Uroczystości rozpoczęły się 15 maja od Mszy św., sprawowanej w kościele pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Majdanie Starym. W intencji szkolnej społeczności oraz patronki szkoły, śp. Zofii Krawieckiej, modlił się ks. Adrian Borowski, który zwrócił uwagę na podniosłość tej wyjątkowej chwili. – Dzisiejsza uroczystość jest historyczna i podniosła, zapisuje się w annałach nie tylko naszej szkoły, ale i całej miejscowości. Chwila, w której będziemy błogosławić sztandar szkoły jest chwilą podniosłą, ważną i historyczną. Sztandar jest symbolem, który nas jednoczy, przy którym się gromadzimy jako wspólnota, która przy tym sztandarze chcemy żyć, jako dobrzy Polacy, ludzie sumienia i wielkiego serca. Dziś dziękujemy także dobremu Bogu i naszym przodkom za wolność, za szkołę i możliwość kształcenia się – wskazał.

Wybitny pedagog

Po Eucharystii wszyscy udali się na cmentarz parafialny, gdzie złożono wieńce i zapalono znicze na grobie Zofii Krawieckiej. Dyrektor szkoły w Majdanie Starym, Irena Szmołda, przypomniała postać Zofii Krawieckiej, która przyczyniła się do wybudowania tutejszej szkoły, której oficjalnie patronuje od 2008 r. – Nasza patronka była wybitnym pedagogiem zaangażowanym w budowę szkoły, wieloletnią kierowniczką placówki, człowiekiem, który swe życie poświęcił społeczności Majdanu Starego. Była animatorką kultury i wielką społeczniczką. Wraz z mieszkańcami Majdanu więziona była na lubelskim Majdanku, angażowała się w tajne komplety, próbowała w czasie wojennej zawieruchy i w okresie powojennym wprowadzać normalność w życiu społecznym. Uczyła nie tylko przedmiotów szkolnych, ale także krawiectwa, gotowania, służyła pomocą medyczną i prawną, była kuratorem sądowym. Zachęcała swych uczniów, by kontynuowali naukę. Wartości, które towarzyszyły w życiu Zofii Krawieckiej są dziś wpisane w program wychowawczo-profilaktyczny szkoły. Staramy się, aby te wartości, które symbolizuje sztandar, i o które dbała Zofia Krawiecka były kontynuowane i abyśmy dalej żyli tym duchem, który ona przelała w mury tej szkoły – podkreśliła.

Wydarzenie zakończył montaż słowno-muzyczny, przygotowany przez nauczycieli, dzieci i młodzież, podczas którego przybliżano postać patronki. Ponadto w szkole powstała specjalna Izba Pamięci poświęcona Zofii Krawieckiej, w której znajdują się m.in. fotografie i różnorodne elementy jej obecności w szkole.

Trudne losy

Zofia Krawiecka od dzieciństwa przejawiała skłonności pedagogiczne. Latem 1921 r. przyjechała do Majdanu, by z dniem 1 września objąć posadę nauczycielki w tutejszej szkole. W czasie wojny wraz z ludnością Majdanu została wywieziona do obozu przejściowego w Zwierzyńcu, a następnie na Majdanek, zaś po powrocie od razu rozpoczęła odbudowywanie zniszczonej przez Niemców szkoły. Przez wszystkie lata swojej działalności w Majdanie Starym niesamowicie zasłużyła się całej społeczności. Zmarła 9 października 1983 r. i decyzją rodziny została pochowana w Majdanie, bo tu przepracowała i przeżyła 64 lata, tu zawsze czuła, że jest u siebie– wśród rozchodników i dziewann.

W ciągu wielu lat pracowitego życia otrzymała szereg dowodów uznania i wiele wyróżnień. Przypadło jej żyć w bardzo trudnych czasach. Nigdy nie zgadzała się z realną rzeczywistością polityczną kraju. Była osobą wierzącą, głęboko patriotyczną, dla której praca nauczyciela była służbą wynikającą z powołania i wyboru. Została odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

We wspomnieniach

Zofia Krawiecka zapisała się również w pamięci najstarszych mieszkańców Majdanu, którzy w taki sposób ją wspominają. – Była wspaniałą nauczycielką. Chętnie nauczała, bez żadnego przymusu, tylko po prostu z chęci. Oddana była w całości uczniom i mieszkańcom wsi. Była cierpliwa, wyrozumiała i przejmowała się naszymi losami. Uczyła nas wielu pożytecznych rzeczy. Wszyscy ją bardzo lubiliśmy i szanowaliśmy.Moim zdaniem mieszkańcy Majdanu i okolic dużo zawdzięczają pani Krawieckiej. Pomagała nam duchowo, doradzała i pocieszała w trudnych chwilach – wspominają.