Z Jasnej Góry

Tu dla wielu zaczyna się matura...

Wzorem swoich starszych kolegów z lat poprzednich prosili Matkę Bożą o wstawiennictwo i opiekę. Modlili się o dobrze zdany egzamin dojrzałości i o dobrą przyszłość. Także w tym roku szkolnym na Jasnej Górze nie zabrakło maturzystów. W zorganizowanych grupach diecezjalnych przyjechało ok. 40 tys. uczniów, a liczba ta nie obejmuje setek grup szkolnych.

Najliczniejsza była grupa z diec. płockiej – 2,7 tys. młodych. – Ufam, że modlitwa na Jasnej Górze mnie wzmocni. Przyjechałam po siłę, pewność, że mam „u Góry” wsparcie, że Bóg czuwa nad egzaminem i moimi wyborami – zwierzyła się Emilia z IV LO w Gliwicach. Młodzi w duchu programu duszpasterskiego w Polsce odkrywali wspólnotę Kościoła. – Ważne jest też to, że widzimy się jako wierzący i praktykujący, bo z tym bywa dziś różnie wśród młodych – dodała Natalia z Gliwic. Nowością było zaproszenie wraz z uczniami kończącymi szkołę średnią ich młodszych kolegów – tak było w arch. wrocławskiej. – Jako wspólnota ludzi wierzących jesteśmy rodziną, a trudne sytuacje, stresowe zdarzenia najlepiej przeżywa się właśnie w rodzinie – wyjaśnił pomysłodawca bp Jacek Kiciński. – Nie bój się, wypłyń na głębię. Jest przy tobie Chrystus – usłyszeli młodzi od swoich biskupów.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

– Jest w nas wielka nadzieja na budowanie dobrej przyszłości naszej ojczyzny, naszej wspólnej przestrzeni – zaznaczył Mikołaj Chorążak z I LO w Lesznie. Maturzysta przytoczył bliskie mu słowa żołnierza Armii Krajowej, legendarnego „kuriera z Warszawy” – Jana Nowaka-Jeziorańskiego, że „nieważne, czy mi się ojczyzna podoba, z serca jej sobie nie wyrwę”.

Biskup gliwicki Sławomir Oder przywołał słowa św. Jana Pawła II: „Wymagajcie od siebie, nawet gdyby inni od was nie wymagali”, i zachęcił młodych, by z tych słów uczynili wskazówkę na całe życie. – Macie w sobie ogromny potencjał szlachetności, prawdy, dobra, mądrości, miłości. Nie pozwólcie, aby wam wmówiono, że wystarczy przeciętność – wskazał. Wielu spośród maturzystów było w jasnogórskim sanktuarium po raz pierwszy.

Pamięć o bohaterach walk pod Mokrą i o Monte Cassino

Reklama

Unikatowe dokumenty, jak np. listy oficera 12. Pułku Ułanów Podolskich z Kozielska, oryginalną kurtkę mundurową z kampanii włoskiej, a także prezentowane po raz pierwszy pochodzące z jasnogórskich zbiorów szczątki bombowca Vickers Wellington Dywizjonu 305 można zobaczyć na wystawie: „Od Mokrej do Monte Cassino – szlakiem 12. Pułku Ułanów Podolskich”. Ekspozycja znajduje się w bastionie św. Rocha na Jasnej Górze. Wpisuje się w obchody 85. rocznicy bitwy pod Mokrą – jednej z najbardziej bohaterskich bitew polskiego żołnierza z przeważającymi siłami Niemców z 4. Dywizji Pancernej, a także 80. rocznicy bitwy o Monte Cassino, w której oddziały 2. Korpusu Polskiego pod dowództwem gen. Władysława Andersa zdobyły włoski klasztor. – Niech ta wystawa służy pogłębieniu pamięci o historii i tradycji naszej ojczyzny, szacunku dla naszej tożsamości. Naród, który szanuje i przekazuje kolejnym pokoleniom swoje tradycje, jest narodem trwałym – powiedział podczas otwarcia ekspozycji o. Stanisław Rudziński, kustosz Zbiorów Wotywnych Jasnej Góry. Wystawa została zorganizowana staraniem Koła Żołnierzy 12. Pułku Ułanów Podolskich. Dołączone do niej zostały pamiątki po Dywizjonie 305, który był czwartym dywizjonem bombowym sformowanym w Wielkiej Brytanii. Został też zaprezentowany niezwykły podróżniczy projekt – harcerska sztafeta rowerowa „Jedno Śladami Andersa”, polegający na przejechaniu szlakiem armii gen. Andersa – z okolic dolnego biegu Wołgi w zachodniej Syberii do Edynburga w Szkocji oraz Gdańska. Wystawę można zwiedzać do 30 września.

