Lubię szperać po słownikach,
śledzić, jak słówko przenika
z jednego języka w drugi...
Ze starej greki, łaciny,
dla tej czy innej przyczyny,
by w gąszczu się innych słów zgubić.

Chcę wiedzieć, jaka zaszła zmiana
w wymowie, budowie, odmianach...
Jak kręte to zapożyczanie
słówek na wieczne nieoddanie.

A robię to wszystko po to,
by zostać poliglotą
i poznać języków wiele,
z angielskim, rzecz jasna, na czele.

Lecz zawsze najbliżej serca
polszczyzna ma swoją listę,
bo to, co kocham, potwierdza
matczyne słowo ojczyste.