Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Maj miesiącem Matki

Znaki obecności Matki Bożej wśród nas to także Jej wizerunki, obrazy i figury.

Niedziela szczecińsko-kamieńska 18/2023, str. IV

[ TEMATY ]

nabożeństwa majowe

kuria.pl

Matka Boża Szkaplerzna w Siekierkach

Matka Boża Szkaplerzna w Siekierkach

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Gdy powstała diecezja szczecińsko-kamieńska nie było na jej terytorium żadnego sanktuarium Maryjnego. Dopiero bp Kazimierz Majdański i abp Marian Przykucki spełnili pragnienia pierwszego rządcy – bp. Jerzego Stroby. Obecnie archidiecezja szczecińsko-kamieńska posiada siedem sanktuariów Maryjnych, które obejmują cały obszar diecezji. Z pewnością te miejsca kultu wywierają coraz większy wpływ na pobożność Maryjną, podtrzymywaną przez liczne Maryjne kościoły – 279, stanowiące świadectwo wiary i pobożności ludu Bożego. „Najpiękniejszy miesiąc maj. Twoim Matko jest od lat. Boś Ty Matko zawsze w maju taka żywa. Boś tak bliska, taka polska i prawdziwa. Jesteś w słońcu, jesteś w kwiatach, jesteś z nami”– z piosenki religijnej.

3 maja – uroczystość NMP Królowej Polski

Dzień wdzięczności, nadziei i zobowiązania wobec Tej, którą Bóg dał narodowi polskiemu jako przedziwną pomoc i obronę. Opieki Maryi naród polski nieustannie doświadcza: „Nigdym ja ciebie, ludu nie rzuciła. Nigdym ci mego nie odjęła lica. Ja po dawnemu – moc twoja i siła! Bogarodzica!” – napisała Maria Konopnicka.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Polska nie zginęła i nie zginie, bo ma na Jasnej Górze Matkę!” Tu zawsze byliśmy wolni” – mówił św. Jan Paweł II. Trzeba dzisiaj prosić, aby „religia nieustannie cieszyła się wolnością, a ojczyzna rozwijała się w pokoju” – kolekta mszalna. To jest nasza przyszłość!

3 maja – Narodowe święto Konstytucji

„Ojczyzna moja – to ta ziemia droga (...) – Maria Konopnicka. To ziemia droga, bo przesiąknięta krwią, ofiarą, poświęceniem, cierpieniem naszych dziadów i pradziadów, wielu naszych męczenników i bohaterów narodowych. Dla nich nie liczyło się nawet własne życie. Tylko jedno: żeby Ojczyzna była wolna i następne pokolenia żyły w pokoju!”.

Dzisiaj dla wielu Polaków liczy się jedynie „ego”, zabezpieczenie przyszłości swojej i rodziny. Nie można budować przyszłości zapominając o przeszłości. Sięganie do przeszłości, do historii naszego narodu, szczególnie do lat klęski, wyciąganie z tego wniosków, pomoże nam współczesnym budować szczęśliwą przyszłość Ojczyzny, a tym samym przyszłość swoją i naszych dzieci i wnuków.

Reklama

Powinni do historii własnego narodu sięgać szczególnie ci, którzy zostali przez niego wybrani i obdarzeni mandatem zaufania, w trosce o dobro Ojczyzny.

„To jest moja matka, ta Ojczyzna, to są moi bracia i siostry. Nie można dalej niszczyć, zbyt długo niszczono” – św. Jan Paweł II na polskiej ziemi.

„Majowe słońce promieni się w niebie. O Polsko moja, błogosławię Ciebie” – pisała w wierszu Ave Patria Maria Konopnicka. Błogosławić to znaczy życzyć dobrze, pragnąc dobra, pomyślności i rozwoju.

26 maja – Dzień Matki

„Zewsząd mnie pytasz figlarna dziatwo. Jak kochać mamę? – a to tak łatwo. Zawsze jej tylko spełniaj rozkazy. Strzeż się najlżejszej na sercu skazy. Bądź wzorem cnoty i pobożności. A tym jej dowód dasz swej miłości” – napisał poeta Władysław Bełza. A w wierszu Matka umieścił słowa: „Czcij i kochaj matkę jedyną, bo to twój Anioł droga dziecino”.

„O mamo – ty czuwałaś, gdy na świat, mnie wydałaś. Mimo tego, że cierpiałaś, swoje życie mi oddałaś. Chcę ci za to podziękować, mamo!” – piosenka religijna.

Czy w Dniu Matki, stać cię na to, by podarować swojej mamie piękny bukiet róż i powiedzieć: Dziękuję Ci mamo za wszystko, za twe starania, za twoje łzy, że klęczałaś nad moją kołyską i wychowałaś mnie, ja kocham cię?

2023-04-25 15:54

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Chwalcie łąki umajone

Rozpoczęliśmy miesiąc maj – poświęcony Matce Bożej.

W wielu miejscach – kościołach, kapliczkach, przydrożnych krzyżach rozbrzmiewa pieśń: „Chwalcie łąki umajone” oraz śpiewa się Litanię Loretańską – Chyba nikt z nas nie wyobraża sobie miesiąca maja, bez tzw. nabożeństw majowych śpiewanych w naszych świątyniach przed Najświętszym Sakramentem, a gdzieniegdzie jeszcze – w bardziej tradycyjnych miejscowościach – przy kapliczkach i krzyżach. Zasadniczą częścią nabożeństwa jest Litania Loretańska, która powstała prawdopodobnie w XII wieku, była propagowana przez pielgrzymów przybywających do Sanktuarium w Loreto. Składa się z krótkich wezwań do Matki Bożej, w których uwydatnione są jej cnoty oraz podkreślona rola jaką odegrała w Dziele Zbawienia – zaznacza ks. Rafał Michaelis, wikariusz parafii św. Franciszka z Asyżu we Wrocławiu

CZYTAJ DALEJ

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Warszawa/ W sobotę rozpoczyna się w parafiach peregrynacja relikwii rodziny Ulmów

2024-05-04 07:58

[ TEMATY ]

relikwie

peregrynacja

Marzena Cyfert

Relikwie bł. Rodziny Ulmów

Relikwie bł. Rodziny Ulmów

W sobotę w parafiach archidiecezji warszawskiej i diecezji warszawsko-praskiej rozpoczyna się peregrynacja relikwii błogosławionej rodziny Ulmów - Józefa i Wiktorii i ich siedmiorga dzieci zamordowanych przez Niemców w 1944 r. za ratowanie Żydów. Potrwa do 18 maja.

Peregrynacja rozpocznie się 4 maja w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela na Starym Mieście, gdzie o godz. 19.00 mszy św. będzie przewodniczył kard. Kazimierz Nycz.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję