Początkowo wyruszało na trasę kilkaset osób. Później liczba pielgrzymów systematycznie wzrastała, dochodząc ostatnio do pięciu tysięcy. Mogłoby to cieszyć, a nawet wywoływać poczucie dumy, gdyby nie prowadziło do pewnych faktów negatywnych. Tarnica – jak wiadomo – znajduje się na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego, gdzie swoboda wchodzenia i poruszania się jest ograniczona.

Bieszczadzki Park Narodowy jest unikatowym obszarem w Europie. Rozdeptywanie powierzchni gruntu na szlakach turystycznych i niekontrolowane poszerzanie szlaków powodują erozję powierzchniowych warstw gleby, degradację cennych zbiorowisk roślinnych, niszczenie rzadkich i zagrożonych gatunków roślin i zwierząt bezkręgowych. Władze Parku chcą zapewnić bezpieczeństwo dla pielgrzymów, ale też chronić przyrodę. Z tego powodu zostały ustalone limity wejścia na poszczególne szczyty. Na szlaki prowadzące na Tarnicę może wejść w ciągu doby 2100 osób. Liczba ta w Wielki Piątek ubiegłego roku była przekroczona ponad dwukrotnie. W wielkim tłumie trudno jest zachować ciszę i modlitewne skupienie.

W sprawie ochrony przyrody w Bieszczadzkim Parku Narodowym zorganizowano dwie naukowe konferencje, na których przedmiotem obrad była także Wielkopiątkowa Droga Krzyżowa na Tarnicę. Wysuwano m.in. propozycje, aby całkowicie usunąć pielgrzymów wielkopiątkowych z terenu Parku. Jednakże dyrektorzy Parku nie zgodzili się na tak radykalne rozwiązanie. Przyjechali do Przemyśla, aby wspólnie z abp. Adamem Szalem podjąć pewne decyzje i wysunąć propozycje dotyczące zwłaszcza tegorocznej Drogi Krzyżowej w Bieszczadach. Na tym spotkaniu zaproponowano, aby plenerową Drogę Krzyżową odprawiać w różnych terminach i w różnych miejscach. A zatem nie tylko w Wielki Piątek, ale także wcześniej, na przykład w niektóre soboty lub niedziele Wielkiego Postu, przy czym w niedziele po uprzednim uczestniczeniu we Mszy św. Wśród miejsc odpowiednich dla Drogi Krzyżowej, zwłaszcza w Wielki Piątek, na pierwszym miejscu wymieniono własny kościół parafialny, a następnie ścieżki prowadzące na różne wzgórza czy szczyty uwieńczone Krzyżem, na przykład na Smerek, z Korczyny do zamku w Odrzykoniu, z Zagórza do ruin klasztoru Ojców Karmelitów, z Rybotycz na Kopystańkę, na Dróżki w Kalwarii Pacławskiej itp.

Dyrektorzy Parku postanowili wykonać i zlokalizować stacje Drogi Krzyżowej przy trasie wiodącej z Wołosatego na Przełęcz Bukowską. Otwarcia tej Drogi Krzyżowej dokona abp Adam Szal 8 kwietnia o godz. 10.00. Bezpośrednio po otwarciu będzie on przewodniczył nabożeństwu Drogi Krzyżowej. Zapraszamy pielgrzymów na otwarcie i pierwsze nabożeństwo Drogi Krzyżowej na trasie z Wołosatego na Przełęcz Bukowską. Zachęcamy do odprawiania tego nabożeństwa także w inne dni Wielkiego Tygodnia, w tym zwłaszcza w Wielki Piątek.

Jeśli w Wielki Piątek przybędzie do Wołosatego wielu pielgrzymów, to nie mogą iść wszyscy razem jednym tłumem, ale trzeba wyruszać w grupach – liczących po około 50 osób – co dziesięć minut. Na trasie bowiem nie można będzie posługiwać się aparaturą nagłaśniającą. Zaś po dojściu do końca należałoby, po modlitwie przy Krzyżu, dłużej się nie zatrzymywać, lecz wracać tą samą trasą, ustępując miejsce następnym grupom.

Dla miłośników Bieszczad, którzy nie wyobrażają sobie Wielkiego Piątku bez odprawienia Drogi Krzyżowej na trasie wiodącej na wysoki szczyt, proponuję oznakowane szlaki prowadzące do Krzyża na Smereku. Wędrówkę można rozpocząć albo we wsi Smerek, albo w przysiółku Stare Sioło, przynależącym do Wetliny. Limit wyznaczony dla Smereka wynosi 1100 osób.