Reklama

Niedziela w Warszawie

Nasi bliscy święci

Życie nie kończy się w chwili śmierci. Ono się zmienia i trwa dalej – mówi ks. prał. Bohdan Leszczewicz, proboszcz parafii św. Ignacego Loyoli w Warszawie, rektor jednego z największych cmentarzy w Europie

Niedziela warszawska 44/2019, str. 1, 6

[ TEMATY ]

wywiad

Wszystkich Świętych

Artur Stelmasiak

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

MAGDALENA WOJTAK: – Ile pogrzebów dziennie odbywa się w Księdza parafii?

KS. PRAŁ. BOHDAN LESZCZEWICZ: – Gdy w grudniu 2005 r. przyszedłem jako proboszcz do parafii św. Ignacego Loyoli w Warszawie, liczba pogrzebów było znacząco większa niż obecnie. Tak więc pracy było rzeczywiście dużo. Średnio pogrzeby były sprawowane co pół godziny, teraz są sprawowane co godzinę.
Obecnie w parafii posługuje dwóch księży wikariuszy i dwóch księży rezydentów, dodatkowo, jeżeli jest taka konieczność, pomaga nam trzech innych duchownych. Cmentarz Północny to jeden z młodszych cmentarzy w Warszawie. Ciągle odbywają się tutaj pochówki. Jest jeszcze miejsce na cmentarzu na nowe groby przynajmniej na kilka najbliższych lat. Cmentarz zajmuje powierzchnię 143 ha, i rzeczywiście jest największym cmentarzem w Warszawie i jednym z największych w Europie.

– Rodziny preferują tradycyjny pochówek czy kremację zmarłych?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

– Obie formy są praktykowane. Episkopat wydał komunikat wskazujący na to, że najlepiej, aby liturgia pogrzebowa odbywała się przy trumnie z ciałem zmarłego, a kremacja odbywała się po Mszy św. Sporo osób decyduje się właśnie na taką formę ostatniego pożegnania osoby zmarłej. Kremacja zajmuje ok. dwóch – trzech godzin. Jest możliwa przez całą dobę. Niemniej jednak często – w wypadku Mszy św. pogrzebowej z trumną i następującą po Mszy kremacją – złożenie urny z prochami do grobu ze względów logistycznych, następuje dopiero kolejnego dnia po sprawowanej liturgii pogrzebowej. To sprawia, że wiele osób najpierw dokonuje kremacji, a potem organizuje uroczystości pogrzebowe z urną z prochami zmarłego.

– Jest takie powiedzenie, według którego nie mówi się źle o zmarłych.

– O zmarłych powinno się mówić dobrze albo wcale. Pamięć o zmarłym jest święta.

– A Miłosierdzie Boga nie zna granic.

– Dokładnie. Podobnie jak Jego sprawiedliwość. Śmierć kończy ziemskie życie. Zmarły nie ma możliwości zabrania głosu, w swojej obronie, wyjaśnienia jakieś sytuacji czy odniesienia się do stawianych zarzutów. O takich sprawach należy rozmawiać i je wyjaśniać, kiedy dana osoba żyje. A kiedy umrze, trzeba uszanować majestat śmierci, zaś osąd zostawić Panu Bogu, historii i historykom.

– Nigdy nie wiemy, czy i kiedy mogło nastąpić pojednanie człowieka z Panem Bogiem.

– To prawda. Nikogo nie należy pochopnie osądzać czy potępiać. Tylko Pan Bóg w pełni zna każdego człowieka. My często sądzimy, biorąc pod uwagę tylko to, co sami widzimy i wiemy. A to zbyt mało. To nigdy nie jest pełen obraz drugiej osoby. Czasami są to tylko pozory, a one najczęściej mylą. Czasami w ostatniej chwili swojego życia człowiek jedna się z Bogiem i może osiągnąć zbawienie. Dlatego zamiast osądzać czy potępiać innych należy się za nich modlić, albowiem gorliwa modlitwa niejednemu człowiekowi pozwoliła zmienić życie i uratowała go od wiecznego potępienia.

Reklama

– Kwiaty i znicze w pierwszych dniach listopada na grobach naszych zmarłych to piękna polska tradycja. Dla niektórych to przesada...

– Bez przesady z tą przesadą. Dla wielu osób kwiaty i znicze to wyraz ich niegasnącej miłości i pamięci o ich ukochanych zmarłych. Owszem często jest tak, że im ta pamięć żywsza, tym groby są piękniejsze w te listopadowe dni. Szczerze: trudno się temu dziwić, czy mieć o to do nich pretensje. Dla takich osób to coś zupełnie naturalnego, podobnie jak fakt, że także w ciągu całego roku na grobach ich bliskich leżą kwiaty i palą się znicze. Jest bardzo wiele osób, które dbają o groby przez cały rok, nie tylko przed świętami – i to jest dla mnie bardzo budujące i wzruszające zarazem. Są też takie osoby, dla których położone na grobie bliskich zmarłych liczne kwiaty i znicze, oprócz wyrazu pamięci i miłości, są też swoistym słowem „przepraszam”.

– Są też tacy, którzy przychodząc na cmentarz, mają pretensje do Pana Boga, że zabrał im bliską osobę...

– To bardzo trudny i delikatny temat. Często słyszy się na pogrzebach czy na cmentarzu takie zdanie: „Bóg tak chciał”. Pan Bóg nie chce śmierci żadnego człowieka. Pan Bóg nikogo nie zabiera. Jest wszechmogący, wszechwiedzący. Wie, i kiedy ktoś się urodzi i kiedy umrze. Ale to nie znaczy że jest sprawcą czyjekolwiek śmierci.

– W jaki sposób pielęgnować pamięć o naszych zmarłych?

Reklama

– Przede wszystkim pielęgnując pamięć o naszych bliskich zmarłych, powinniśmy uczyć się do nich szacunku. To przecież są zazwyczaj ludzie, którym tak wiele zawdzięczamy. Dzięki nim żyjemy, dzięki nim mogliśmy poznać czym jest życie, co jest dobrem a co złem, dzięki nim mogliśmy się wykształcić i być tym kim dziś jesteśmy. To wszystko zawdzięczamy ich miłości, trosce, opiece, wyrzeczeniom, czasami łzom i cierpieniu. Nie możemy o tym zapomnieć. Mało tego, powinniśmy tego szacunku uczyć młodsze pokolenia, przekazując im historie życia naszych bliskich zmarłych.

– Nasi bliscy zmarli to nieznani święci w niebie?

– Zmarli, którzy osiągnęli zbawienie, są naszymi orędownikami. Dla nas to znani święci, mimo że nie zostali wyniesieni na ołtarze. Są to nasi rodzice, dziadkowie, chrzestni, rodzeństwo, mimo że czasami nam tak trudno jest w to uwierzyć. Powinniśmy umieć korzystać z ich pomocy i prosić ich o wstawiennictwo u Boga, tak jak za ich życia prosiliśmy ich o wiele rzeczy, a oni nam pomagali.

– O czym powinniśmy pamiętać w tych listopadowych dniach?

– Myślę, że jednak przede wszystkim powinniśmy w tych dniach szczególnie pamiętać w modlitwie o naszych zmarłych. Życie nie kończy się w chwili śmierci. Ono się zmienia i trwa dalej. Gdyby tak nie było, nasza modlitwa za zmarłych pozbawiona byłaby sensu. Nie wiemy czy są w niebie, czy czyśćcu. Nie byliśmy z nimi podczas ich spotkania z Bogiem, nie znamy szczegółów tej rozmowy, dlatego w tych dniach listopadowych powinniśmy szczególnie ofiarować modlitwę w ich intencji, postarać się uzyskać dla nich odpust zupełny, który od 1 do 8 listopada możemy uzyskać pod zwykłymi warunkami. Gdy ofiarujemy ten odpust za daną duszę, mówiąc trochę kolokwialnie, trafia ona z czyśćca do nieba. To wielki dar, który możemy ofiarować swoim bliskim zmarłym.

– 1 listopada to piękne święto. Jak je pielęgnować?

