Pani Zofia z Bielska-Białej napisała: Jestem stałą czytelniczką „Niedzieli”, mam 91 lat. W numerze 20. z 14 maja
przeczytałam artykuł pt. „Bachledówka Prymasa Tysiąclecia”. Pragnę
podzielić się wspomnieniem czasu spędzonego na Bachledówce – stała się
ona w moim życiu miejscem, do którego powołał mnie Pan Bóg, by głosić Dobrą
Nowinę. Ukończyłam w 1975 r. 2-letnie Studium Teologii Rodziny w Papieskiej
Akademii Teologicznej w Krakowie i otrzymałam misję kanoniczną doradcy
rodzinnego z podpisem kard. Karola Wojtyły, arcybiskupa krakowskiego.
Był lipiec 1979 r. – po pierwszej wizycie papieża Jana Pawła II w Polsce. Zostałam
zaproszona, wraz z moim mężem Jerzym, do Bachledówki, w której w tym czasie
odbywały się rekolekcje dla narzeczonych przygotowujących się do małżeństwa.
Był to nasz srebrny jubileusz, 25 lat małżeństwa. Mieliśmy dać świadectwo.
Bachledówka to szczególnie urocze miejsce! Budynek rekolekcyjny w stylu
góralskim, a w kaplicy – pod opieką ojców paulinów – obraz Matki Bożej z Jasnej
Góry. Po spotkaniu z młodzieżą zaproszono nas na odpoczynek w pokoiku,
którym było skromne góralskie pomieszczenie z łóżkiem, stolikiem, dwoma
krzesełkami. Dowiedzieliśmy się, że tu właśnie odpoczywali kard. Karol Wojtyła
oraz kard. Stefan Wyszyński.
W 1980 r. z wielką radością przyjęłam zaproszenie z diecezji krakowskiej
do prowadzenia zajęć z młodzieżą na Bachledówce. Były to rekolekcje młodzieży
zrzeszonej w tzw. grupie apostolskiej diecezji krakowskiej. Prowadzącym
katechezę był ks. Stanisław Maślanka z Krakowa. Rekolekcje trwały tydzień,
a zakończono je Mszą św. oraz tzw. rozesłaniem. Grupy dyskusyjne prowadziły
rozmowy najczęściej na polanie, na której obecnie wznosi się nowy kościół.
Dane mi było jeszcze w 1981 r. prowadzić życie rekolekcyjne na Bachledówce.
Szczególnie dużo wzruszeń przeżyłam 15 sierpnia tego samego roku – w święto
Matki Bożej Zielnej. Kaplica na Bachledówce – pełna plonów z pól i ogrodów,
śpiew góralski i modlitwy za Solidarność... To wszystko zostało w moim sercu
na zawsze. Gdy po latach odwiedziłam nowy, piękny kościół na Bachledówce,
wspominałam polanę, miejsce naszych dyskusji z młodzieżą o sprawach
ważnych, o małżeństwie. Tym bardziej że właśnie odbywał się w tym kościele
ślub góralski.
Niech wśród waszych intencji będą błagania o dar pokoju zwłaszcza dla Ukrainy i Bliskiego Wschodu - powiedział papież zwracając się do Polaków podczas dzisiejszej audiencji ogólnej.
Nauczanie i uprawianie teologii w środowisku wspólnoty klasztoru miało w średniowieczu pogłębiać duchowość. W XII wieku wybitnym przedstawicielem teologii monastycznej był Bernard z Clairvaux, opat cystersów, który przysporzył zakonowi ogromną liczbę nowych braci; za jego słowem i postawą poszło wielu, ponadto w ciągu całego życia założył 68 nowych klasztorów i objął swoim kierownictwem 160.
Bernard urodził się k. Dijon – stolicy Burgundii, w roku 1090. Jego rodzice byli pobożni. Ojciec był rycerzem i doradcą księcia Burgundii, matka pochodziła z możnego rodu. Po śmierci matki 17-letni chłopiec oddał się w opiekę Matce Bożej, jednak u progu dorosłości przeżył załamanie wewnętrzne. Trwająca 2 lata walka z pustką duchową przyniosła niezwykłe owoce. 22-letni młody człowiek wrócił do Boga i zapragnął życia w oddaleniu od świata. Uczynił to, pociągając za sobą ojca, kilku krewnych i niemal dwudziestu przyjaciół. Po 3 latach życia w cysterskim opactwie w Citeaux, wybudował i objął klasztor w dzikiej kotlinie Szampanii, a miejscu temu po oswojeniu nadał nazwę Clairvaux – Jasna Dolina. Przez 38 lat był tam opatem, jednak jego działalność nie ograniczyła się ani do tego miejsca, ani do ludzi, którymi przewodził. Zreformował życie klasztorne, brał udział w istotnych wydarzeniach politycznych i kościelnych, wiele podróżował, utrzymywał kontakty z wszystkimi ważniejszymi postaciami swoich czasów. Jego zdanie i poparcie były decydujące m.in. podczas organizowania drugiej wyprawy krzyżowej w 1147 r. Zmarł 20 sierpnia 1153 r. Do chwały świętych wyniósł go Aleksander III w 1174 r. Doktorem Kościoła ogłosił go Pius VIII w 1830 r.
Frombork nie jest tylko miejscem pamięci po Mikołaju Koperniku – to wciąż żywe miejsce idei. W sierpniu ponownie stanie się areną spotkania nauki, kultury i duchowości podczas Future Frombork Festival by Copernicus Open. O znaczeniu tego wydarzenia, duchowym wymiarze patrzenia w gwiazdy i roli Kościoła w rozmowie o przyszłości – opowiada ks. Jacek Wojtkowski, proboszcz katedry we Fromborku.
Rok temu rozmawialiśmy o pierwszej edycji Future Frombork Festival, która odbyła się we Fromborku we wrześniu. Tym razem Festiwal będzie miał miejsce od 22 do 24 sierpnia i wzbogacony zostanie o tradycje „Copernicus Open”. Zacznijmy może od drobnego sięgnięcia do historii – jak udała się ubiegłoroczna edycja?
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.