Reklama

Komentarze

Dwa kraje – jeden cel

O wspólnej przeszłości i planach na przyszłość z Ovidiu Drangą – ambasadorem Rumunii w Polsce – rozmawia Piotr Grzybowski.

Niedziela Ogólnopolska 5/2021, str. 46-47

[ TEMATY ]

komentarz

Piotr Grzybowski

Archiwum ambasady Rumunii w Polsce

Polska i Rumunia podobnie postrzegają zagrożenia dotyczące bezpieczeństwa – podkreśla Ovidiu Dranga

Polska i Rumunia podobnie postrzegają zagrożenia dotyczące bezpieczeństwa – podkreśla Ovidiu Dranga

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Piotr Grzybowski: Rumunia uzyskała swoją państwowość nie na skutek umów w Wersalu, jak większość państw z regionu, lecz znacznie wcześniej…

Ovidiu Dranga: Tak, to prawda, Rumunia uzyskała państwowość i niepodległość w 1877-78 r. w wyniku zabiegów politycznych, dyplomatycznych oraz wojskowych, uznanych przez traktat berliński i traktat w San Stefano. Konsolidacja i rozwój kraju zostały przerwane przez I wojnę światową, traktaty pokojowe, które zaznaczyły integrację Rumunii i początek okresu, który oznaczał wzrost jej znaczenia w Europie, ale też jej bardzo szybki rozwój.

Relacje polsko-rumuńskie w okresie międzywojennym były postrzegane jako wzorcowe. Co było tego powodem?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Marszałek Józef Piłsudski w 1922 r., gdy odwiedził po raz pierwszy Rumunię, powiedział, odnosząc się do swojego kraju i Rumunii: „Wspólnota serc obejmuje teraz obszar od Morza Bałtyckiego do Morza Czarnego i jeden naród pod dwoma flagami”. Wydaje mi się, że te słowa najlepiej oddają bliskość między Rumunią i Polską. Trzeba podkreślić, że oba kraje w podobnym czasie, równie ważnym dla ich współczesnej historii, czyli w okresie międzywojennym, doświadczyły tego samego tempa rozwoju, bardzo dynamicznego, jeśli chodzi o instytucje demokratyczne, gospodarkę; również odradzanie się ich tożsamości miało te same cechy. Zbudowanie sojuszu rumuńsko-polskiego, którego 100. rocznicę realizacji będziemy obchodzić w przyszłym roku, było możliwe także dzięki podobnemu postrzeganiu zagrożeń Europy lat 30. XX wieku.

We wrześniu 1939 r. tysiące Polaków, uciekając przed nawałą niemiecko-sowiecką, uzyskało pomoc i schronienie w Rumunii. Skąd ta odważna postawa?

Był to bardzo trudny czas dla obu krajów, ale jak już wcześniej powiedziałem, Rumunię i Polskę wiele łączyło, istniały więc solidne przesłanki współpracy i solidarności. To wyjaśnia, dlaczego rząd w Bukareszcie nie zawahał się, by uratować życie ponad 200 tys. polskich obywateli, w tym 60 tys. żołnierzy, którzy schronili się w Rumunii. Przyjęliśmy także polski rząd, na czele z prezydentem Ignacym Mościckim. Pomogliśmy Polsce również, zabezpieczając skarb państwa, szczególnie złoto Narodowego Banku Polskiego, a także kolekcje dzieł sztuki z Zamku Królewskiego na Wawelu w Krakowie. Powiedziałbym, że był to wyjątkowy gest na skalę europejską: Rumunia – kraj jeszcze nienaruszony wojną – wykazała bezprecedensowy poziom solidarności z sąsiednim państwem, Polską, która została zaatakowana jednocześnie przez dwie wielkie totalitarne potęgi rewizjonistyczne: nazistowskie Niemcy i sowiecką Rosję, udowadniając, że można współpracować nawet w trudnych warunkach, gdy na początku II wojny światowej ryzyko było ogromne.

Reklama

Przed jakimi wyzwaniami stanęła Rumunia w 1989 r., po upadku dyktatury Nicolae Ceau?escu?

Główne wyzwania były dwa: przejście od dyktatury do wolności i demokracji oraz przejście do gospodarki wolnorynkowej. Tak jak inne kraje bloku wschodniego napotkaliśmy specyficzne przeszkody w naszym dążeniu do przeprowadzenia fundamentalnych zmian w systemie politycznym i gospodarczym, ale je przezwyciężyliśmy. Naszym wyborem strategicznym były przyspieszona modernizacja przez przyjęcie zachodnich wartości i zacieśnianie relacji z NATO (do którego przystąpiliśmy w 2004 r.) i Unią Europejską (do której wstąpiliśmy w 2007 r.). Dokonało się to przy wsparciu całej klasy politycznej. Wszystkie partie poparły plan rozwoju politycznego, gospodarczego i społecznego Rumunii, opierając się na współrzędnych europejskich i euroatlantyckich. W 1997 r. podpisaliśmy też układ o partnerstwie strategicznym ze Stanami Zjednoczonymi.

Jakie zagrożenia dla swojego bezpieczeństwa widzi dziś Rumunia?

Muszę zaznaczyć, że Polska i Rumunia podobnie postrzegają zagrożenia dotyczące bezpieczeństwa. Niestabilność we wschodnim sąsiedztwie UE i NATO oraz agresja niektórych regionalnych „aktorów” o globalnych ambicjach – to tylko niektóre z nich. Pokazaliśmy, że wspólnie możemy zrobić więcej dla Sojuszu Północnoatlantyckiego, że wschodnia flanka ma ogromne znaczenie nie tylko dla NATO, ale również dla UE. Zagrożenia przychodzą ze Wschodu i są wielowymiarowe. Mam na myśli wojnę hybrydową, cyberataki, szantaż energetyczny, a także nierozwiązane, przedłużające się konflikty regionalne na Ukrainie, w Gruzji czy w obszarze Kaukazu. Ostatnio Rumunia zdecydowała się utworzyć Euroatlantyckie Centrum Bezpieczeństwa, aby wzmocnieć odporność – jako cel przyjęty w Warszawie na szczycie NATO w 2016 r. Trzeba podkreślić, że zarówno Rumunia, jak i Polska mają znaczący wkład w tworzenie europejskiej agendy bezpieczeństwa, bardzo ważny dla wzmocnienia więzi transatlantyckich.

Jaki był cel powołania Bukaresztańskiej Dziewiątki?

Rozpoczęliśmy ten projekt kilka lat temu i wydaje mi się, że stał się on sukcesem, który jednak musimy bardziej doceniać. Bukaresztańska Dziewiątka (B9) jest inicjatywą państw wschodniej flanki NATO, która ma na celu skoordynowane i spójne działania na rzecz bezpieczeństwa w regionie. W ten sposób promowaliśmy nasz teren jako region o strategicznym znaczeniu dla NATO. Powód był bardzo prosty: potrzebujemy w tej części Europy: ,,na pierwszej linii”, jak mawiał amerykański prezydent Obama – grupy państw silnych militarnie, stabilnych politycznie i gospodarczo rozwiniętych, jednym słowem – odpornych, ponieważ zagrożenia nadchodzą ze Wschodu, musimy więc być przygotowani i zdolni zareagować na nie w sposób wiarygodny! Dlatego potrzebujemy formy współpracy regionalnej, która dawałaby nam większe możliwości obrony, w ramach nowej polityki NATO polegającej na konsolidacji obecności na Wschodzie. Dlatego właśnie stworzyliśmy platformę współpracy w zakresie bezpieczeństwa od Bałtyku po Morze Czarne, opierającą się na państwach, które mają wspólne interesy w zakresie bezpieczeństwa i wspólnie postrzegają zagrożenia.

Czy poprawie bezpieczeństwa ma służyć również tarcza antyrakietowa, rozlokowana – podobnie jak w Polsce – także w Rumunii?

Tarcza antyrakietowa już funkcjonuje w Rumunii. Trzeba podkreślić, że jest to narzędzie obrony NATO. Decyzja o stworzeniu systemu obrony przeciwrakietowej została podjęta na szczycie NATO w Lizbonie w 2010 r. w celu ochrony terytoriów sojuszniczych w Europie, co wpisuje się w plan sojuszu w zakresie odstraszania i obrony. Tarcza nie jest skierowana przeciwko Rosji, trzeba to bardzo wyraźnie podkreślić.

Z perspektywy Rumunii – po co nam inicjatywa Trójmorza (I3M)?

B9 dotyczy obronności, I3M natomiast jest komplementarna w stosunku do B9 i skupia się na rozwoju krajów Europy Środkowej. Dobrobyt i postęp zapewniają bezpieczeństwo i odwrotnie. Głównym naszym celem jest przyspieszenie procesu rozwoju i modernizacji rozpoczętego w 1989 r. Do tego potrzebne nam są dwie rzeczy: finansowanie i współpraca regionalna, co pozwoli zwielokrotnić nasze szanse na zmniejszenie luki rozwojowej, która wciąż dzieli nas od krajów Europy Zachodniej. W tym celu określiliśmy kilka obszarów współpracy: infrastruktura, cyfryzacja i energia. Stworzyliśmy I3M, ponieważ podobny jest profil gospodarczy naszych krajów, mamy podobną historię rozwoju ekonomicznego, co już stanowi bardzo ważny punkt wyjścia. Powinniśmy jeszcze bardziej ze sobą i między sobą współpracować, żeby wytworzyć obszar interesujący dla partnerów strategicznych ze Stanów Zjednoczonych, Japonii czy Australii, których udział w I3M byłby mile widziany. My oferujemy inwestorom wysoko wykwalifikowaną siłę roboczą, niskie koszty życia, ułatwienia finansowe (np. w Rumunii podatek dochodowy dla firm IT wynosi zero), które obecnie bardzo się liczą. Mamy jeszcze coś, co jest ważne w świecie coraz bardziej zaciekłej konkurencji – skłonność do podejmowania ryzyka!

Największe wyzwania dla rumuńskiej gospodarki?

To trudne pytanie, bo wyzwań jest wiele, a wybór ciężki, nawet ryzykowny. Być może najważniejszym z nich jest prawdziwa integracja i uczestniczenie w jak najdłuższym okresie w łańcuchu produkcji i dystrybucji, który stale rekonfiguruje się globalnie. Trzeba sobie zdać sprawę, że w niedalekiej przyszłości – za 5-10 lat – ulegnie zmianie światowy system produkcji i dystrybucji, a wraz z nim podział władzy i wpływów na poziomie globalnym, także ich charakter. Jesteśmy w środku czwartej rewolucji przemysłowej. Trzeba być gotowym na tę zmianę, musimy uczestniczyć w procesach przemysłowych, które wymagają wysokiej specjalizacji w niszowych dziedzinach, takich jak projektowanie i produkcja w zakresie sztucznej inteligencji, czy też w rozwoju przemysłu farmaceutycznego. Konieczne jest też podjęcie działania na rzecz rozwoju nowych źródeł energii. Rumunia niedawno podpisała bardzo ważną umowę ze Stanami Zjednoczonymi, dotyczącą rozwoju i instalacji małych reaktorów jądrowych. Bardzo ważne są również wyzwania społeczne, np. zmniejszenie polaryzacji społecznej oraz walka z ubóstwem.

2021-01-27 09:45

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Presja ma sens

Niedziela Ogólnopolska 27/2022, str. 33

[ TEMATY ]

Piotr Grzybowski

Red.

Prezydent Ukrainy dziękuje krajom członkowskim UE, w szczególny sposób bratniej Polsce, za nadanie statusu kandydata do Unii dla jego ojczyzny.

Wizyta w Kijowie przywódców: Francji, Niemiec, Włoch i Rumunii od początku wykluwała się w przedziwny i niezrozumiały dla mnie sposób. Zważywszy na to, że celem podróży był rejon objęty wojną, dla zapewnienia maksimum bezpieczeństwa plan takiej wizyty skrywany był maksymalnie długo. Tymczasem najpierw były dyskretne przecieki do mediów, że wizyta się odbędzie, później pojawiły się informacje z kół dobrze poinformowanych, że jednak nie, a na koniec panowie Olaf Scholz, Emmanuel Macron i Mario Draghi objawili się na fotce z kolejowej salonki zmierzającej z Medyki do Kijowa. Służby medialne poszczególnych polityków usiłowały tłumaczyć to zamieszanie trudnością ze zgraniem kalendarzy, trzeba się jednak temu „zamieszaniu” baczniej przyjrzeć.

CZYTAJ DALEJ

Dlaczego trzeba spowiadać się przed kapłanem?

2024-03-27 08:03

[ TEMATY ]

spowiedź

Magdalena Pijewska

Skąd wzięła się spowiedź w Kościele? Dlaczego trzeba spowiadać się przed kapłanem? Na czym polega dobrze przeżyta spowiedź? Na te i inne pytania odpowiada nowa książka „Dar przebaczenia. O spowiedzi dla wątpiących” wydana nakładem Wydawnictwa Serafin.

„Dar przebaczenia. O spowiedzi dla wątpiących” to książka wielu autorów. Bogata jest w teksty doświadczonych duchownych: ks. Przemysława Artemiuka, ks. Mariusza Rosika, o. Kazimierza Fryzła CSSR, br. Adama Gęstwy OFMCap, br. Błażeja Strzechmińskiego OFMCap, br. Luisa Dri OFMCap. Nie zabrakło także spojrzenia osoby świeckiej - swoim doświadczeniem podzieliła się publicystka Magdalena Urbańska. Poniżej przedstawiamy fragment książki:

CZYTAJ DALEJ

Przez krzyż idzie się do zmartwychwstania. Innej drogi nie ma – rozważania ks. Popiełuszki

2024-03-27 20:38

[ TEMATY ]

ks. Jerzy Popiełuszko

homilia

ks. Popiełuszko

Muzeum ks. Jerzego Popiełuszki/40rocznica.popieluszko.net.pl

- Przez krzyż idzie się do zmartwychwstania. Innej drogi nie ma - to słowa wypowiedziane przez ks. Jerzego Popiełuszkę 6 września 1982 r. podczas Mszy św. w intencji Ojczyzny w kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie. Stanowią one fragment rozważań proponowanych przez Sanktuarium Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki w piątym tygodniu programu „osobistej i społecznej duchowej przemiany”, który można podjąć w roku obchodów 40-lecia śmierci kapłana. Każdego dnia od 28 lutego do 9 listopada o godz. 21. przy grobie Błogosławionego odbywa się modlitwa o wolność od lęku i nienawiści oraz w intencji Ojczyzny.

Publikujemy tekst rozważań:

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję