Uniwersytet Najświętszej Maryi Panny jest szczególnym miejscem, gdzie kształcą się nowe pokolenia kapłanów i liderów parafialnych. Położony na obszarze wielkości polskiej wioski, z jeziorem, dużym lasem, ma dwa skrzydła budynków - jeden dla osób świeckich, drugi dla przygotowujących się do służebnego kapłaństwa. W centrum uniwersytetu mieści się gotycka kaplica pw. Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia. Strzelista wieża, w nocy oświetlona od środka, kieruje oczy ku niebu.
„Czy jesteście gotowi, czy wasze serca i umysły są skupione, czy czujecie radość z rozpoczęcia nowego roku?”. Tymi pytaniami, skierowanymi do nowych i powracających z wakacji kleryków, zwrócił się ks. John Canary, rektor Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Chicagowskiej w Mundelein. Na twarzach zgromadzonych w odnowionej auli kleryków widać było niezwykłe zainteresowanie.
8 września, w święto Narodzenia Matki Bożej, rozpoczął się nowy rok dla kleryków z Chicago i innych diecezji, a nawet z innych krajów - w sumie dla 203 osób. Z tego grona w czasie wakacji wyświęcono 4 diakonów. Przełożeni, jak podkreślił Ksiądz Rektor, stanowią o bogactwie duchowym tego Seminarium, dzięki ich całkowitemu oddaniu i wierności Kościołowi Chrystusowemu. Mówiąc o radości stąd płynącej, ks. Canary wspomniał, że jednak prawdziwa radość pochodzi nie z nas, tylko od Boga. Cytując fragment z proroctwa Jeremiasza Ksiądz Rektor wskazał na plan Boży, który niesie ze sobą przyszłość pełną nadziei.
W Seminarium nowy rok edukacji, formacji i wzrostu duchowego rozgrywa się zasadniczo w czterech miejscach, które nazywać trzeba świętymi. Kaplica, gdzie sprawuje się Eucharystię, modli się wspólnie i prywatnie, jest miejscem spotkania z Chrystusem. Sale wykładowe, w których przekazywana i przyswajana jest wiedza o Bogu, Kościele i życiu, są miejscem zdobywania mądrości. Służą one nie tylko nauce, ale także spotkaniu z Chrystusem przez Pismo Święte, historię, teologię. Kolejnym miejscem jest refektarz, gdzie spożywa się posiłki. Nie jest to zwykła jadalnia, ale miejsce spotkania z innymi. Rozmawia się, zadaje pytania, trochę żartuje. Jest to też miejsce, gdzie spotyka się żyjącego Chrystusa w drugim człowieku. Kontemplacja Chrystusa prowadzi w końcu kleryków do parafii, gdzie jest się między ludźmi wiary. Kapłan we wspólnocie wiary jest człowiekiem wielkiego serca, odważnym i służącym na wzór swego Mistrza.
Pomimo skandali i nieżyczliwości, czy nawet wrogości, Chrystus ciągle zaprasza: „Pójdź za mną...”. W miejscu świętym, jakim jest Seminarium w Mundelein, można zauważyć, że ludzie, według słów Ewangelii, „porzucili wszystko i poszli za Nim.”