Mikhaël Hers to ciągle dobrze zapowiadający się francuski reżyser młodszego pokolenia. Jakieś 10 lat temu Luc Moullet – reżyser i producent, filmowy nestor znad Sekwany – nazwał go największym francuskim filmowcem przyszłości. Niestety, Hers na razie ma kłopoty ze sprostaniem tej nadziei, czego jego najnowszy film – „Na zawsze razem” jest dobrym przykładem. Film ma nie najgorszy scenariusz, który został nieźle zrealizowany, ale nie ma w sobie nic, co wyróżniałoby go na tle setki innych obrazów. Życie Davida (Vincent Lacoste), typowego, pracującego dorywczo dwudziestokilkulatka z Paryża, toczy się leniwie, dopóki w zamachu terrorystycznym nie ginie jego siostra. Chłopak zostaje wrzucony na głęboką wodę. Nie może rozpamiętywać śmierci siostry. Sam jeszcze niedojrzały musi wziąć na siebie wielką odpowiedzialność i wychowywać swoją kilkuletnią siostrzenicę. Film staje się opowieścią o konieczności ekspresowego dorastania pod wpływem tragedii. I Davida, i jego siostrzenicy.
O. Maksymilian Maria Kolbe - założyciel Rycerstwa Niepokalanej, miesięcznika „Rycerza Niepokalanej”, Radia Niepokalanów oraz klasztoru w Niepokalanowie, a jednocześnie pasjonat kosmosu oraz militariów, znawcy mediów, misjonarza i męczennika. Franciszkanin dobrowolnie przyjął śmierć głodową w obozie Auschwitz-Birkenau ratując współwięźnia - Franciszka Gajowniczka.
Rajmund Kolbe urodził się 8 stycznia 1894 roku w Zduńskiej Woli. Wstąpił do zakonu franciszkanów we Lwowie, gdzie otrzymał imię Maksymilian. Studia w Rzymie zakończył obroną dwóch doktoratów (z filozofii i teologii), tam również założył stowarzyszenie „Rycerstwo Niepokalanej”. Po powrocie do Polski powołał do życia klasztor Niepokalanów (zwany „Grodem Maryi”) we wsi Paprotnia (gmina Teresin, woj. mazowieckie) oraz zaczął wydawać pismo „Rycerz Niepokalanej”.
Nie byłam jeszcze na takiej premierze filmu, podczas której reżyser po projekcji inicjuje na scenie modlitwę. Tak było w tym przypadku – Anthony D’Ambrosio zaskoczył. Później aktorzy mówili, że cała ekipa modliła się na planie przed zdjęciami. I to w filmie czuć. Zwłaszcza, kiedy ogląda się jego najmocniejsze sceny.
Podziel się cytatem
- W ostatnich miesiącach widziałem wielu szlachetnych ludzi tracących swoje człowieczeństwo. Zapomniałem już, że na świecie było kiedyś jakieś dobro… A potem to, co on zrobił wczoraj, sprawiło, że sobie przypomniałem” – wyznaje jeden z więźniów w celi śmierci w Auschwitz, patrząc na ojca Maksymiliana Kolbego. - „ Maksymilianie, mogę nie dożyć kolejnego wieczoru, ale chciałbym dołączyć do twojej milicji….”.
W kościele garnizonowym była sprawowana Msza św. w intencji Ojczyzny.
W świątyni zgromadziło się wojsko, weterani, służby mundurowe, poczty sztandarowe, przedstawiciele władz miasta z prezydentem na czele, przedstawiciele władz samorządowych oraz liczni wierni. W liturgii wzięli również udział przedstawiciele Kościoła prawosławnego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.