Jezus Chrystus zmartwychwstał i po 40 dniach przebywania na ziemi dla swoich apostołów i uczniów – kiedy ci, co otrzymali taką łaskę, mogli Go widzieć, dotykać, na nowo słuchać, spożywać z Nim posiłek – odszedł do Boga i zasiadł po Jego prawicy. Dla całych pokoleń wyznawców Chrystusa, dla Jego uczniów i przyjaciół, dla nas, Zmartwychwstały pozostał obecny w inny sposób. Przez posyłanego do nas Ducha Świętego i działanie tej Bożej Osoby, Boży Syn jest zawsze z nami, nieustannie nas wspiera. Dzisiaj, odchodząc do nieba, Chrystus przekazuje nam szczególne zadanie i swoistą misję.
Jezus rozstał się ze swoimi uczniami i choć każde pożegnanie zawiera w sobie jakąś boleść smutku, to jednak apostołowie bardziej niż atmosferą rozłączenia promieniują postawą radości i nadziei. Oni wiedzieli, że Boży Syn pozostaje z nimi, że jest i nie muszą się niczego obawiać.
W tej modlitwie Jezusa, która stała się dla nas rodzajem testamentu, ukazana została Jego ustawiczna troska o jedność Jego uczniów. Tylko jedność z Jezusem Chrystusem jest przyczyną i jedyną gwarancją jedności chrześcijan między sobą. Obserwując wydarzenia rozgrywające się obecnie w Europie Zachodniej, można śmiało stwierdzić, że ta jedność jest jednym z największych dóbr ofiarowanych całej ludzkości. Kościół, który jest tylko jeden, jak jeden jest Bóg i Jego nauka, wzywa wszystkie narody do wiary w Jezusa Chrystusa, jedynego Zbawiciela wszystkich ludzi. Św. Paweł w znacznej części swych listów wzywa właśnie do jedności. Troska o to wielkie dobro jest podstawowym obowiązkiem, który św. Paweł nakłada na swych najbliższych współpracowników oraz tych, którzy mieli przejąć po nim pasterzowanie i podtrzymywanie owych wspólnot. Troska o jedność widoczna jest także u pozostałych Apostołów i Ojców Kościoła.
Święty Szarbel miłował modlitwę różańcową. Kontemplował wydarzenia z życia Jezusa i Maryi. Różaniec był dla niego dobrą szkołą miłości i innych cnót chrześcijańskich. Dzięki tej modlitwie święty wzrastał duchowo.
Uczniowie Jezusa ze zdumieniem odkrywają to, że grób jest pusty i że Boża Miłość, która stała się widzialna w Jezusie Chrystusie, zmartwychwstaje. Miłość okazuje się największą siłą we wszechświecie. Nie można jej zamknąć w grobie ani w przeszłości. W obliczu Zmartwychwstania upewniamy się ostatecznie o tym, że Ten, który do nas przyszedł i który nauczył nas żyć w miłości, nie jest jednym z męczenników, lecz prawdziwym Bogiem.
Przed rozważaniem różańcowym przywołajmy
kilka zdań, które o ks. Stefanie Wyszyńskim
powiedział św. Jan Paweł II w czasie
Mszy Świętej sprawowanej 16 czerwca 1983
roku w Archikatedrze Warszawskiej.
„Pierwszy etap mojej jasnogórskiej pielgrzymki
w związku z sześćsetną rocznicą wizerunku
Matki Chrystusa prowadzi do katedry
która – w momencie najwyższego Boskiego
wybrania – nazwała siebie służebnicą Pańską
(por. Łk 1,38).
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1759510669.jpg)
