Reklama

Wiara

Co nam mówią Ojcowie Kościoła?

Waleczny i wrażliwy

Cieszył się wielkim autorytetem. Wyróżniał się silną wolą, poczuciem ładu, rozwagą i zmysłem praktycznym. Święty Ambroży dał się również poznać jako pasterz wrażliwy na ludzką krzywdę.

Niedziela Ogólnopolska 21/2021, str. 14-15

[ TEMATY ]

święci

Wikipedia.org

Mathias Stomer, Święty Ambroży (XVll wiek)

Mathias Stomer, Święty Ambroży (XVll wiek)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Święty Ambroży urodził się w Trewirze (dzisiaj to miasto w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat w Niemczech) w 339 bądź w 337 r., w jednym z najznakomitszych arystokratycznych rodów Cesarstwa Rzymskiego. Jego ojciec był prefektem Galii. Ambroży był trzecim z kolei dzieckiem; jego starsze rodzeństwo to św. Marcelina i św. Uraniusz Satyr.

Głos Boży

Jak podaje Żywot św. Ambrożego, napisany przez jego sekretarza diakona Paulina, przy narodzinach przyszłego świętego cały pszczeli rój osiadł na buzi niemowlęcia. Przerażona matka chciała siłą odpędzić owady, ale ojciec kazał poczekać, aż rój sam się poderwie i odleci. Tak też się stało. Ojciec zawołał wówczas: „Jeśli niemowlę będzie żyło, to będzie kimś wielkim!”. Wydarzenie to przyczyniło się niewątpliwie do tego, że pszczelarze obrali sobie św. Ambrożego za swego niebiańskiego patrona.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Po śmierci ojca, gdy Ambroży miał zaledwie rok, matka z dziećmi przeniosła się do Rzymu. Tam Ambroży uczęszczał potem do szkoły gramatyki i wymowy. Został potem (ok. 365 r.) retorem w prefekturze Sirmium – obecnie Sremska Mitrovica w Serbii – gdzie wówczas znajdowała się stolica rzymskiej prowincji Panonii. Około zaś 370 r. został mianowany konsulem Ligurii i Emilii z siedzibą w Mediolanie. Te świeckie rządy sprawował uczciwie i szlachetnie, czego dowodem może być choćby fakt, że został wybrany na biskupa Mediolanu (7 grudnia 374 r. lub 1 grudnia 373 r.). Jego poprzednikiem na stolicy w Mediolanie był ariański biskup Auksencjusz. Przy wyborze następcy tego błędnowiercy doszło do gwałtownej sprzeczki, gdyż katolicy chcieli mieć swojego biskupa, a arianie – swojego. Jako urzędnik cesarski Ambroży wszedł więc do kościoła, aby uciszyć ten spór. Kiedy jednak zwalczające się strony nie mogły dojść do porozumienia, jakieś dziecko miało krzyknąć: „Ambroży biskupem!”, a wszyscy uznali to za głos Boży. Ambroży był ceniony jako świecki polityk, a fakt, że nie był jeszcze ochrzczony, stanowił wspaniały atut do uzyskania kompromisu między tymi dwiema zwalczającymi się stronami.

Reklama

Biskup kaznodzieja

W tydzień po przyjęciu chrztu Ambroży został wyświęcony na biskupa. Był człowiekiem mądrym i rozważnym, wiedział, że czasy są trudne, gdyż Cesarstwo Rzymskie było zdominowane przez herezję ariańską. Zdawał sobie sprawę, że biskup musi mieć głęboką wiedzę teologiczną, zatem dopóty nie wygłaszał kazań, dopóki nie zdobył odpowiedniego wykształcenia teologicznego; pamiętajmy, że miał świetne wykształcenie świeckie. Jego prywatnym nauczycielem teologii został Symplicjan – święty kapłan, który w przyszłości (w 397 r.) został jego następcą na katedrze biskupiej w Mediolanie.

Zakończywszy 3-letnią naukę teologii, św. Ambroży zaczął publicznie głosić słowo Boże i je wyjaśniać. Jego pierwszym dziełem, owocem działalności kaznodziejskiej, było pismo O dziewicach. Temat chrześcijańskiego dziewictwa był mu bardzo drogi, gdyż sam nie był żonaty i prowadził umartwione, ascetyczne życie. Dziewictwu poświęconemu Bogu św. Ambroży dedykował także inne, podobne dzieła: O dziewictwie; O ustanowieniu dziewicy; Zachęta do dziewictwa.

Liturgia i teologia

Wiele trudu biskup Mediolanu włożył również w wypracowanie prawodawstwa i w kształtowanie liturgii swego Kościoła. Kościół mediolański ma do dziś swój własny obrządek sprawowania służby Bożej, odprawiania Mszy św. i udzielania sakramentów. Ryt ten jest zwany właśnie od imienia św. Ambrożego „ambrozjańskim”. Biskup Mediolanu napisał w tym celu kilka cennych dzieł dotyczących obowiązków duchowieństwa (np. O obowiązkach szafarzy), sakramentu pokuty (O pokucie) oraz innych sakramentów (dla nowo ochrzczonych: O Boskich Tajemnicach oraz O sakramentach).

Na twórczość teologiczną św. Ambrożego składają się dzieła egzegetyczne – wyjaśniające Pismo Święte – moralne i ascetyczne, dogmatyczne, mowy, listy i inne. Jako kaznodzieja wyjaśniał katechumenom – czyli tym, którzy przygotowywali się do przyjęcia chrztu św. – głównie natchnione księgi Starego Testamentu. Nowego Testamentu zaś dotyczy tylko jego systematyczny komentarz do Ewangelii wg św. Łukasza.

Reklama

Przeciw herezji

Święty Ambroży bardzo wiele sił poświęcił walce z herezją ariańską. Działo się to bowiem w trudnym kontekście dziejowym, kiedy sprzyjająca arianom cesarzowa Justyna chciała odebrać katolikom w Mediolanie bazyliki (lata 385-386). Największym dziełem świętego zwróconym przeciwko arianom jest O wierze do Gracjana. Utwór ten powstał w odpowiedzi na prośbę cesarza Gracjana, który chciał poznać prawowierną naukę Kościoła, by móc się ustrzec przed błędami herezji. Także traktat O Duchu Świętym Ambrożego jest pismem antyariańskim. Autor, broniąc bóstwa Ducha Świętego, opiera się w nim głównie na cytatach biblijnych. Korzystał ponadto obficie z utworu wybitnego teologa – Dydyma Ślepego z Aleksandrii, dzieł św. Bazylego Wielkiego – O Duchu Świętym i Przeciw Eunomiuszowi – oraz Listów (I i IV) do Serapiona św. Atanazego Aleksandryjskiego. W ten sposób św. Ambroży walnie przyczynił się do tego, że cesarze zachodni stali się obrońcami prawowiernej wiary.

Niemniej jednak współpraca z cesarzami Gracjanem, Walentynianem II i Teodozjuszem I, zwanym Wielkim, nie była łatwa, zwłaszcza gdy chodziło o obronę praw Kościoła. Święty Ambroży m.in. robił wszystko, aby z kurii senatorskiej w Rzymie został usunięty posąg bogini Wiktorii – symbol oporu pogańskiej arystokracji (384 r.). Kiedy indziej znów przeciwstawiał się nakazowi cesarza Teodozjusza Wielkiego, który chciał, aby biskup Kallinikum nad Eufratem w Mezopotamii (dzisiejsze Ar-Rakka w Syrii) z własnych funduszy odbudował synagogę żydowską, spaloną w 388 r. przez fanatycznych chrześcijan. Dwa lata później św. Ambroży zmusił samego cesarza Teodozjusza do publicznej pokuty za to, że wydał nakaz zmasakrowania 7 tys. mieszkańców Tesalonik w odwecie za rebelię przeciwko cesarskim urzędnikom.

O. prof. dr hab. Bazyli Degórski, paulin, prokurator generalny Zakonu św. Pawła I Pustelnika przy Stolicy Apostolskiej; profesor patrologii i teologii dogmatycznej na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu w Rzymie

2021-05-18 10:56

Ocena: +18 -2

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Watykan: w niedzielę Kościół otrzyma 35 nowych świętych

[ TEMATY ]

Watykan

święci

Paweł Kula

W niedzielę 15 października Franciszek ogłosi świętymi 35 błogosławionych z Brazylii, Meksyku, Hiszpanii i Włoch. Żyli oni w różnych okresach – od pierwszej połowy XVI wieku po lat dwudzieste XX stulecia. Większość stanowią męczennicy za wiarę w Brazylii i Meksyku – duchowni i świeccy, ale są też kapłani z Hiszpanii i Włoch, zmarli w opinii świętości jako wyznawcy.

Poniżej zamieszczamy krótkie życiorysy przyszłych świętych w kolejności ogłoszonej przez Stolicę Apostolskiej.

CZYTAJ DALEJ

Francja: wyjątkowa Wielkanoc z rekordową liczbą nowych katolików

2024-03-26 18:40

[ TEMATY ]

Francja

twitter.com

Kościół we Francji przygotowuje się w do wyjątkowej Wielkanocy z kolejną rekordową liczbą katechumenów. Choć dokładne dane nie zostały jeszcze ogłoszone, to szacuje się, że chrztów dorosłych będzie w tym roku o co najmniej 30 proc. więcej. To prawdziwa epidemia, a raczej niespodziewany cudowny połów - przyznaje ks. Pierre-Alain Lejeune, proboszcz z Bordeaux.

Zauważa, że wszystko zaczęło się półtora roku temu, kiedy do jego parafii zgłosiło się w sprawie chrztu kilkadziesiąt osób, tak iż obecnie ma osiem razy więcej katechumenów niż dwa lata temu. Początkowo myślał, że to przejaw dynamizmu jego parafii. Szybko jednak się przekonał, że nie jest wyjątkiem. Inni proboszczowie mają ten sam «problem», są przytłoczeni nagłym napływem nowych katechumenów.

CZYTAJ DALEJ

Wspaniałe świadectwo wrażliwości liturgicznej

2024-03-28 12:37

[ TEMATY ]

Msza Wieczerzy Pańskiej

parafia św. Stanisława Kostki w Zielonej Górze

procesja z darami

Archiwum parafii

Kolejny rok przygotowujemy bardzo uroczystą procesję z darami na Wielki Czwartek. To taka tradycja w naszej parafii - mówi Iwona Szablewska (pierwsza z prawej)

Kolejny rok przygotowujemy bardzo uroczystą procesję z darami na Wielki Czwartek. To taka tradycja w naszej parafii - mówi Iwona Szablewska (pierwsza z prawej)

Parafia wprawdzie niewielka, ale zaangażowanie i hojność wiernych – bardzo duże. Parafia św. Stanisława Kostki to zielonogórski fenomen. W tym roku na procesję z darami na Mszę Wieczerzy Pańskiej uzbierano tam ogromną sumę, a w samą procesję zaangażowało się ponad 200 osób!

- Kolejny rok przygotowujemy bardzo uroczystą procesję z darami na Wielki Czwartek. To taka tradycja w naszej parafii, bardzo związana z tym jak mocno stawiamy na liturgię i na edukację liturgiczną wszystkich wiernych – mówi Iwona Szablewska, wiceprzewodnicząca duszpasterskiej rady parafialnej i precentorka. - Jesteśmy bardzo małą parafią jak na realia Zielonej Góry, bo liczymy 3,5 tys. mieszkańców, a do kościoła w niedzielę na Mszę św. regularnie przychodzi 400 osób. W procesję z darami w tym roku zaangażowało się 250 osób. To ponad 70 rodzin, co daje nam 150 osób, i kolejne 100 osób, niepowtarzalnych, to ci, którzy są we wspólnotach. Zwyczaj jest taki, że w ciągu roku przyglądamy się, co jest tak naprawdę potrzebne jeszcze do sprawowania liturgii, a że jesteśmy młodą parafią „na dorobku” to wiele rzeczy nam brakowało, więc zawsze staramy się ustalać priorytety z proboszczem i służbą liturgiczną – podkreśla pani Iwona. Dodaje, że we wszystkim ważna jest też transparentność, by ofiarodawcy mieli świadomość, na co i w jaki sposób zostały rozdysponowane pieniądze. - W procesję z darami czynnie zaangażowało się 62,5% parafian. To wspaniałe świadectwo wrażliwości liturgicznej, dbania o jej piękno – to wszystko dla naszego Pana Jezusa Chrystusa – mówi Iwona Szablewska.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję