Reklama

Wiara

Jak nie stać się łupem diabła...

Egzorcysta o. François-Marie Dermine, dominikanin, analizuje wypowiedzi papieża Franciszka o szatanie.

Niedziela Ogólnopolska 16/2021, str. 22-23

[ TEMATY ]

szatan

Włodzimierz Rędzioch

Adobe.Stock

Gargulec z katedry Notre Dame w Paryżu

Gargulec 
z katedry 
Notre Dame 
w Paryżu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Włodzimierz Rędzioch: Jednym z tematów stale powracających w przemówieniach papieża Franciszka jest „ojciec kłamstwa”. Niestety, ten aspekt nauczania Ojca Świętego jest prawie całkowicie pomijany. Tymczasem papież Franciszek następnego dnia po wyborze wypowiedział bardzo znaczące słowa: „Kiedy nie wyznajemy Jezusa Chrystusa, wyznajemy światowość diabła. W pierwszej homilii swojego pontyfikatu dał do zrozumienia, że każdy człowiek ma przed sobą ten radykalny wybór: albo Bóg, albo diabeł. Czyli jeśli nie wyznajemy Pana, stajemy się „łupem” diabła...

O. François Dermine: To prawda, bo zapominamy, że diabeł jest istotą, która znacznie nas przewyższa pod względem siły i inteligencji. Dlatego jest w stanie nas zdominować lub przynajmniej wprowadzać w błąd i podżegać do zła. Nie możemy się bronić przed taką nadrzędną istotą, jeśli nie mamy za sobą Pana – tylko Bóg może nas uratować przed diabłem, który choć jest silny, pozostaje tylko stworzeniem. Jeśli nie zawierzymy się Panu, staniemy się łatwym „łupem” diabła, często bez naszej wiedzy. Uważamy, szczególnie gdy jesteśmy grzesznikami, że jesteśmy wolni i możemy swobodnie podejmować decyzje, ale często jesteśmy manipulowani przez diabła. Jeśli ktoś nie wierzy w istnienie diabła, myśli, że te decyzje są podejmowane przez niego, ale w rzeczywistości stoi za tym szatan.

Franciszek poświęcił diabłu znaczące fragmenty swojej adhortacji apostolskiej Gaudete et exsultate. Napisał w niej, że „życie chrześcijańskie jest ciągłą walką” (158), i dodał, iż nie chodzi jedynie o walkę z mentalnością światową czy z naszymi słabościami, ale to ciągła walka z diabłem, który jest księciem zła”. (159).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Nie możemy przezwyciężyć naszych złych skłonności własnymi siłami, przede wszystkim dlatego, że nasza natura jest zraniona, ale nie zepsuta, przez grzech pierworodny i jego konsekwencje. Dlatego nie jesteśmy w stanie reagować zgodnie z wolą – prościej mówiąc: nie wystarczy chcieć, by być w stanie. Nie wolno nam myśleć, że możemy wygrać dzięki naszemu moralnemu zaangażowaniu, jeśli nie przejmiemy łaski Bożej. Życie chrześcijańskie jest nie tyle życiem moralnym, ile tajemnicą zbawienia.

Ksiądz Gabriele Amorth powtarzał, że największym oszustwem diabła jest wmawianie ludziom, iż nie istnieje. Franciszek napisał: „Nie myślmy, jakoby był to jakiś mit, wyobrażenie, symbol, postać czy pojęcie. To oszustwo, które prowadzi nas do osłabienia czujności, do braku troski o siebie i do bycia bardziej narażonymi” (161). Dlaczego tak wielu chrześcijan nie wierzy w istnienie diabła?

Ludzie nie wierzą w istnienie diabła, ponieważ żyjemy w świecie, w którym opieramy się na tym, co widzialne i wymierne. Ta szkodliwa forma racjonalizmu sprowadza rzeczywistość do sfery świata widzialnego i doświadczalnego, natomiast świat niewidzialny jest znacznie bardziej spójny niż to, co znamy. To ograniczenie się do świata empirycznego zmniejsza i zubaża jego postrzeganie przez nas, zamyka nas w naszym antropocentryzmie. To również powoduje, że nasza wiara staje się moralnością, a nie tajemnicą zbawienia.

Jakie są konsekwencje takiego myślenia?

Negowanie istnienia diabła jest bardzo szkodliwe dla człowieka. Jeśli diabeł nie istnieje, Jezus miał obowiązek nam to powiedzieć i stanąć po stronie swoich współczesnych, saduceuszy, którzy zaprzeczali istnieniu demonów. Jezus jednak nie tylko nie zaprzeczył istnieniu diabła, ale uczynił coś więcej – egzorcyzmował go, rozmawiał z nim. Jeżeli ktoś nie wierzy w diabła, nie wierzy w Jezusa. Istnienie istot duchowych jest prawdą wiary, a kto jej nie przyjmuje, jest heretykiem. Heretyk nie jest kimś, kto nie wierzy, ale wybiera te aspekty wiary, które mu się podobają, a odrzuca inne. W Pierwszym Liście św. Jana i w Liście do Hebrajczyków czytamy, że Jezus Chrystus przyszedł na świat, aby zniszczyć dzieła diabła. Otóż, skoro są jego dzieła, jest też i diabeł.

„On nie musi nas opętać. Zatruwa nas nienawiścią, smutkiem, zazdrością, wadami. I tak, gdy ograniczamy obronę, on to wykorzystuje, aby zniszczyć nasze życie, rodziny i wspólnoty”(161). Czy może Ojciec skomentować te słowa papieża Franciszka?

Ludzie, którzy żyją w występkach, grzechu i nie próbują z nimi walczyć, wierzą, że są wolni, ale w rzeczywistości są poddani diabłu. Ja też jestem grzesznikiem, ale staram się walczyć z grzechem, szukam pomocy Jezusa. Największym problemem ludzkości nie jest pandemia, ale grzech i ten, kto próbuje nas w go wciągnąć. Diabeł niszczy nasze życie, oddzielając nas od Boga i dzieląc nas – jesteśmy podzieleni w świecie, we wspólnotach, rodzinach, a nawet w Kościele i parafiach.

W jednej z homilii Franciszek wspomniał o typowych „pułapkach” szatana. Przede wszystkim posiadanie dóbr – „bogactwa, które powoli doprowadza was do zepsucia – a zepsucie to nie jest bajka, widać je wszędzie. Wszędzie jest zepsucie – za dwa grosze wielu ludzi sprzedaje swoje dusze, sprzedaje szczęście, sprzedaje życie, sprzedaje wszystko”. Ojciec Święty wymienił także próżność i władzę, że to „zaproszenie diabła: daję ci całą władzę w świecie, będziesz tym, który rozkazuje. (...) W końcu, kiedy masz władzę, czujesz się bogiem i to jest wielki grzech”. Czy zgadza się Ojciec z tą analizą?

Reklama

Pieniądze pozwalają ludziom robić wszystko i poczuć się jak Bóg na ziemi. Lecz bardziej nawet niż pieniądze ludzi pociąga władza, która pozwala im dominować nad innymi, być samowystarczalnymi, tzn. sprawia wrażenie, że nie potrzebują oni niczego ani nikogo. Również diabeł zbuntował się przeciwko Bogu, oddalił się od Niego, a oddalając się od Boga, znalazł się w swoim piekle samotności i niegodziwości.

Dlaczego media tak rzadko cytują papieża, gdy mówi on o szatanie?

W świecie próbuje się sprowadzić chrześcijaństwo do niesprecyzowanego humanizmu lub moralizmu społecznego, a tym samym uczynić z Kościoła stowarzyszenie humanitarne. Wspominanie o szatanie to mówienie o istocie wyższej, od której możemy się uratować tylko wtedy, gdy powierzymy się Panu. Dlatego mówienie o szatanie oznacza mówienie o potrzebie zbawienia i tajemnicy zbawienia, a świat nie chce o tym słyszeć.

Dlatego Kościół potrzebuje wielu dobrze przygotowanych egzorcy-stów?

Papież Franciszek dostrzega potrzebę przygotowania egzorcystów w każdej diecezji. Nie wiem, czy wszyscy biskupi mają taką samą świadomość, biorąc pod uwagę, że nie wszyscy spośród nich powołują egzorcystów diecezjalnych. Jest taka potrzeba, ponieważ wielu ludzi prosi o uwolnienie, a księży zdolnych do spełnienia tych próśb jest niewielu. W programach seminariów nie ma prawie nic na temat posługi błogosławieństw, zarówno wyzwalających, jak i egzorcystycznych. Niewiele mówi się o szatanie – i to jest duża luka do wypełnienia. Często młody kapłan, który ma przed sobą osobę, która prosi o uwolnienie, nie wie, co zrobić. To wielka szkoda, ponieważ w wielu przypadkach jest to wyjątkowa okazja duszpasterska, aby powrócili do Kościoła ci ludzie, którzy odeszli. Wielu księży postrzega osoby, które do nich przychodzą, jako przypadki patologiczne. Z doświadczenia wiem, że większość z nich to ludzie zdesperowani, którzy szukają wyjaśnienia lub ratunku, dlatego należy ich przyjąć i towarzyszyć im, pobłogosławić, a nawet pomóc w egzorcystycznych modlitwach. Wszystko to wymaga jednak przygotowania, którego generalnie brakuje, a nasz kurs ma na celu odpowiedzieć na tę potrzebę.

O. François-Marie Dermine egzorcysta i przewodniczący GRIS (Grupy Badawczej i Informacji Społeczno-Religijnej) oraz wykładowca kursu nt. egzorcyzmów i modlitwy o wyzwolenie na Papieskim Uniwersytecie Regina Apostolorum w Rzymie

2021-04-14 07:27

Ocena: +29 -5

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Diabeł odciąga od Mszy

W czasie niektórych egzorcyzmów diabeł jest „zmuszony” ujawnić „prawdziwy katechizm”, tak jak w czasach Jezusa wyjawiał Jego tożsamość.

Pewnego razu Jezus zapytał swych uczniów, za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego (zob. Mt 16, 13-16). Odpowiedzieli Mu: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Tylko Szymon Piotr odpowiedział: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Wniosek z tego, że zdecydowana większość ludzi nie wiedziała dokładnie, kim był Jezus. Ludzie mieli trudności ze zdefiniowaniem Jego tożsamości, ale nie miały takich wątpliwości demony. Jezus był pierwszym egzorcystą, a egzorcyzm był integralną częścią Jego publicznej posługi. Spotkania Jezusa z opętanymi, Jego moc wypędzania demonów i ich wyznania w Jego obecności są opisane w kilku fragmentach Ewangelii.

CZYTAJ DALEJ

Wielki Piątek zostawia nas nagle samych na środku drogi... Zapada cisza

Agnieszka Bugała

Te godziny, które dzieliły świat od śmierci do zmartwychwstania musiały być czasem niepojętego napięcia...

Święte Triduum to dni wielkiej Obecności i... Nieobecności Jezusa. Tajemnica Wielkiego Czwartku – z ustanowieniem Eucharystii i kapłaństwa – wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy. Wielki Piątek, po straszliwej Męce Pana, zostawia nas nagle samych na środku drogi. Zapada cisza, która gęstnieje. Mrok, w którym nie ma Światła. Wielka Sobota – serce nabrzmiewa od strachu, oczekiwanie zadaje ból fizyczny. Wróci? Przyjdzie? Czy dobrze to wszystko zrozumieliśmy? Święte Triduum – dni, których nie można przegapić. Dni, które trzeba nasączyć modlitwą i trwaniem przy Jezusie.

CZYTAJ DALEJ

Biskup Zaporoża: Wielki Piątek trwa u nas każdego dnia

2024-03-29 16:27

[ TEMATY ]

biskup

Ukraina

Wielki Piątek

Vatican News

Bp Jan Sobiło na linii frontu

Bp Jan Sobiło na linii frontu

„Pod krzyżem Jezusa modlę się za wszystkich okaleczonych żołnierzy i tych, którzy oddali swe życie za wolność Ukrainy” – mówi Radiu Watykańskiemu bp Jan Sobiło. Wyznaje, iż Zaporoże, gdzie posługuje, jest w ostatnich dniach masowo ostrzeliwane. „Wiemy, że ten Wielki Tydzień może być ostatnim w naszym życiu i od tego będzie zależeć cała wieczność, stąd staramy się zacieśniać relację z Jezusem, by być gotowym nawet na ewentualną śmierć” – mówi hierarcha, prosząc o usilną modlitwę za Ukrainę.


Podziel się cytatem

Bp Jan Sobiło: Tak, to już trzeci Wielki Piątek w czasie pełnoskalowej wojny. Z jednej strony przyzwyczailiśmy się do tego krzyża wojennego, a z drugiej jest on coraz bardziej bolesny. Tak jak rana, którą długo już nosisz, ale jednocześnie nie widzisz, że może się zagoić w najbliższym czasie. I sama świadomość tego, że ta wojna trwa i nie wiadomo jeszcze, jak długo potrwa, jest bardzo bolesna. Jednocześnie widzę, że ludzie przyzwyczaili się już do wystrzałów i do tego, że ktoś zginął, że przywożą rannych żołnierzy. Muszą po prostu żyć i wiedzą, iż nawet w czasie wojny trzeba funkcjonować, trzeba pójść po chleb, trzeba się pomodlić. Na początku wojny niektórzy mieli problem z modlitwą, a teraz widzę, że nauczyli się organizować sobie czas i miejsce dla modlitwy, bo odczuwają, iż bez niej tego długiego czasu wojennego nie da się przeżyć.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję