Dla człowieka wierzącego postać św. Maksymiliana musi urzekać, skłaniać do refleksji, mobilizować do troski o gorliwe życie duchowe; ta postać może – i powinna – fascynować – mówił bp Piotr Greger w oświęcimskim kościele dedykowanym męczennikowi i patronowi diecezji bielsko-żywieckiej.
Czterdziestą rocznicę kanonizacji o. Kolbego celebrowano 9 października. Uroczystości rozpoczęły się na terenie byłego niemieckiego nazistowskiego obozu Auschwitz-Birkenau. Delegacja złożona z duchownych – księży i zakonników, parafian i przedstawicieli Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau, przeszła przez bramę z napisem: „Arbeit Macht Frei”. Bp Piotr Greger, prowincjał krakowski prowincji franciszkanów konwentualnych o. Marian Gołąb OFMConv oraz kustosz prowincjalny Kustodii św. Franciszka w Boliwii o. Ronald Ramiro Armijo Zelada OFMConv złożyli kwiaty przed tablicą upamiętniającą apel obozowy, podczas którego o. Maksymilian ofiarował swe życia za współwięźnia. Modlono się również w celi śmierci męczennika, zapalano znicze pod Ścianą Straceń.
W świątyni, w centrum miasta, została odprawiona uroczysta Msza św. dziękczynna. W homilii bp Greger przedstawił męczeństwo o. Kolbego jako ostatni akord jego ewangelizacyjnej działalności. – Maksymilian potwierdzał swoją tożsamość bycia misjonarzem i ewangelizatorem. Każde spotkanie, zwłaszcza z osobami niewierzącymi czy poszukującymi, wyzwalało w nim szczególną pasję do podejmowania wysiłku ewangelizacyjnego; obiecywał za nich modlitwę i wręczał medalik. Szedł przez życie i głosił Chrystusa, chociaż łatwo nie było. Ostatnią stacją ewangelizacji o. Maksymiliana okazał się obóz koncentracyjny Auschwitz, gdzie w wyniku zorganizowanego na sposób przemysłowy masowego mordu motywowanego nienawiścią rasową i demonicznym nacjonalizmem, straciło życie wiele niewinnych ludzi – mówił biskup.
Nawiązując do aktu kanonizacji sprzed 40 lat przypomniał, że wtedy „wierni spotkali się ze zmianą kategorii orzekania o świętości”. – Papież Jan Paweł II celebrował liturgię w czerwonych szatach liturgicznych. W swojej homilii wyjawił zamysł, który dla niektórych był zaskoczeniem: „Na mocy mojej apostolskiej władzy zarządzam, że Maksymilian Maria Kolbe, który po swojej beatyfikacji był czczony jako wyznawca, będzie odtąd czczony także jako męczennik” – cytował słowa Ojca Świętego. Na koniec homilii biskup powierzył wstawiennictwu św. Maksymiliana diecezję, Kościół w Polsce i sprawę pokoju za naszą wschodnią granicą.
O. Maksymilian Kolbe był szczególnie związany z Rzymem, gdzie mieszkał przez osiem lat w czasie studiów. Przybył do stolicy Włoch w 1911 r., gdzie na uniwersytecie Gregoriańskim uzyskał w 1916 r. doktorat z filozofii, a w 1919 r. - z teologii w Kolegium Seraficum. 28 kwietnia 1918 r. - dokładnie 100 lat temu - został wyświęcony na kapłana w kościele Sant'Andrea della Valle, a następnego dnia odprawił swoją pierwszą Mszę św. w bazylice Sant'Andrea delle Frate.
Aby uczcić tę ważną rocznicę, w kościołach związanych z tymi dwoma wydarzeniami celebrowano uroczyste Eucharystie. Obydwie Msze św. odprawił o. Raffaele Di Muro, profesor na Papieskich Wydziałach Teologicznych "Teresianum" i "San Bonawentura", koncelebrowali współbracia franciszkanie. O. Di Muro to wielki znawca polskiego świętego – jest dyrektorem Katedry Kolbego ("Cattedra Kolbiana") na Wydziale Teologicznym „San Bonawentura”, kuratorem pism św. Maksymiliana Kolbe, szefem redakcji pisma „Miles Immaculatae” i międzynarodowym przewodniczącym Milicji Niepokalanej.
Święta Faustyna uczy, że zaufanie Bogu jest jedynym sposobem wypełnienia powołania i że nie zazna ludzkość spokoju, dopóki nie zwróci się z ufnością do Miłosierdzia Bożego – przypomniał kard. Dominique Mamberti w homilii podczas Mszy św. sprawowanej w rzymskim kościele Ducha Świętego, w rocznicę śmierci św. siostry Faustyny Kowalskiej, w dniu, w którym wypada jej liturgiczne wspomnienie.
Na uroczystości w rzymskim kościele, w którym szczególnie oddaje się cześć Bożemu Miłosierdziu, obecnych było wielu wiernych, przybyłych, aby oddać cześć zmarłej 5 października 1938 roku polskiej świętej, apostołce Bożego Miłosierdzia.
W poniedziałkowe popołudnie Papież odwiedził rzymski dom pielgrzyma Domus Australia, prowadzony przez ojców marystów i służący głównie anglojęzycznym pielgrzymom. Przewodniczył tam pierwszym nieszporom ze wspomnienia NMP Różańcowej, a wcześniej poświęcił obraz Matki Bożej z Pompejów, podarowany zakonnikom przez bł. Bartola Longo. W homilii podczas nabożeństwa, mówił o Maryi, jako wzorze nadziei i zachęcał do jej naśladowania.
„To nabożeństwo do naszej Błogosławionej Matki zajmuje szczególne miejsce w moim sercu, dlatego tym bardziej cieszę się, że mogę dzielić ten moment z australijską wspólnotą, obecną na uroczystym poświęceniu odnowionego wizerunku Matki Bożej z Pompejów” – podkreśił Ojciec Święty, zwracając się do ojców marystów i wszystkich osób związanych z Domus Australia. Ten dom pielgrzyma, znajdujący się w centrum Rzymu, skrywa wyjątkową pamiątkę: wizerunek Matki Bożej Pompejańskiej, podarowany przez popularyzatora nabożeństwa do Maryi czczonej w tym wezwaniu – błogosławionego, a wkrótce świętego Bartola Longa. Obraz, będący kopią tego, który znajduje się w pompejańskim sanktuarium, został odrestaurowany na kilka dni przed tegorocznym konklawe.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.