Reklama

Niedziela Sosnowiecka

Parafia w sile wieku

Tryptyk w głównym ołtarzu, kronika fotograficzna i kalendarz to pamiątki jubileuszu parafii św. Łukasza Ewangelisty.

Niedziela sosnowiecka 45/2022, str. III

[ TEMATY ]

Jubileusz parafii

Piotr Lorenc

Czterdziesta rocznica parafii zgromadziła wielu wiernych

Czterdziesta rocznica parafii zgromadziła wielu wiernych

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pallotyni, czyli księża ze Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, założonego przez św. Wincentego Pallottiego, prowadzą w naszej diecezji parafię św. Łukasza Ewangelisty w Sosnowcu. W tym roku wspólnota obchodzi 40. rocznicę utworzenia. Główne obchody odbyły się 23 października. Mszy św. dziękczynnej przewodniczył bp Grzegorz Kaszak. Wspólnie z nim liturgię sprawowali: prowincjał ks. Zdzisław Szmeichel, pallotyn, dziekan ks. Andrzej Domagała i ks. Dariusz Kubka, pallotyn, proboszcz parafii.

Uroczystości jubileuszowe poprzedziło triduum ku czci św. Łukasza, które trwało od 20 do 22 października. Mszom świętym w kolejnych dniach przewodniczyli: abp Adrian Galbas, pallotyn, bp Piotr Skucha oraz ks. Zdzisław Szmeichel, pallotyn.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Podczas uroczystości jubileuszowych bp Grzegorz Kaszak poświęcił tryptyk w głównym ołtarzu kościoła przedstawiający św. Łukasza, scenę Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny oraz powrót Syna Marnotrawnego.

W homilii bp Grzegorz Kaszak wyjaśnił sens objawienia Najświętszej Marii Pannie. – Pan Bóg posłał Archanioła Gabriela do Maryi, który powiedział do niej: „Bądź pozdrowiona”, co w oryginale zostało wyrażone dosłownie słowami: „Raduj się, Maryjo!”. W języku polskim przetłumaczyliśmy to wyrażenie jako: „Zdrowaś Maryjo”, być może dlatego, że dawniej pozdrawiano się słowami: „Bądź zdrów!”. Zauważmy, że niebo pozdrawia Panią Przenajświętszą. I można sobie zadać pytanie: Czy ja pozdrawiam moją Matkę, Matkę Boga Wszechmogącego? Jak się do niej odnoszę? Mamy wspaniałe modlitwy za przyczyną Matki Przenajświętszej, korzystajmy z tej skarbnicy duchowych łask – podkreślił hierarcha.

Parafia św. Łukasza Ewangelisty w Sosnowcu została ustanowiona 18 października 1982 r. Pierwszym proboszczem został ks. Szymon Szymocha. Po przejęciu administracji parafii przez pallotynów w 1989 r. funkcję proboszcza objął ks. Władysław Nadybał, pallotyn. Obecny kościół wzniesiony staraniem wiernych i ks. Nadybała został poświęcony 18 października 1994 r. przez biskupa sosnowieckiego Adama Śmigielskiego, salezjanina.

Reklama

– Widzialnym wotum wdzięczności za czterdzieści lat istnienia parafii będzie tryptyk św. Łukasza Ewangelisty, na który składają się trzy obrazy: nasz patron, Zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny i powrót Syna Marnotrawnego. Pragnę podkreślić, że nie byłoby wspólnoty parafialnej, gdyby nie parafianie i nasi goście, którzy modlą się w tej świątyni. Niech ten jubileusz będzie okazją do zanurzenia się w historię i wyrażenia dziękczynienia wszystkim, którzy ją tworzyli, ale także do spojrzenia w przyszłość i powierzenia miłosiernemu Bogu tego, co przed nami – powiedział ks. Dariusz Kubka, proboszcz.

Z okazji jubileuszu pallotyni wydali Kronikę fotograficzną oraz kalendarz ścienny pn. „Czterdzieści lat minęło, jak jeden dzień”, obrazujący kolejne dekady życia wspólnoty parafialnej.

2022-10-28 20:34

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Świadkowie miłości

Niedziela toruńska 43/2022, str. IV

[ TEMATY ]

Jubileusz parafii

Małgorzata Borkowska

Parafianie z całego serca dziękowali Bogu za jubileusz

Parafianie z całego serca dziękowali Bogu za jubileusz

Niech dobry Bóg błogosławi parafii. Niech powołuje nowych kapłanów, osoby konsekrowane, ale też powołuje młodych ludzi do małżeństw chrześcijańskich. Dzisiaj to niezwykle ważne powołanie – mówił bp Wiesław Śmigiel.

Słowa te padły podczas Mszy św. z okazji jubileuszu 100. rocznicy poświęcenia kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa w Grudziądzu, która sprawowana była 9 października.

CZYTAJ DALEJ

Boże Ciało i wianki

Niedziela łowicka 21/2005

www.swietarodzina.pila.pl

Boże Ciało, zwane od czasów Soboru Watykańskiego II Uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, jest liturgicznym świętem wdzięczności za dar wiecznej obecności Jezusa na ziemi. Chrześcijanie od początków Kościoła zbierali się na łamaniu Chleba, sławiąc Boga ukrytego w ziemskim chlebie. Święto jest przedłużeniem Wielkiego Czwartku, czyli pamiątki ustanowienia Eucharystii. A z tego wynika, że uroczystość ta skryta jest w cieniu Golgoty, w misterium męki i śmierci Jezusa.

Historia święta Bożego Ciała sięga XIII wieku. W klasztorze w Mont Cornillon, w pobliżu Liege we Francji, przebywała zakonnica Julianna, która wielokrotnie miała wizję koła na wzór księżyca, a na nim widoczną plamę koloru czarnego. Nie rozumiała tego, więc zwróciła się do przełożonej. Gdy ta ją wyśmiała, Julianna zaczęła się modlić i pewnego razu usłyszała głos, oznajmiający, że czarny pas na tarczy księżyca oznacza brak osobnego święta ku czci Eucharystii, które ma umocnić wiarę, osłabioną przez różne herezje.
Władze kościelne sceptycznie odnosiły się do widzeń prostej Zakonnicy. Jednak kolejne niezwykłe wydarzenie dało im wiele do myślenia. W 1263 r. w Bolsenie, niedaleko Rzymu, kapłan odprawiający Mszę św. zaczął mieć wątpliwości, czy to możliwe, aby kruchy opłatek był Ciałem Pańskim. I oto, gdy nastąpił moment przełamania Hostii, zauważył, że sączy się z niej krew i spada na białe płótno korporału na ołtarzu. Papież Urban IV nie miał już wątpliwości, że to sam Bóg domaga się święta Eucharystii i rok po tym wydarzeniu wprowadził je w Rzymie, a papież Jan XXII (1334 r.) nakazał obchodzić je w całym Kościele. Do dziś korporał z plamami krwi znajduje się we wspaniałej katedrze w Orvieto, niedaleko Bolseny. Wybudowano ją specjalnie dla tej relikwii.
W Polsce po raz pierwszy święcono Boże Ciało w 1320 r., za biskupa Nankera, który przewodził diecezji krakowskiej. Nie było jednak jeszcze tak bogatych procesji, jak dziś. Dopiero wiek XVI przyniósł rozbudowane obchody święta Bożego Ciała, zwłaszcza w Krakowie, który był wówczas stolicą. Podczas procesji krakowskich prezentowały się proporce z orłami na szkarłacie, obecne było całe otoczenie dworu, szlachta, mieszczanie oraz prosty lud z podkrakowskich wsi.
W czasie procesji Bożego Ciała urządzano widowiska obrzędowe lub ściśle teatralne, aby przybliżyć ich uczestnikom różne aspekty obecności Eucharystii w życiu. Nasiliło się to zwłaszcza pod koniec XVI wieku, kiedy przechodzenie na protestantyzm znacznie się nasiliło i potrzebna była zachęta do oddania czci Eucharystii.
W okresie rozbiorów religijnemu charakterowi procesji Bożego Ciała przydano akcentów patriotycznych. Była to wówczas jedna z nielicznych okazji do zademonstrowania zaborcom żywej wiary. W procesjach niesiono prastare emblematy i proporce z polskimi godłami, świadczące o narodowej tożsamości.
Najpiękniej jednak Boże Ciało obchodzono na polskiej wsi, gdzie dekoracją są łąki, pola i zagajniki leśne. Procesje imponowały wspaniałością strojów asyst i wielką pobożnością prostego ludu, wyrażającego na swój sposób uwielbienie dla Eucharystii. Do dziś przetrwał zwyczaj zdobienia ołtarzy zielonymi drzewami brzóz i polnymi kwiatami. Kiedyś nawet drogi wyścielano tatarakiem. Do dziś bielanki sypią też przed kroczącym z monstrancją kapłanem kolorowe płatki róż i innych kwiatów.
Boże Ciało to również dzień święcenia wianków z wonnych ziół, młodych gałązek drzew i kwiatów polnych. Wieniec w starych pojęciach Słowian był godłem cnoty, symbolem dziewictwa i plonu. Wianki z ruty i kwiatów mogły nosić na głowach tylko dziewczęta.
Na wsiach wierzono, że poświęcone wianki, powieszone na ścianie chaty, odpędzają pioruny, chronią przed gradem, powodzią i ogniem. Dymem ze spalonych wianków okadzano krowy, wyganiane po raz pierwszy na pastwisko. Zioła z wianków stosowano też jako lekarstwo na różne choroby.
Gdzieniegdzie do poświęconych wianków dodawano paski papieru, z wypisanymi słowami czterech Ewangelii. Paski te zakopywano następnie w czterech rogach pola, dla zabezpieczenia przed wszelkim złem.
Dziś Boże Ciało to jedna z niewielu już okazji, aby przyodziać najpiękniejszy strój świąteczny - strój ludowy. W Łowickiem tego dnia robi się tęczowo od łowickich pasiaków. Kto wie, czy stroje ludowe zachowałyby się do dziś, gdyby nie możliwość ich zaprezentowania podczas uroczystości kościelnych. Chwała zatem i wielkie dzięki tym duszpasterzom, którzy kładą nacisk, aby asysty procesyjne występowały w regionalnych strojach. Dzięki temu procesje Bożego Ciała są jeszcze wspanialsze, okazalsze, barwniejsze. Ukazują różnorodność bogactwa sztuki ludowej i oby tak było jak najdłużej.
W ostatni czwartek oktawy Bożego Ciała, oprócz święcenia wianków z ziół i kwiatów, szczególnym ceremoniałem w naszych świątyniach jest błogosławieństwo małych dzieci. Kościoły wypełniają się najmłodszymi, często także niemowlętami, by i na nich spłynęło błogosławieństwo Boże. Wszak sam Pan Jezus mówił: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego” (Mk 10, 13-15).

CZYTAJ DALEJ

Flisaczko Dobrzyńska ze Skępego, módl się za nami...

2024-05-30 20:50

[ TEMATY ]

Rozważania majowe

Wołam Twoje Imię, Matko…

Adobe Stock

Początki sanktuarium maryjnego w tym miejscu sięgają drugiej połowy XV wieku. Niedaleko jeziora leżał na rozdrożu wielki głaz służący za drogowskaz. Według legendy był on ozdobiony mnóstwem krzyży. Okoliczni mieszkańcy i przejeżdżający podróżni nieraz widywali nad głazem niezwykłe światło lub słyszeli cudowny śpiew.

Rozważanie 31

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję