W 79. roku życia i 55. roku kapłaństwa zmarł ks. kan. Czesław Mielczarek. Ostatnie lata życia spędził w Domu Księży św. Józefa w Będzinie. Uroczystości pogrzebowe ks. Mielczarka rozpoczęły się 17 października w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Będzinie. Koncelebrowanej Mszy św. żałobnej w intencji śp. ks. Czesława przewodniczył biskup senior Piotr Skucha. Po liturgii żałobnej miała miejsce eksporta trumny z ciałem zmarłego. Natomiast 18 października w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wysokiej była sprawowana Msza św. pogrzebowa. Po Eucharystii trumna z ciałem śp. ks. Czesława została złożona na cmentarzu parafialnym w Wysokiej.
Czesław Mielczarek urodził się 20 lipca 1945 r. w Cykarzewie, gdzie ukończył szkołę podstawową. W 1959 r. wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego w Częstochowie, które ukończył w 1963 r. Od 1 września 1963 r. do 25 maja 1969 r. odbył studia filozoficzno-teologiczne w Częstochowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie. Święcenia diakonatu przyjął 23 marca 1969 r., a prezbiteratu 25 maja 1969 r.
Pracował jako wikariusz i katecheta w parafiach: w Woli Krzysztoporskiej, Praszce, Kłobucku, Borownie, Będzinie-Łagiszy, w parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu, w parafii Świętych Piotra i Pawła w Zawierciu, w parafii św. Jadwigi Śląskiej w Sosnowcu-Zagórzu. 24 czerwca 1986 r. został mianowany proboszczem parafii w Bęczkowicach. Następnie od czerwca 1991 r. został proboszczem parafii w Wysokiej. 16 sierpnia 2000 r. został mianowany proboszczem parafii Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej w Sosnowcu-Kazimierzu. Od 7 sierpnia 2011 r. został proboszczem parafii bł. Honorata Koźmińskiego w Będzinie-Grodźcu. Był nim do 22 maja 2020 r. Następnie zamieszkał w Domu Księży św. Józefa w Będzinie. Zmarł 15 października br.
W 60. roku życia i 34. roku kapłaństwa zmarł ks. Tomasz Sobera, kapłan diecezji sosnowieckiej, posługujący w Polskiej Misji Katolickiej we Francji.
Tomasz Sobera urodził się 2 grudnia 1964 r. w Załęczu Wielkim w wielodzietnej rodzinie, był synem Stefana i Genowefy z domu Falarz. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Wieluniu kontynuował naukę w Policealnym Studium Zawodowym. Następnie wstąpił do Częstochowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia diakonatu otrzymał 4 maja 1989 r., a święcenia prezbiteratu 3 czerwca 1990 r. Po święceniach pracował jako wikariusz i katecheta w parafiach: w Kluczach, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu, św. Barbary w Jaworznie, Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Będzinie, św. Andrzeja Apostoła w Olkuszu. Od 2 września 1999 r. do 30 kwietnia 2008 r. pełnił funkcję diecezjalnego wizytatora katechizacji. Następnie przebywał poza granicami Polski. Ostatnim miejscem pobytu była diecezja Dijon we Francji. Zmarł 29 września br., został pochowany 12 października na cmentarzu w rodzinnej parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Zarzeczu Wielkim.
Ks. inf. Józef Strugarek przed świdnicką katedrą w Wielki Czwartek 2023 r.
Odznaczał się głęboką wiarą, niezachwianą nadzieją i miłosierdziem. 7 marca zmarł ks. inf. Józef Strugarek, długoletni proboszcz parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Szczawnie-Zdroju.
Odchodząc do wieczności, pozostawił niezatarte ślady w sercach tych, którzy mieli okazję go poznać. Ksiądz Józef Strugarek urodził się 3 stycznia 1937 r. w Brodnicy (diecezja toruńska). Tam ukończył szkołę średnią. Swoją życiową drogę początkowo skierował ku medycynie, by po trzech latach studiów na Akademii Medycznej wstąpić do Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu.
Św. Rafał pokazuje nam, że zebrane w życiu trudne doświadczenia mogą w późniejszym czasie wydać piękny owoc. Służba wojskowa u Rosjan, udział w powstaniu styczniowym i ciężka praca na Syberii doprowadziły do tego, iż stał się cenionym spowiednikiem i kierownikiem duchowym
Święty przyszedł na świat 1 września 1835 r. w Wilnie. Na chrzcie otrzymał imię Józef. Jego ojciec, profesor matematyki na Uniwersytecie Wileńskim, troszczył się o edukację i wychowanie patriotyczne syna. W 1852 r. Józef rozpoczął naukę w Mikołajewskiej Szkole Inżynierii Wojskowej w Petersburgu, wstępując jednocześnie do wojska rosyjskiego. Po trzech latach uzyskał tytuł inżyniera i został adiunktem matematyki i mechaniki budowlanej. Równocześnie rozwijała się jego kariera wojskowa i awansował do stopnia porucznika. Wtedy właśnie przestał przystępować do sakramentów świętych, do kościoła chodził rzadko, przeżywał rozterki wewnętrzne, a także kłopoty związane ze swoją narodowością, służbą w wojsku rosyjskim. Wciąż jednak stawiał sobie pytanie o sens życia, szukając na nie odpowiedzi w dziełach filozoficznych i teologicznych. Czując, że zbliża się powstanie, podał się do dymisji, aby móc służyć swoją wiedzą wojskową i umiejętnościami rodakom. Został członkiem Rządu Narodowego i objął stanowisko ministra wojny w rejonie Wilna. Przystępując do powstania Kalinowski uważał, że nie ma ono szans powodzenia, ponieważ znał dobrze sytuację militarną wojsk rosyjskich, stacjonujących na owych terenach. Mimo to uznał, że nie wolno mu stać na uboczu „sprawy uważanej wówczas za istotnie narodową”. Po niepowodzeniu powstania, 24 marca 1864 r., został aresztowany i skazany początkowo na karę śmierci, którą dzięki protekcji rodziny i znajomych z czasów służby w wojsku rosyjskim, zamieniono na 10 lat przymusowych prac w warzelniach soli na Syberii.
Nie jesteśmy przypadkowi, ale obdarowani przez Boga
2024-11-21 11:57
Artur Hanula /KAI
Vatican News
Bp Marek Solarczyk
Pan Bóg dał nam nasze życie, swoje łaski, talenty. Jesteśmy tymi, którzy stają wobec Boga z wdzięcznością, ale też i z tą ufnością, abyśmy rzeczywiście trwali przy tym, co od Boga, abyśmy tym kruszyli to wszystko, co próbuje zniszczyć, osłabić, zamknąć Boże dary i tajemnice Bożej miłości - powiedział ordynariusz radomski bp Marek Solarczyk podczas Mszy św. sprawowanej w czwartek rano przy grobie św. Jana Pawła II w Bazylice św. Piotra w Watykanie.
Na początku homilii, nawiązując do czytania z Apokalipsy św. Jana i fragmentu dzisiejszej Ewangelii według św. Łukasza, bp Marek Solarczyk wskazał z jednej strony na „wyjątkowe orędzie o tym, że jest nam ofiarowana tajemnica i dar życia z Bogiem”, a z drugiej strony zwrócił uwagę na to, co jest trudne, co stanowi zagrożenie, „co już od początku Kościoła jest doświadczeniem ludzi”. Kaznodzieja zaznaczył: „ta wielka radość, wdzięczność, łaska, że człowiek może trwać przy Panu Bogu, ale i to wszystko, co wydaje się, że może człowieka zniszczyć, może człowiekowi odebrać nadzieję, może sprawić, że człowiek nie widzi owoców swojego życia”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
