W czerwcu 1947 r. salezjanie przybyli do parafii św. Michała Archanioła, przy ul. Bolesława Prusa we Wrocławiu. W związku z przypadającym w tym roku 70-leciem ich pracy, salezjańska wspólnota wraz z Instytutem Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego zorganizowała dwudniową ogólnopolską konferencję naukową. W piątek, 28 kwietnia wśród otwierających sesję naukową na Uniwersytecie Wrocławskim był m.in. bp Andrzej Siemieniewski. Prelegenci spotkania przyjrzeli się przedsalezjańskim dziejom Wrocławia.
Drugi dzień obchodów rozpoczęła uroczysta Eucharystia w kościele św. Michała Archanioła, której przewodniczył abp Józef Kupny. – Uroczystość 70-lecia obecności salezjanów na wrocławskim Ołbinie przypada w roku, w którym Kościołowi towarzyszy hasło „Idźcie i głoście”.
– Wspólnota salezjańska znana jest we Wrocławiu z prowadzonych szkół. Jedna z nich znajduje się tuż obok kościoła. Mówi się, że najlepszym nauczycielem w każdej dziedzinie jest ten, kto nigdy nie przestał być uczniem. Z okazji tego pięknego jubileuszu życzę Waszej wspólnocie, abyście głosili Chrystusa. Idźcie i nauczajcie ewangelię Jezusa, pozostając zawsze Jego uczniami – mówił podczas homilii Metropolita wrocławski.
– 70 lat tej parafii to dar od Ojca. Darem są również posługujący tu kapłani. Otwórzmy się na drugich, na tych którzy potrzebują pomocy. Pomyślmy o tych, którzy cierpią za wiarę. Mówię to także w kontekście akcji „Dar dla Aleppo”, w ramach której chcemy wesprzeć budowę szpitala w tym ogarniętym wojną syryjskim mieście. Może dobrym podziękowaniem za jubileusz będzie włączenie się do tej akcji? – zachęcał Metropolita.
Po Mszy św. w świątyni odbyły się obrady dotyczące pracy apostolskiej, którą od 70 lat we Wrocławiu wykonuje rodzina ks. Bosko.
W 1917 r. z inicjatywy matki Jadwigi Kuleszy powstało nowe zgromadzenie oparte na regule św. Benedykta – Siostry Benedyktynki Misjonarki. W tym roku zgromadzenie świętuje 100-lecie swego istnienia, a na uroczystości jubileuszowe w dniu 22 października zaprosiły również siostry pracujące od 34 lat w Biłgoraju przy sanktuarium Św. Marii Magdaleny
Przybliżono historię zgromadzenia, postać matki założycielki, a także charakter pracy sióstr benedyktynek w Biłgoraju. Wspomnieniami dzieliła się pierwsza przełożona biłgorajskiej placówki, s. Cypriana Konachowicz. – 9 lutego 1983 r. ks. prob. Florian Fornal zwrócił się z prośbą do matki generalnej Cecylii Serwońskiej o utworzenie placówki zgromadzenia w parafii św. Marii Magdaleny w Biłgoraju. 11 lipca 1983 r. rada generalna postanowiła otworzyć tutaj nową placówkę. 30 sierpnia 1983 r. we wtorek, o godz. 12.55 na plac przykościelny wjechała zakonna nyska. Pierwszymi osobami, które spotkały siostry, byli księża Jan Mróz i Jan Krawczyk. Pierwsze zaś kroki siostry skierowały do Gospodarza miejsca – przed tabernakulum. Po krótkiej modlitwie spotkały się z ks. prob. Florianem Fornalem, który przyszedł je powitać. Następnie siostry udały się na plebanię na uroczysty obiad, potem ksiądz proboszcz oprowadził siostry po terenie kościelnym, a na końcu wprowadził je do nowego mieszkania. Ludzie od samego początku nas odwiedzali i darzyli wielką sympatią. We wrześniu pojechałam na religię do Dąbrowicy, a tam – przedziwne rzeczy!, gdyż prawie każde dziecko przyszło z darem dla sióstr. Biłgoraj to dla nas miejsce szczególne, bo każda z nas przybywa tu jak do domu, mając świadomość, że spotka życzliwych, przyjaznych ludzi i zobaczy dawne dzieci, które trochę podrosły. Dziś przybywamy, by razem z wami świętować jubileusz naszego zgromadzenia – wspominała.
Znany myśliciel ze wschodu zwykł mawiać: Tygrys goni każdego z nas. Pytanie nie brzmi „czy”, ale „dokąd biegniesz?”. Ten odcinek podpowie drogę i kierunek. Spoiler: prowadzi przez dwa słowa - Bóg jest.
W tym odcinku zabieram Cię w niezwykłą podróż: od dramatycznego poszukiwania 3-letniej dziewczynki, którą ogrzał własnym ciałem wierny pies, po milczącą mądrość Ewangelii, gdzie Łazarz - „ten, któremu Bóg pomaga” - uczy nas, że miłosierdzie bywa bliżej niż sądzimy.
W kaplicy zamontowano już witraż z oazową symboliką
Ośrodek Szkoleniowo-Formacyjny Myśli Katolicko-Społecznej im. ks. Franciszka Blachnickiego w Zalesiu jest coraz bliższy ukończenia.
Oazowy dom rekolekcyjny k. Bełżyc powstaje na bazie dawnej szkoły. Jest odpowiedzią na tęsknotę członków Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Lubelskiej za własną przestrzenią do modlitwy i odpoczynku, ale też wynikiem owocnej współpracy licznych środowisk i wielu darczyńców. – W starej części budynku zakończył się już remont. W miejscu dawnych klas są m.in. pokoje gościnne z pełnym węzłem sanitarnym, które mogą pomieścić ok. 60 osób, tymczasowe sale konferencyjne, a nawet kaplica, w której znajduje się Najświętszy Sakrament – mówi z radością ks. Jerzy Krawczyk. Archidiecezjalny moderator podkreśla, że dzięki środkom, pozyskanym m.in. z archidiecezji lubelskiej, ale też zaangażowaniu wielu osób, prace w starej części szkoły są na ukończeniu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
