Ustanowienie Światowego Dnia Ubogich było w Kościele długo wyczekiwane
Papieski list „Misericordia et Misera” daje do zrozumienia, że miłosierdzie nie skończyło się wraz z zamknięciem Drzwi Świętych, ale drzwi do Bożego Miłosierdzia ciągle pozostają otwarte – mówi w komentarzu dla KAI ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, duszpasterz i działacz społeczny, współtwórca Fundacji im. Brata Alberta. Duchowny komentując ogłoszony dziś list zwraca uwagę na trzy gesty papieża Franciszka zwrócone do osób ubogich, grzeszących i pozostających w schizmie z Kościołem katolickim.
Zdaniem ks. Isakowicza-Zaleskiego, ustanowienie w liście Światowego Dnia Ubogich było w Kościele długo wyczekiwane. - Brakowało takiego wydarzenia w kalendarzu kościelnych inicjatyw, które w bezpośredni sposób odwoływało się do troski o ubogich – zwraca uwagę duchowny. - Dzień, w którym będzie obchodzony wydaje się nie być przypadkowy. 33. niedziela okresu zwykłego jest przedostatnią w roku liturgicznym i poprzedza uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Zanim czcimy Chrystusa Króla, najpierw mówimy o ubogich – przypomina.
Według współtwórcy fundacji im. Brata Alberta, data święta ubogich ma jeszcze inne znaczenie. - Druga połowa listopada, bo wtedy zawsze będzie wypadać Dzień Ubogich, to czas, w którym zaczyna się wielka bożonarodzeniowa komercja. W supermarketach królują promocje – zwraca uwagę ks. Isakowicz-Zaleski. Wskazuje, że ten dzień będzie mieć w tym czasie szczególną wymowę, ponieważ przypomni o losie ludzi ubogich.
Duszpasterz mieszkających w Polsce Ormian dostrzega, że dokument Ojca Świętego daje również katolikom rzymskim możliwość korzystania, pod pewnymi warunkami, z posługi sakramentalnej w Bractwie Piusa X. - Ten gest wobec uznających katolicką dogmatykę, ale pozostających w schizmie lefebrystów, jest krokiem papieża Franciszka w stronę praktycznego ekumenizmu. Warto przypomnieć, że lefebrystom nie można odmówić gorliwości duszpasterskiej, prowadzą bowiem wiele prężnie działających parafii i wspólnot. Mają też ciągłość w przekazywaniu święceń kapłańskich, czyli tzw. sukcesji apostolskiej – zauważa duchowny.
Jak wskazuje ks. Isakowicz-Zaleski, papież Franciszek podjął dobrą decyzję podtrzymując jubileuszowy przywilej, aby z grzechu aborcji mógł rozgrzeszać każdy kapłan. – Papież podkreśla w dokumencie, że aborcja jest grzechem ciężkim, więc nie ma tu mowy o łagodzeniu spojrzenia na to, czym jest ochrona życia poczętego. Tu nie ma cienia wątpliwości, że ta kategoria jest jednoznaczna. Pozostaje bez zmian przepis Prawa Kanonicznego, że "kto powoduje przerwanie ciąży, po zaistnieniu skutku, ten podlega z mocy prawa ekskomunice, czyli wykluczeniu z życia Kościoła" (KPK kan. 1398 - przyp. KAI) – wyjaśnia.
Nowe postanowienie tworzy penitentom drogę do pojednania z Bogiem. Do tej pory było to bardziej skomplikowane, ponieważ z tego grzechu mogli rozgrzeszać tylko wyznaczeni kapłani posługujących w wyznaczonych miejscach.
Duchowny podkreśla, że gesty papieża Franciszka wyrażone w ogłoszonym właśnie liście apostolskim „Misericordia et Misera” są znakiem, że miłosierdzie nie skończyło się wraz z zamknięciem Drzwi Świętych, ale że drzwi do Bożego Miłosierdzia ciągle w Kościele pozostają otwarte.
Papież Franciszek otwiera Drzwi Święte w Bazylice św. Piotra w Rzymie
Papież Franciszek ogłaszając bullą Misericordiae vultus Nadzwyczajny Rok Miłosierdzia, zachęca chrześcijan i wszystkich ludzi dobrej woli do głębokiej refleksji nad kondycją moralno-społeczną współczesnego człowieka oraz nad aktualnie ważnymi i egzystencjalnie znaczącymi wartościami potrzebnymi w budowaniu społeczeństw na miarę każdego i całego człowieka. Czyni to prezentując zapomnianą, albo niezrozumianą lub wprost zafałszowaną wartość jaką jest miłosierdzie. Ojciec św. przypominając we wspomnianym dokumencie nauczanie św. Jana XXIII, bł. Pawła VI i św. Jana Pawła II, zwraca uwagę na to, że „miłosierdzie Boga nie jest […] jakąś abstrakcyjną ideą, ale jest konkretnym faktem, dzięki któremu On objawia swoją miłość ojcowską i matczyną, która wypływa z wnętrzności i zwraca się do syna […] miłosierdzie w Piśmie Świętym jest słowem-kluczem do wskazania działania Boga wobec nas” oraz „główną belką, na której wspiera się życie Kościoła [bowiem] wszystko w działaniu duszpasterskim Kościoła powinno zostać otulone czułością, z jaką kieruje się do wiernych; nic też z jego głoszenia i z jego świadectwa ukazanego światu nie może być pozbawione miłosierdzia. Wiarygodność Kościoła weryfikuje się na drodze miłości miłosiernej i współczującej. Kościół «żyje niewyczerpanym pragnieniem ofiarowania miłosierdzia»”.
Papież Franciszek, przypominając prawdę o Bogu pełnym miłosierdzia, o którym z mocą nauczał św. Jan Paweł II w encyklice Dives in misericordia, zachęca do odkrycia na nowo miłosierdzia i praktykowania go, zarówno w życiu osobistym, jak i społecznym. Jest bowiem świadomy niepokojącego faktu, że we współczesnym świecie pogłębia się i poszerza krajobraz ubóstwa i biedy, na co wskazywał już św. Jan Paweł II w liście Novo millenio ineunte (06.01.2001, nr 49-53). Dlatego też Franciszek apeluje „otwórzmy nasze oczy, aby dostrzec biedę świata, rany tak wielu braci i sióstr pozbawionych godności. Poczujmy się sprowokowani, słysząc ich wołanie o pomoc. Nasze ręce niech ścisną ich ręce, przyciągnijmy ich do siebie, aby poczuli ciepło naszej obecności, przyjaźni i braterstwa. Niech ich krzyk stanie się naszym, tak byśmy razem złamali barierę obojętności, która często króluje w sposób władczy, aby ukryć hipokryzje i egoizm” i wyraża zarazem gorącą prośbę, „aby chrześcijanie przemyśleli podczas Jubileuszu uczynki miłosierdzia względem ciała i względem ducha. Będzie to sposobem na obudzenie naszego sumienia, często uśpionego w obliczu dramatu ubóstwa, a także umożliwi nam coraz głębsze wejście w serce Ewangelii, gdzie ubodzy są uprzywilejowani dla Bożego miłosierdzia”.
Publikujemy kalendarz uroczystości i świąt kościelnych w 2025 roku.
Wśród licznych świąt kościelnych można wyróżnić święta nakazane, czyli dni w które wierni zobowiązani są od uczestnictwa we Mszy świętej oraz do powstrzymywania się od prac niekoniecznych. Lista świąt nakazanych regulowana jest przez Kodeks Prawa Kanonicznego. Oprócz nich wierni zobowiązani są do uczestnictwa we Mszy w każdą niedzielę.
Kilka tysięcy samotnych, ubogich i osób w kryzysie bezdomności zasiądzie w Wielką Sobotę lub w Niedzielę Wielkanocną do wspólnego stołu podczas wielkanocnych śniadań organizowanych przez diecezjalne oddziały Caritasu. W wielu miejscach potrzebujący otrzymają też świąteczne paczki.
Święta Wielkanocne w Kościele katolickim to nie tylko czas radości z pustego grobu i zwycięstwa życia nad śmiercią, ale także okazja do dzielenia się miłością i miłosierdziem z innymi. W związku z tym diecezjalne oddziały Caritasu od lat organizują świąteczne spotkania dla samotnych, chorych, ubogich i będących w kryzysie bezdomności. Na wielu z nich w Wielką Sobotę i w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego pojawiają się miejscowi biskupi.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.