– Powinniśmy się zatroszczyć o miejsce doczesnego pochówku naszych bliskich, aby było właściwie zadbane i posprzątane na ten świąteczny czas. Powinniśmy też pamiętać, że niestety także w tej dziedzinie życia zagraża nam komercjalizacja tego czasu zadumy i refleksji. Coraz częściej oprócz kwiatów i zniczy, przed cmentarzami można kupić kiełbaski i baloniki, latające zabawki i inne gadżety, które z pamięcią o zmarłych nie mają nic wspólnego. Nie ulegajmy komercjalizacji. Pamiętajmy, że nawiedzenie cmentarza to nie pójście na festyn czy jarmark. Cmentarz to miejsce spoczynku naszych zmarłych. To miejsce ciszy, zadumy, refleksji, mniej bądź bardziej ukrywanych łez. To miejsce modlitwy, rodzinnej rozmowy i wspomnień o tych, którzy od nas odeszli, a których wciąż tak bardzo kochamy. Przenoszenie za bramę cmentarza – na jego teren – atmosfery festynu, jarmarku czy bazarku jest zawsze ze wszech miar nie na miejscu.

2019-10-29 12:48

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Krzeszów łączy kultury i narody

[ TEMATY ]

wywiad

Kościół

Czechy

Ks. Waldemar Wesołowski

Kilka tysięcy pielgrzymów przybyło do Krzeszowa 15 sierpnia na patronalne święto Wniebowzięcia NMP. W tym roku wspólnej modlitwie przewodniczył kardynał Dominik Duka, prymas Czech. W homilii podczas Mszy św. odpustowej prymas przypomniał min, że „Krzeszów łączy ludzi różnych narodów i kultur”. Podkreślał, że Europa jest kontynentem bogatym etnicznie i kulturowo, a jej wspólnymi korzeniami jest chrześcijaństwo i wspólna wiara, która łączy pokolenia. Z prymasem Czech rozmawiał ks. Waldemar Wesołowski

Ks. WW:: Kiedy po raz pierwszy był ks. Kardynał w Krzeszowie? Kard. Dominik Duka - Przed laty pierwszą wizytę zorganizował ks. Marian Lewicki (ksiądz z Polski pracujący w Czechach, przyp. red.). Była to pielgrzymka z naszymi seminarzystami z diecezji Hradec Kralove. Dzisiaj to chyba już piąty raz jestem w Krzeszowie. Przedostatni raz byłem na początku tego wielkiego remontu, jaki miał tu miejsce. Podpatrywaliśmy wtedy jak można starać się i dobrze wykorzystać dotacje unijne na konserwację zabytków. W diecezji Hradec Kralove również i nam udało się wyremontować dwa obiekty. To benedyktyńskie opactwo Broumov oraz barokowy kompleks szpitalny Kuks. Ks. WW: Dzięki temu ma Eminencja możliwość porównania tego, jak Krzeszów wyglądał kiedyś i jak wygląda dzisiaj, i jaką pełni rolę? Kard. DD: Już, kiedy przekroczyliśmy granicę, jadąc do Krzeszowa, powiedziałem, że można podziwiać, jak Polska rośnie. Kiedy patrzymy na piękno krzeszowskiego opactwa, możemy z punktu widzenia neutralnego obserwatora spytać: kto łączy narody, kto łączy ludzi? To ten, kto staje się animatorem wymiany kulturowej. Zarówno tutaj, jak i u nas, w Czechach to robi Kościół. Trzeba pamiętać, że dawniej ludy zamieszkujące te tereny mówiły jednym językiem. Po II wojnie znaleźliśmy się w nowej sytuacji. Tej wspólnoty już nie było. Dopiero po upadku komunizmu możliwe było odbudowanie wzajemnych więzi. Na nowo pojawiły się wspólne pielgrzymki, również na Śnieżkę, ale nie tylko. Trzeba też pamiętać np. o Dniach Kultury Chrześcijańskiej Polsko - Czeskich. To są ważne inicjatywy, bo to jest okazja do umacniania wiary. Myślę też, że przemiany, jakie zaszły i w Czechach, i w Polsce, zarówno w sferze społecznej, politycznej i gospodarczej, zainicjowane zostały przez Kościół po obu stronach granicy. Ks. WW: A jaka jest dzisiaj sytuacja Kościoła czeskiego? Kard. DD: W pierwszych latach po upadku komunizmu przeżywaliśmy ogromny entuzjazm i wzrost zainteresowania religią. Obserwowaliśmy odnowę życia zakonnego, seminaryjnego, odnowę wydziałów teologicznych. Niestety, przyszedł czas stagnacji. Jednak w ostatnich trzech, czterech latach widać poprawę. Nie obserwujemy spadku liczby wiernych uczestniczących w życiu religijnym. To, co jest chyba najważniejsze, to zainteresowanie i świadomość religijna młodego pokolenia, młodzieży i dzieci. Ks. WW: A jak wygląda sytuacja z powołaniami? Kard. DD: Powołań nie jest dużo, ale jest więcej niż w poprzednich latach. Dla nas wielką pomocą są księża z Polski i ze Słowacji. Dzięki duchownym i ich pracy Kościół w Czechach jest, jest mocniejszy i liczniejszy niż w czasach komunizmu. Dwie trzecie kapłanów to już nowa generacja. Przed tą nową generacją stoi wielkie wyzwanie - jak przeprowadzić nową ewangelizację? Ks. WW: Czy z polskich księży jest Ksiądz Kardynał zadowolony? Kard. DD: Tak. Zwłaszcza w tych pierwszych chwilach, po przemianach ustrojowych byli bardzo potrzebni. Księża z Polski odtworzyli kontakty ze świeckimi, z władzami, ze szkołą, urzędami. Oni nie bali się, mieli doświadczenie, byli przygotowani do dialogu. Dlatego pomogli odtworzyć relacje społeczne. Wielu z nich tak przyzwyczaiło się do życia w Czechach czy na Morawach, że czują się jak u siebie w domu. Poza tym księża, zakonnicy z Polski nieśli nie tylko pomoc duszpasterską, sakramentalną, ale też ubogacili ludzi na płaszczyźnie myśli teologicznej, filozoficznej i religijno-kulturalnej. Ks. WW: Jakie najważniejsze zadania stoją teraz przed Kościołem czeskim? Kard. DD: Myślę, że najważniejsze, to odzyskać wszystkich ochrzczonych. Ponad połowa z nich nie uczestniczy w życiu liturgicznym. To efekt braku formacji i przygotowania duchowego w czasach komuny. A drugie zadanie to reforma katechezy. I tutaj bardzo pomocne okazało się spotkanie w Warszawie na poziomie episkopatów Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi i Ukrainy. Pokazało nam wiele perspektyw w tym względzie. Dziękuję za rozmowę.
CZYTAJ DALEJ

Abp Przybylski podczas ingresu: śląski lud wciąż potrzebuje Jezusa

2025-10-04 12:33

[ TEMATY ]

archidiecezja katowicka

abp Andrzej Przybylski

Karol Porwich/Niedziela

Abp Andrzej Przybylski

Abp Andrzej Przybylski

Arcybiskup Andrzej Przybylski podczas swojego ingresu do katowickiej katedry wyraził nadzieję, że sobotnia uroczystość będzie nie tylko wprowadzeniem nowego biskupa, ale wejściem wszystkich do wnętrza Kościoła Chrystusowego.

Podziel się cytatem Zobacz zdjęcia: Ingres abp. Andrzeja Przybylskiego do katedry Chrystusa Króla w Katowicach - Chciałbym was dzisiaj poprosić, aby ten ingres nie był tylko moim ingresem, nowego biskupa do katowickiej katedry, ale żeby był naszym wspólnym ingresem, odnowionym wejściem nas wszystkich do wnętrza Kościoła Chrystusowego. Bo nie wystarczy, żeby sam pasterz wszedł do świątyni. On tam wchodzi po to, żeby ze sobą wprowadzić całą owczarnię – zdrowe i pobożne owieczki i te zagubione, poranione i zbuntowane, te odnalezione na peryferiach i błądzące jeszcze pośród zawirowań tego świata – powiedział nowy metropolita.
CZYTAJ DALEJ

Śląskie: Dwie śmiertelne ofiary pożaru w Katowicach

2025-10-05 10:17

[ TEMATY ]

pożar

stock.adobe

Dwie osoby zginęły w nocy w soboty na niedzielę w pożarze budynku w Katowicach, osiem innych ewakuowało się, nie odnosząc obrażeń – wynika z informacji służb kryzysowych wojewody śląskiego i straży pożarnej.

Jak przekazało w porannym raporcie Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego w Katowicach (WCZK), informację o pożarze jednego z lokali w pięciokondygnacyjnym budynku przy ul. Opolskiej służby otrzymały kilkadziesiąt minut po północy. „Łącznie z budynku ewakuowano się 8 osób. Po ugaszeniu pożaru, w trakcie przeszukiwania budynku, w jednym z pomieszczeń ujawniono zwłoki 2 osób (prawdopodobnie osoby bezdomne)” - poinformowało WCZK.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję