Podzielmy się chlebem

– Bez chleba nie da się żyć – mówi dyrektor Caritas Polska ks. Marian Subocz.
– To o chlebie myślą ci, którzy nie mają co jeść. To za chlebem wyjeżdżają szukający lepszego jutra. Ponadto dzielenie się chlebem jest znakiem pokoju i jedności, których tak bardzo potrzebujemy. Pamiętajmy o naszych braciach, którzy zmagają się z ubóstwem

Elżbieta Krawczyk

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Caritas w Polsce rozpoczyna kampanię „Kromka Chleba”, której celem jest zbiórka środków na dożywianie osób ubogich, informowanie społeczeństwa o sytuacji tych osób oraz prezentacja licznych działań Caritas związanych z walką z ubóstwem.

Z parafii na ulicę

Między 10 września a 2 października br. na ulicach 7 polskich miast wolontariusze Caritas zbierają środki na wsparcie osób najuboższych, informują też o licznych działaniach na ich rzecz. Symbolem pomocy ubogim jest chleb, którym wolontariusze Caritas dzielą się z przechodniami. Na znak jedności z ubogimi chlebem dzielą się również wolontariusze Parafialnych Zespołów Caritas w swoich wspólnotach parafialnych. Wydarzenia te mają miejsce we Wrocławiu, w Częstochowie, Siedlcach, Zielonej Górze, Elblągu, Tarnowie i Rudniku n. Sanem.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Caritas diecezjalne w Polsce prowadzą 69 ośrodków pomocy dla osób bezdomnych, 91 jadłodajni dla ubogich, 31 domów pomocy społecznej, 32 ośrodki dla matek z dziećmi oraz 180 świetlic socjoterapeutycznych. W całej Polsce działa blisko 5000 Parafialnych Zespołów Caritas, zajmujących się w większości troską o osoby ubogie.

Według danych GUS z 2015 r., 2,5 mln osób w Polsce żyło w ubóstwie głębokim, a blisko 6 mln – w ubóstwie relatywnym. Z głębokim ubóstwem związane jest często niedożywienie, które w sposób szczególny dotyka dzieci w procesie ich rozwoju.

Lepiej zapobiegać

Środki przekazane przez Polaków na akcję „Kromka Chleba” Caritas Polska przeznacza na najlepszy w Polsce, realizowany przez Caritas diecezjalną, projekt zapobiegający ubóstwu. W tym roku jest to projekt „Spiżarnia Caritas”, realizowany przez Caritas Gdańską we współpracy z punktami sprzedaży żywności, polegający na stałej pomocy dla 50 osób ubogich. Chodzi o nieodpłatne przekazywanie za pośrednictwem Caritas Archidiecezji Gdańskiej produktów żywnościowych wycofanych z obrotu przez sklepy (w tym sklepy wielkopowierzchniowe) osobom potrzebującym. Celem pośrednim projektu jest przeciwdziałanie marnowaniu i niszczeniu żywności ze względu na nieopłacalność jej magazynowania lub odstępowania.

Reklama

Wypracowano model nieodpłatnego przekazywania za pośrednictwem Centrali Caritas Archidiecezji Gdańskiej osobom ubogim oraz cierpiącym głód pełnowartościowych i zdatnych do spożycia produktów spożywczych wycofanych z obrotu ze względu na krótki termin przydatności do spożycia czy też z powodów innych, uniemożliwiających sklepom sprzedaż produktu jako pełnowartościowego.

Ponadto organizowane są spotkania z potencjalnymi darczyńcami (przedstawicielami sklepów, sieci sklepów, magazynów), w tym wyjazdy osoby reprezentującej Caritas Archidiecezji Gdańskiej do przedstawicieli sklepów (siedziby zarządów) na terenie Polski w celu pozyskania darczyńców przekazujących żywność wycofaną z obrotu na rzecz „Spiżarni Caritas”. Prowadzone działania mają zwiększyć świadomość wśród ewentualnych darczyńców, jakie korzyści daje udział w akcji, dzięki której niosą pomoc. Stworzenie „Spiżarni Caritas” będzie uzupełnieniem oferty Caritas Archidiecezji Gdańskiej skierowanej do osób ubogich.

Przedsięwzięciu, któremu towarzyszą spoty radiowe i telewizyjne, patronują: TVP1, Radio Plus i Tygodnik Katolicki „Niedziela”.

Akcję można wesprzeć przez SMS oraz przez wpłatę na konto Caritas. Szczegółowe informacje są podane powyżej.

2016-09-21 08:53

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Wojciech - patron ewangelizacji zjednoczonej Europy

Niedziela legnicka 14/2004

Ks. Józef Pater

Pochodzenie, młodość i studia św. Wojciecha

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Alumn Łukasz Gąsior

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

W szkole miłości małżeńskiej i miłosiernej

2024-04-23 09:16

ks. Wojciech Kania

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

W trzecim dniu peregrynacji relikwie bł. Rodziny Ulmów nawiedziły janowskie sanktuarium, gdzie modlili się wierni z trzech dekanatów: modliborzyckiego, janowskiego i zaklikowskiego.

- Na trasie peregrynacji relikwii błogosławionej Rodziny Ulmów, staje dzisiaj janowska świątynia. To tutaj, jak w domu w Nazarecie, Maryja przyjmuje nas i błogosławionych Józefa i Wiktorię wraz z ich dziećmi, których Kościół wyniósł do chwały ołtarza za heroiczność ich życia, niezłomność wiary i męczeństwo poniesione w imię miłości Boga i bliźniego. Świętość małżonków Józefa i Wiktorii była pokornym i wiernym wypełnianiem powołania małżeńskiego w dziele wzajemnego uświęcania, przekazania życia, wychowania dzieci i bezinteresownej miłości wobec potrzebujących – podkreślał ks. Tomasz Lis, proboszcz janowskiego sanktuarium.

CZYTAJ DALEJ

Reklama