Jasnogórski flesz

• 10-12 maja – Jasnogórskie Dni Skupienia;

• 11 maja – konferencja o życiu i dziele Marii Okońskiej; pielgrzymki: kierowców, rodzin osób powołanych i wspierających powołania, bankowców, krótkofalowców, środowisk narodowych, akademicka; Sobotnie Wykłady Maryjne;

• 12 maja – pielgrzymka osób represjonowanych w czasie stanu wojennego.

Golgota Jasnogórska powstawała m.in. z okazji dwóch tysięcy lat chrześcijaństwa. Pochodzący z Częstochowy malarz podkreślił, że ta Droga Krzyżowa jest jego najnowszym testamentem. Jerzy Duda- Gracz pisał, że już jako dziecko z matką w latach 40-tych wystawał pod jasnogórskim szczytem i modlił się o wolność dla ojca i brata. Zastanawiał się także co, by się stało gdyby teraz przyszedł Jezus. „Pewnie zawleklibyśmy go na jakąś podczęstochowską Golgotę” – pisał artysta. „Po tych szczenięcych rozważaniach, sprzed tylu lat dopiero teraz dojrzałem, by to zmaterializować i namalować Pasję”. "Usiłuję obecnie - napisał Jerzy Duda- Gracz - dzisiaj, w epoce cywilizacji obrazkowej, pokazać i unaocznić sens Ofiary Chrystusowej... Zależy mi, aby Golgota Jasnogórska nie była historią obrazkową sprzed 2000 lat, którą z dobrym samopoczuciem (że to nie myśmy krzyżowali) sprawujemy w Wielki Piątek. Ta Golgota jest dzisiaj, teraz i tutaj, w katolickiej Polsce". Obrazy Jerzego Dudy- Gracza umieszczone zostały na górnej kondygnacji wejściowej Kaplicy Matki Bożej, w tzw. przybudówce. - Na osiemnastu obrazach widzimy Chrystusa osamotnionego, niezrozumianego przez swoich wyznawców – mówi o. Stanisław Rudziński. – To też był zamiar malarza, żeby pokazać samotnego Boga, a zarazem samotnego człowieka wśród najbliższych – podkreślił paulin. Jasnogórski historyk analizując dzieła sztuki zwraca uwagę na niektóre stacje. – Drugi obraz i ten las przyrządów ortopedycznych, symbolizujących krzyż cierpienia, choroby, który wiele ludzi niesie w swoim życiu. Artysta nawiązuje także do ludzi przypinających krzyżyki przed Jasną Górą. To ostrzeżenie że handel i manipulacja świętymi znakami nie prowadzą do nieba – podkreślił o. Rudziński. W „polskiej Golgocie” Chrystus nie spotyka Matki - Człowieka, ale Maryję w Obrazie Jasnogórskim i wszystkie Matki będące odbiciem Jej Oblicza. Częstochowska Ikona ukazuje drogę do zbawienia. Kolejny obraz jest autoportretem. Cyrenejczykiem jest Jerzy Duda- Gracz, który pomaga Jezusowi nieść krzyż. O. Rudziński zwraca uwagę na przedstawienie Weroniki na Drodze Krzyżowej III Tysiąclecia, która trzyma chustę, ale nie ma na niej odbitej twarzy Jezusa. Wizerunek Chrystusa ukazany jest na praniu. – Twarz Chrystusa nie odbiła się tylko raz na chuście, ale odbija się na naszych czynach codziennie jeżeli spełniamy je wobec innych z miłością. Tego symbolem są osoby, które pomagają chorym w szpitalu- zaznaczył paulin. Powtórny upadek Chrystusa ma miejsce w tłumie ludzi skrzętnych i zabieganych, bo to Wielki Tydzień i za parę dni Wielkanoc. Z Niedzieli Palmowej zostały tylko obrzędowe palmy. Chrystus upadł i nikt tego nie zauważył, tylko pies. – Przywiązani jesteśmy do obyczajów, a nie do prawdziwego, duchowego przeżywania świąt. Otoczka i przygotowania są najważniejsze, tym samym zatracamy sens wiary – powiedział o. Rudziński. Pocieszanie niewiast to drugie spotkanie z Matką – w postaci Jasnogórskiego Obrazu, który znajduje się ponad głowami dziewczyn, ciężarnej kobiety, zakonnicy czy kobiety lekkich obyczajów. - Maryja wskazuje na konfesjonał w którym świeci się zielone światło. To właśnie przy tych kratkach Chrystus pociesza, umacnia, daje nadzieję. Tak, jak to robił też na jerozolimskich dróżkach – zauważył zakonnik. Na tym wyobrażeniu jest jeszcze jedna kobieta ze związanymi rękami to symbol zniewolonej Polski. - Trzeci upadek i w tle dzieci bite, molestowane, gwałcone i zabijane. Za dziecięcym piekłem drabina ze snu Jakuba. Z niej, przed wszystkimi męczennikami, w pierwszej kolejności dopuszczone będą dzieci, "bo ich jest Królestwo Niebieskie" – podkreślił o. Rudziński. Kolejny obraz przedstawia Chrystusa dwojako: w monstrancji i człowieka z Drogi Krzyżowej. Artysta chciał zwrócić uwagę na utarte zachowania. Wielbimy Boga śpiewając pieśni, rzucając płatki kwiatów, a w drugiego człowieka uderzamy kamieniem. Jezus ukazany został jako nagi człowiek, bo dosłownie wszystko oddał dla nas. Następna stacja to przybicie do krzyża, chociaż brak oprawców. Chrystus sam kładzie się na krzyżu, "przygwożdżony" do niego ludzkim bólem, męczeństwem ofiar, co cierpiały i umarły w więzieniach, obozach i łagrach, za Boga i Ojczyznę. Pamięć o nich to symbole polskiej drogi wiodącej do naszego Zmartwychwstania. Wagon - pomnik Pomordowanych na Wschodzie - i samochód - "pomnik" męczeństwa ks. Jerzego Popiełuszki. Jest także kard. Stefan Wyszyński i św. Maksymilian Maria Kolbe symbolizujący tych, którzy ginęli na wojnach. Jezus umiera na krzyżu. Przy nim jest Matka Boża Częstochowska i Jan Paweł II. – W tle widoczni są wszyscy ci, którzy swój życiowy krzyż wywyższający ich w świętości złączyli z Jezusem. Jest m.in. bł. Karolina Kózka, św. Faustyna Kowalska, św. Urszula Ledóchowska, św. Kinga i św. Jan z Dukli. Każdy trzyma krzyż, bo idąc za Chrystusem, trzeba umierać, żeby żyć – dodał paulin. Kolejny obraz przedstawia „polskiego Chrystusa” w ramionach Bogurodzicy. Przez Swoją mękę i śmierć na krzyżu Jezus wyzwala „polskie piekło”. Pan zstępuje do piekieł, aby uwolnić uwięzione tam dusze naszych męczenników i bohaterów. Obraz Matki Bożej podtrzymuje o. Augustyn Kordecki. Na krzyżu znajduje się zakrwawiona flaga biało-czerwona, symbolizująca Polskę cierpiącą, ale zawsze wierną Bogu. XIV stacja to Chrystus złożony do grobu w Auschwitz. Na oświęcimskim cmentarzu przygniata Go sterta krzyży zbezczeszczonych i wyrzuconych ze Żwirowiska. Widać budzący się dzień zapowiadający zmartwychwstanie. Droga Krzyżowa Jerzego Dudy-Gracza nie kończy się na XIV obrazie, są jeszcze cztery. Kolejne wyobrażenie to Jezus zmartwychwstały na tle tysięcy osób, których twarzy nie widać. Zwycięstwo Jezusa dokonuje się w każdym z nas, wtedy gdy na każdego człowieka patrzymy przez pryzmat Odkupiciela – mówił paulin. Na kolejnym obrazie zobaczyć można Jezusa i niewiernego Tomasza, który jest chirurgiem. - Nie poznajemy Jezusa przez wiarę, lecz dążymy do Niego przez rozum, budując drugą wieżę Babel. Mimo doświadczeń tysiącleci, wciąż wierzymy tylko w to, co dotykalne, fizyczne i dowiedzione naukowo. Mieszają się ludzie, co wiedzą, lecz nie wierzą, z tymi, co wierzą, choć nie widzieli. Dopiero w chorobie, nieszczęściu i śmierci uwierzymy w Jezusa. Dopiero w chwili zagłady świata, kiedy runie Babel naszego rozumu, uwierzymy i poznamy Chrystusa bez dotykania Jego ran – zaznaczył o. Rudziński. Przedostatni obraz ukazuje Jezusa, który daje ostatnią lekcję Piotrowi i jego następcom. Ubrani są w barwy papieskie, biało-żółte sutanny. Kolejnym symbolem Kościoła jest łódź z siecią i drzewo, które rozrośnie się na cały świat i rzuci cień na wszystkie narody. Ostatnia stacja to wniebowstąpienie Jezusa. – Chrystus mówi nam: zostańcie w Jerozolimie i czuwajcie z moją Matką. Dla nas Jerozolimą jest Jasna Góra – przypomniał paulin. Podkreślił także, że na obrazie widać częstochowskie Sanktuarium i Kaplicę Matki Bożej w której świeci się światło, symbol czuwania pielgrzymów i królowania Maryi. O. Rudziński podkreślił, że nie można przejść tą Drogą Krzyżową obojętnie. – Te obrazy budzą w nas wiele emocji, refleksji, odniesień do naszego życia i współczesnych czasów. Męka Jezusa Chrystusa rozgrywa się jakby tu i teraz, w każdym z nas i pozwala na zastanowienie się nad samym sobą- podkreślił o. zakonnik.