W bieżący rok wchodzimy także z wyeksponowaniem postaci świętych mężczyzn: św. Józefa Opiekuna Zbawiciela i św. Jakuba Apostoła.
O tym, że najbliższy rok będzie przeżywany pod znakiem św. Józefa, dowiedzieliśmy się 8 grudnia. Obecnie zaś, od 1 stycznia, weszliśmy także w Jubileuszowy Rok Jakubowy. Towarzyszy temu możliwość uzyskania odpustu zupełnego w wyznaczonych kościołach stacyjnych. Mogą go uzyskać osoby, które w duchowej łączności z Jubileuszem Composteli, od dnia 31 grudnia 2020 r. do 31 grudnia 2021 r., nawiedzą w formie pielgrzymki którykolwiek z 48 kościołów stacyjnych i pobożnie wezmą udział w obchodach jubileuszowych lub pozostaną na pobożnym rozmyślaniu, kończąc je Modlitwą Pańską, Wyznaniem Wiary oraz wezwaniami do Najświętszej Maryi Panny i św. Jakuba Większego Apostoła.
Św. Jakub zwany Większym, należał do grona bliskich Jezusowi osób, które były świadkami niezwykłych wydarzeń (uzdrowienia, Przemienienie, przywrócenie do życia) wraz ze swym bratem Janem. Na pewnym etapie bycia z Jezusem, wygląda na to, że zamarzyło mu się wraz z bratem, już wcześniej zarezerwować sobie miejsce w Królestwie Bożym, o co prosiła Jezusa ich matka. Po Zesłaniu Ducha Św., zgodnie z poleceniem Jezusa, by „nauczać wszystkie narody” i on podjął się wyprawy misyjnej, podczas której miał dotrzeć do Hiszpanii, nawracając i przyprowadzając do Chrystusa wielu ludzi. Wrócił jednak do Jerozolimy, aby wspomóc pracę apostolską. Tu został wydany przez pewnego mieszkańca, który chciał się przypodobać młodemu królowi Herodowi Agryppie. Ale nawet w drodze na śmierć, miał dokonać jeszcze uzdrowienia sparaliżowanego człowieka i doprowadzić do nawrócenia swojego kata i razem ponieśli śmierć męczeńską.
Po śmierci jego ciało zostało przewiezione do Hiszpanii, gdzie zostało złożone w miejscu zwanym Compostella – od łacińskich słów Campus stellae (Pole gwiazdy).
Czasem przedstawiamy jest także jako rycerz na koniu, co związane jest z bitwą pod Clavigo w 844 r., kiedy to miał się pojawić na białym koniu z rozwiniętym sztandarem i przechylił szalę zwycięstwa nad Saracenami na stronę Hiszpanów. Odtąd w bitwach wojska hiszpańskiego często odzywało się, jako hasło, imię „San Jago” (święty Jakub). W 1170 r. utworzono pod jego nazwą zakon rycerski.
Odtąd liczne rzesze pielgrzymów przybywały i przybywają do jego grobu, a miejsce to stało się jednym z 3 największych miejsc pielgrzymkowych po Ziemi Świętej i Rzymie. Przez Europę biegną zaś Szlaki św. Jakuba, a niektóre z nich przebiegają także przez teren naszej diecezji.
Tak więc do dziś przyprowadza on poszukujących prawdy ludzi do Zbawiciela.
Wśród wielu miejsc kultu Apostołów w Europie szczególne znaczenie ma sanktuarium św. Jakuba w Composteli. „Do grobu św. Jakuba w Santiago de Compostela zdążają ludzie zwłaszcza z najróżniejszych regionów Europy, by odnowić i umocnić swą wiarę” - napisał Benedykt XVI z okazji 119. Jubileuszowego Roku Świętego. „Droga ta, usiana tak licznymi świadectwami gorliwości, pokuty, gościnności, sztuki i kultury, opowiada wymownie o duchowych korzeniach Starego Kontynentu”.
Jakub zwany Większym lub Starszym, syn Zebedeusza i brat Jana, był - podobnie jak jego ojciec - galilejskim rybakiem. Jezus powołał Jakuba i jego brata do grona Dwunastu nad Jeziorem Genezaret (Mt 4, 21-22; Mk 1, 19-20; Łk 5, 10-11). Ewangelie wspominają o Jakubie osiemnaście razy. Tak jak św. Piotr i św. Jan również św. Jakub cieszył się szczególnym zaufaniem Pana Jezusa (Mk 5, 37; 9, 2; 14, 33). W pierwotnym Kościele odgrywał ważną rolę. Za Heroda Agryppy I (41-44), wnuka Heroda Wielkiego, zginął śmiercią męczeńską ścięty mieczem, co odnotowano w Dziejach Apostolskich (Dz 12, 2). Był więc drugim, po Szczepanie, wzmiankowanym męczennikiem Kościoła.
Joachim z Anną, Maryją, Józefem i Jezusem – obraz z kościoła w Krasnem k. Rzeszowa
Dziś Kościół obchodzi wspomnienie świętych Joachima i Anny, rodziców Najświętszej Maryi Panny. W to wspomnienie pamiętajmy więc zarówno o naszych rodzicach, jak i dziadkach. Otoczmy ich naszą modlitwą i wdzięcznością.
Joachim i Anna. Oboje w dojrzałym wieku. Wciąż pragnęli dziecka. Bezdzietność – zgodnie z kulturą żydowską – traktowali jako hańbę i karę Bożą. Nie mamy o nich pewnych informacji. Pismo Święte nawet o nich nie wspomina. Imiona rodziców Maryi i jedynie ziarno prawdy o ich życiu pochodzą z apokryfów i tradycji chrześcijańskiej. Czego więc dowiadujemy się o nich?
Proces synodalny trwa, a Stolica Apostolska oczekuje dalszej transformacji Kościoła. Bardzo często słyszy się dziś opinie, że Kościół przeżywa kryzys i że jest potrzebna reforma. Na czym ta reforma ma polegać?
W każdej epoce były takie kryzysy dlatego, że walkę dobra ze złem każde pokolenie podejmuje na nowo. Każde pokolenie i każdy człowiek musi podejmować tę walkę ze złem, dlatego ten kryzys będzie obecny zawsze. Kościół musi się stale reformować, ale prawdziwa reforma Kościoła nie polega na zmianie struktur, bo to jest drugorzędna sprawa. Podstawową sprawą jest nawrócenie ludzkich serc. I tę reformę należy zacząć od siebie, od swojego życia duchowego i fizycznego, od swojego stosunku do bliźnich, od swojego stosunku do żywych obowiązków, do społeczeństwa, do kultury, do polityki, do posiadania i używania dóbr doczesnych. Każdy musi zacząć reformę od siebie – nie żądać od papieża czy biskupa, by zmieniał obowiązujące w Kościele zasady. Potrzebne jest dziś bowiem nawrócenie wszystkich – polskich rodzin, by byli prawdziwymi naśladowcami Jezusa Chrystusa. Potrzebne jest nawrócenie naszej polskiej młodzieży - ideowo i moralnie. Potrzebne jest też nawrócenie naszych polityków, aby myśleli kategoriami „dobra wspólnego” - tzw. „bonum commune” [łac] - w kontekście filozofii i etyki, odnosi się do korzyści i pomyślności, które dotyczą całej społeczności, a nie tylko jednostek. Pojęcie to ma głębokie korzenie w historii i jest fundamentalne w prawie kanonicznym oraz świeckim. Potrzebne jest nawracanie pracowników, urzędników, lekarzy, duchownych, nauczycieli i wszystkich innych. Nawrócenie potrzebne jest każdemu z nas.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
