Pierwszą wzmiankę o miejscowości Wirów datuje się na 1388 r. Pierwszym kościołem w miejscowości Wirów była cerkiew unicka wybudowana pod koniec XV wieku, w czasach, gdy Kościół wschodni był w jedności z Rzymem dzięki unii florenckiej. Pierwotnie powstała tam parafia obrządku wschodniego, następnie w XVI wieku została zamieniona na parafię prawosławną, zaś na przełomie XVI i XVII wieku ponownie przywrócono tam parafię unicką pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela. Podczas gdy w Wirów był parafią obrządku wschodniego, mieszkańcy obrządku łacińskiego należeli do parafii Skrzeszew. Parafia unicka w Wirowie przetrwała do końca XVIII wieku, kiedy to większość mieszkańców przeszła na obrządek łaciński.

W 1799 r. dziedzic Wirowa Franciszek Kuszell wybudował i wyposażył na gruntach dworskich, w odległości kilkuset metrów od wsi, świątynie rzymskokatolicką pw. św. Antoniego Padewskiego. Świątynia ta stała się filią parafii Skrzeszew. Po pożarze pierwszego drewnianego kościoła Antoni Kuszell, syn budowniczego pierwszego kościoła, w 1836 r. wybudował nową, murowaną świątynię, która pozostała filią parafii Skrzeszew. Jednak od tego czasu kościół w Wirowie na stałe otrzymał kapłana. W roku 1883 ze względu na udzielanie sakramentów świętych unitom z okolicznych wiosek kościół rzymskokatolicki został na siłę przyłączony do prawosławia. W tym samym roku władze carskie zlikwidowały filię w Wirowie, a kościół zamieniono na cerkiew. W 1893 r. do Wirowa sprowadzono mniszki prawosławne, dla których zbudowano klasztor obok cerkwi. Prowadziły one sierociniec oraz szkołę w celach rusyfikacyjnych. W roku 1913 do Wirowa przywieziono łaskami słynący obraz z Łazówka. Dwa lata później podczas ucieczki sióstr z powodu zbliżających się wojsk niemieckich zabrały one obraz, którego nie odnaleziono do dzisiaj.

Od roku 1916 w budynkach po mniszkach zamieszkały Siostry Niepokalanki, kościół natomiast odzyskano w 1918 r. Siostry Niepokalanki prowadziły szkołę kształcącą dla nauczycieli i przebywały w Wirowie do 1932 r. Kolejnym zgromadzeniem posługującym przy parafii Wirów były Franciszkanki Rodziny Maryi. Posługiwały one w latach 1932-38. W roku 1938 do Wirowa przybyły Służebniczki Starowiejskie. Założyły i prowadziły zakład dla dzieci specjalnej troski oraz dom dla staruszków. Zostały usunięte przez władze komunistyczne w 1952 r. Obecnie w budynkach, gdzie mieszkały siostry, znajduje się Dom Pomocy Społecznej.

* * *

Ciekawostka
Parafia Wirów to nie tylko bogactwo dziejów, ale i osoby wyniesione na ołtarze. W latach 1930-32 przełożoną klasztoru Sióstr Niepokalanek oraz dyrektorką szkoły dla nauczycieli była bł. Marta Kazimiera Wołowska. Zginęła 19 grudnia 1943 r. w Słonimie (obecnie Białoruś) z rąk Niemców za pomaganie ludności żydowskiej. Wyniesiona na ołtarze w gronie 108 męczenników II wojny światowej przez Jana Pawła II w 1999 r. Obecnie trwa także proces beatyfikacyjny jezuity ks. Czesława Sejbuka. Sługa Boży urodzony w 1906 r. w Małżewie (parafia Wirów) zginął śmiercią męczeńską w 1943 r. w niemieckim obozie w Dahau.

Plan nabożeństw
Niedziele i święta: kościół parafialny 9. 00, 11. 00, kaplica Domu Pomocy Społecznej 14.00
Dni powszednie: 8.00 lub 17.00
Święta niebędące dniami wolnymi od pracy: 9.00, 17. 00
Odpusty: 3 czerwca – św. Antoniego Padewskiego;
8 września – Narodzenie Najświętszej Maryi Panny
Nabożeństwo adoracyjne: przed odpustem św. Antoniego

Adres: Parafia pw. św. Antoniego z Padwy, al. Jana Pawła II 1, 08-304 Wirów