Reklama

A on niby anioł…

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

O. Jerzy Sikorski, oblat Maryi Niepokalanej ze Świętego Krzyża, wiarę i własne kapłaństwo przeżywa również przez pryzmat poezji. Kto podejmie trud poznania jego twórczości, znajdzie - jak to określił w liście do kapłana bp W. Świerzawski: „nitkę, po której niejeden zagubiony - dotrze do Obecnego”. Taka jest i najnowsza, piąta część refleksji poetyckich o. Jerzego pt. Światła i cienie na drodze.
Jak zawsze skromny, o. Sikorski przyznaje, że jego poezja nie pretenduje do rangi dzieł klasycznych, lecz jest formą realizacji powołania i głoszenia Ewangelii. Siłę do pracy twórczej czerpie z bliskości relikwii Drzewa Krzyża Świętego w klasztorze na Łyśćcu, a wspina się na szczyty wiary, z których schodzi jako pokorny i cichy świadek Boga.
W miarę lektury Świateł i cieni na drodze dostrzec można, jak autor wraca z podniebnego lotu na ziemię, którą nazywa skarbem, i po której pielgrzymuje na Jasną Górę, zachęcając do tego wszystkich, bo: „Po prostu trzeba iść na przesłuchanie do Matki”. Niezdecydowanym i zagubionym dowcipnie pokazuje drogowskaz, co to stoi przy drodze na jednej nodze i /milczy jak czapla… /dziobem wskazuje kierunek życia (Nasze oko). A w tym życiu, co rusz są „znaki czasu” albo „ścieżki na skróty”, budowanie wspólnoty lub mylny kierunek drogi, światła i cienie… Dominuje wielka tęsknota „do domu, do rodziny, do Boga”, którego kapłan-poeta ma łaskę nieść w monstrancji i mówić przy tym o sobie: A ja niby anioł /wśród widzów-czcicieli /niosę… (Boże Ciało).
Chociaż o. Sikorski nie uważa siebie za poetę wielkiego formatu, w wierszach używa porównań i metafor, antropomorfizmów czy animizacji, jakich nie powstydziłby się niejeden twórca, np.: źródło - lusterko wiary, wiersze „jak nić babiego lata”, ziemia „poci się” (pod brzemieniem stworzenia), klasztory - sanatoria ducha. Autor ma też wyjątkową zdolność rymowania, którą wykorzystuje do ubarwienia wiersza wolnego i poważnych refleksji religijnych. Rymy wprowadza dodatkowo wszędzie tam, gdzie ciężar ładunku emocjonalnego jest zbyt wysoki, aby beznamiętnie przyjąć problem pijaństwa, rozwiązłości, narkomanii, śmierci, męczeństwa, choroby, przykrych wspomnień… Odnosi się wrażenie, że lekkość rymowanej wypowiedzi to swoista maska podmiotu lirycznego, który ukrywa prawdziwy żal, współczucie, szloch, rozpacz, rozgoryczenie. Rymy służą niekiedy do podkreślenia ironii lub autoironii typu: Diabeł dobrze czuje się /w kapłaństwie pobożnego mnicha. /Wtedy śpi lub kicha, pełniąc rolę /sugestywnego suflera ciemności (Igraszki diabła). Autor nie kryje natomiast wzruszenia wzniosłymi przeżyciami, czasem puentując nastrój celną metaforą: chodzi radość /jutro zejdzie z choinki, /zawędruje do żłóbka (Przed Wigilią).
Każdy wiersz to jakby błysk flesza z wiersza Spojrzenia, którym kapłan-poeta utrwala „światła i cienie na drodze”, na którą skierował go Jezus. Biegnie ona przez szereg miejscowości, głównie rodzimej diecezji kieleckiej, w których powstawały najnowsze poezje: Potok, Cisów, Kielce, Uniejów k. Miechowa, Huta Podłysica, Jędrzejów, Jurków, Święta Katarzyna, Skroniów, Gnojono, Bieliny, Busko Zdrój. Zakonnik wypoczywa tu „przed lotem pośród burz”. Następny jego lot będzie, miejmy nadzieję, szóstym zbiorem wierszy i zamyśleń religijnych, w którym „niby anioł” poniesie przed nami Pana Boga.

O. Jerzy Sikorski OMI, Światła i cienie na drodze, Święty Krzyż 2003/2004, ss. 106.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bezimienne mogiły

Niedziela warszawska 44/2012, str. 2-3

[ TEMATY ]

Wszystkich Świętych

Artur Stelmasiak

Socjalne mogiły na Cmentarzu Komunalnym Południowym

Socjalne mogiły na Cmentarzu Komunalnym Południowym

Ciała bezdomnych często chowane są w anonimowych grobach. Zmienić to postanowiła Warszawska Fundacja Kapucyńska. To pierwszy taki pomysł w kraju

Choć każdy z nas po śmierci może liczyć na takie same mieszkanie w Domu Ojca, to na ziemi panują inne zasady. Widać to doskonale na cmentarzu południowym w Antoninie, gdzie są całe kwatery, w których nie ma kamiennych pomników. Dominują skromne ziemne groby z próchniejącymi drewnianymi krzyżami. Wiele z nich zamiast imienia i nazwiska ma na tabliczce napisaną jedynie datę śmierci, numer identyfikacyjny oraz dwie litery N.N. - O tym, że przybywa takich bezimiennych mogił dowiedziałem się od przyjaciół. Wówczas postanowiliśmy rozpocząć akcję rozdawania bezdomnym nieśmiertelników, czyli blaszek podobnych do tych, które noszą wojskowi. Na każdej z nich wygrawerowane jest imię i nazwisko właściciela - mówi kapucyn br. Piotr Wardawy, inicjator akcji nieśmiertelników wśród bezdomnych. O skuteczność tej akcji przekonamy się w przyszłości. Jednak pierwsze skutki już poznaliśmy, gdy jeden z kapucyńskich „nieśmiertelnych” zmarł na Dworcu Centralnym. - Dzięki metalowym blachom na szyi policja wiedziała, jak on się nazywa oraz skontaktowali się klasztorem kapucynów przy Miodowej. Tu bowiem był jego jedyny dom - mówi Anna Niepiekło z Fundacji Kapucyńskiej. Kapucyni zorganizowali zmarłemu pogrzeb z udziałem braci, wolontariuszy oraz innych bezdomnych. Msza św. z trumną została odprawiona na Miodowej, a później pochowano go z imieniem i nazwiskiem na cmentarzu południowym w Antoninie. - Dla całej naszej społeczności była to bardzo wzruszająca uroczystość - podkreśla Niepiekło.
CZYTAJ DALEJ

Siekiera w dłoni księdza - mordercy. Zgorszenie przebaczeniem?

2025-07-26 22:29

[ TEMATY ]

Milena Kindziuk

dr Milena Kindziuk

Red.

Milena Kindziuk

Milena Kindziuk

To nie jest zbrodnia, jakich wiele. Kolejna odnotowana w kronikach kryminalnych, popełniona nocą w ustronnym miejscu. To jest rana, która rozrywa serce Kościoła. Bo sprawcą jest kapłan.

Pęka mi serce, gdy o tym piszę. Pęka też obraz Kościoła w oczach wielu. Pęka zaufanie. Pęka nadzieja. Bo fakt pozostaje faktem: ksiądz zamordował człowieka. Ze szczególnym okrucieństwem.
CZYTAJ DALEJ

Orędzie Leona XIV na Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych

2025-07-27 07:58

[ TEMATY ]

orędzie

osoby starsze

Papież Leon XIV

Vatican Media

„Błogosławiony, kto nie stracił nadziei” (por. Syr 14, 2) – tak brzmi temat V Światowego Dnia Dziadków i Osób Starszych i orędzia przygotowanego przez papieża Leona XIV na tę okazję. Dzień ten – ustanowiony przez papieża Franciszka – będzie obchodzony w Kościele katolickim w niedzielę, 27 lipca tego roku.

„Chrześcijańska nadzieja zawsze pobudza nas do większej odwagi, do myślenia z rozmachem, do niezadowalania się status quo. W tym przypadku: do zaangażowania na rzecz zmiany, która przywróci osobom starszym szacunek i miłość” - akcentuje Papież.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję