatecznie przyjęto do zakonu w 1407 r.
CZYTAJ DALEJ

Duch Święty jest światłem, które rozjaśnia ludzkie mroki

2025-05-21 08:48

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

Działanie Ducha Świętego w Kościele jest wielostronne. Nie sposób go wyliczyć ani nawet sobie wyobrazić. Próbuje to robić teologia, lecz bez większych sukcesów. Odkrywają je natomiast dusze mistyczne. Uczą one, że działanie Ducha Świętego polega najpierw na usuwaniu wszelkich ograniczeń w myśleniu wierzących.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie».
CZYTAJ DALEJ

Watykan: biskup i siostra zakonna będą beatyfikowani

Papież Leon XIV upoważnił Dykasterię Spraw Kanonizacyjnych do ogłoszenia trzech dekretów. Dwa z nich dotyczą ofiary życia biskupa i siostry zakonnej, a trzeci heroiczności cnót. 12 lipca 2017 r. został ogłoszony list apostolski w formie «motu proprio» „Maiorem hac dilectionem”, na mocy którego Papież Franciszek ustanowił, że heroiczne ofiarowanie życia jest kolejnym, obok męczeństwa i heroiczności cnót, powodem do beatyfikacji i kanonizacji.

Pierwszy z dekretów o ofierze życia dotyczy bp. Alejandro Labaka Ugarte OFM Cap, który urodził się 19 kwietnia 1920 r. w Beizama (Hiszpania). W 1932 r. wstąpił do seminarium duchownego kapucynów w Alsasua; 14 sierpnia 1937 r. przyjął habit kapucynów w nowicjacie w Sangüesa. Śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1938 r., a śluby wieczyste 29 września 1942 r. Święcenia kapłańskie przyjął 22 grudnia 1945 r. w Pampelunie. Przełożeni, akceptując jego silne pragnienie udania się na misje, 17 lipca 1946 r. wysłali go do misji kapucynów prowincji Nawarra w Pingliang w Chinach, gdzie pozostał do 1953 r., kiedy to wraz z innymi misjonarzami został wydalony przez reżim maoistowski i musiał powrócić do ojczyzny.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję