Reklama

Polska

Prymas Polski: Gdy Chrystus kogoś powołuje, daje również siły

- Gdy Chrystus kogoś powołuje, daje również siły, by iść, przynosić owoc, by w tym zmieniającym się i skomplikowanym świecie kochać, jak On kochał - powiedział abp Wojciech Polak. Prymas Polski przewodniczył dziś jubileuszowej modlitwie w katedrze gnieźnieńskiej, gdzie księża świętujący 50-lecie święceń kapłańskich dziękowali za dar powołania.

[ TEMATY ]

prymas Polski

abp Wojciech Polak

Mazur/Episkopat.pl

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Metropolita gnieźnieński przypomniał księżom jubilatom słowa kard. Stefana Wyszyńskiego, który dokładnie przed półwieczem 24 maja 1967 roku udzielił im w katedrze gnieźnieńskiej święceń kapłańskich. Prymas Tysiąclecia uczestniczył w uroczystościach w klasztorze w Lądzie, upamiętniających bp. Michała Kozala i księży-męczenników z Dachau. I właśnie ta „lądzka modlitwa” – jak stwierdził abp Polak – naznaczyła w pewnym sensie dzień święceń kapłańskich księży jubilatów, stanowiła bowiem „żywe wspomnienie ofiary i heroiczności kapłanów męczenników i pozwalała spojrzeć na kapłańską posługę w świetle Bożych zmagań o miłość w ludzkich sercach”.

„Wchodzicie w świat, który Was męczy i który ma swoje udręki. Nie zastaniecie w nim pokoju” – cytował kard. Wyszyńskiego abp Polak, przyznając, że w ciągu minionych pięćdziesięciu lat, na kapłańskiej drodze księży jubilatów były różne zmagania, także te osobiste o wierność Bogu i ufność w sercu, o to, by ich życie i kapłańska posługa były zwycięstwem wiary w ludzkich sercach.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

„Od panowania cywilizacji kolektywistycznego raju na ziemi, w czasach której rozpoczynaliście swoją kapłańską posługę, przeszliśmy bowiem, jak trafnie ujmuje to papież Franciszek, do cywilizacji zranionej anonimowością” – mówił Prymas Polski.

Reklama

Abp Polak zauważył, że w wielu ludzkich sercach, doszło do duchowego pustynnienia, będącego owocem projektu społeczeństw, które pragną budować bez Boga, albo które niszczą swoje chrześcijańskie korzenie.

„Widzimy ten świat wciąż rozdarty wojnami i przemocą, poraniony rozpowszechnionym indywidualizmem, dzielący ludzi i stawiający jednych przeciw drugim. Czy jednak wobec tych, zaledwie zarysowanych obrazów, ma zrodzić się dziś w nas pesymizm? – pytał abp Polak.

Duchowny dodał jednak, że "gdy Chrystus kogoś wybiera i powołuje, daje również siły, by iść, przynosić owoc, by i w tym zmieniającym się i skomplikowanym świecie kochać, jak On kochał” – podkreślił abp Polak powtarzając na koniec słowa kard. Wyszyńskiego sprzed półwiecza: „Nie lękajcie się! Bądźcie ufni!”

Podczas Mszy św. księża jubilaci modlili się m.in. w intencji biskupów i kapłanów, swoich zmarłych rodziców, wychowawców, profesorów i pracowników seminarium duchownego. W imieniu kapłanów podziękowanie złożył ks. Jerzy Ziętek, proboszcz parafii pw. św. Michała Archanioła w Niestronnie. We Mszy św. uczestniczyli także najbliżsi i parafianie księży jubilatów oraz dzieci pierwszokomunijne z parafii pw. Niepokalanego Serca NMP w Laskowicach Pomorskich.

2017-05-24 16:29

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Prymas Polski: parafia zamknięta, to pobożne getto

[ TEMATY ]

parafia

abp Wojciech Polak

Bernadeta Kruszyk

Chcemy pochylić się nad naszym chrześcijańskim dziedzictwem – mówi abp Wojciech Polak, prymas Polski

Chcemy pochylić się nad naszym chrześcijańskim dziedzictwem – mówi abp Wojciech Polak, prymas Polski

„Życie parafii objawia się poprzez braterstwo i solidarność – mówił dziś w Gnieźnie do wolontariuszy Parafialnych Zespołów Caritas abp Wojciech Polak. - Albo parafia jest rzeczywiście otwarta, gościnna i wychodząca do innych, albo też skupiona na sobie i swoich problemach, zamknięta szczelnie i odseparowana - takie swoiste pobożne getto” - przestrzegł Prymas Polski.

Metropolita gnieźnieński przewodniczył Mszy św. rozpoczynającej trzydniowe skupienie osób zaangażowanych w charytatywną działalność Caritas. W homilii dziękował za ich pracowite i skierowane ku ubogim serca i dłonie. Zauwazył, że to właśnie w kołach Caritas skupia się jak w soczewce Franciszkowa prawda, że „służba najbiedniejszym to jeden z pierwszych znaków, za pomocą którego wspólnota chrześcijańska pokazała się światu”.

CZYTAJ DALEJ

Święty oracz

Niedziela przemyska 20/2012

W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników.
Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę...
Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego.
W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.

CZYTAJ DALEJ

#PodcastUmajony (odcinek 16.): Śpij, Jasieńku, śpij

2024-05-15 20:50

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

Materiał prasowy

Czy da się zacumować okręt na środku morza? Czy Bóg mówi przez sny? I czy Boże Ciało przypadające w maju to jedyny związek Eucharystii z Maryją? Zapraszamy na szesnasty odcinek „Podcastu umajonego”, w którym ks. Tomasz Podlewski opowiada o roli Matki Bożej według św. Jana Bosko.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję