Reklama

Niedziela Przemyska

Dzięki Chrystusowi jesteśmy Rzecząpospolitą

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W miejscu urodzenia patrona Polski św. Andrzeja Boboli, w Strachocinie, w sobotę 15 września 2018 r. odsłonięto i poświęcono monument upamiętniający 100. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę. W wydarzeniu wzięli udział przedstawiciele najwyższych władz państwowych: marszałek Sejmu Marek Kuchciński, wicepremier Beata Szydło i minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro. Mszy św. na Bobolówce przewodniczył i homilię wygłosił abp Andrzej Dzięga, metropolita szczecińsko-kamieński.

W homilii kaznodzieja podkreślił, że jeszcze w przedchrześcijańskich dziejach naszego narodu „jest coś, co żyje i potem zostało wsparte Ewangelią – duch wolności, duch faktycznego decydowania o swoim życiu, o swojej wspólnocie, o swoim pokoleniu”. Powiedział, że nasi przodkowie poczuli, że w Ewangelii i Jezusie Chrystusie jest dodatkowa siła, która niczego nie odbiera i nie ogranicza.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Metropolita szczecińsko-kamieński stwierdził, że Polskę od ośmiu wieków charakteryzuje słowo, które jest za mało uszanowane – Rzeczpospolita: – To się już tyle wieków temu pojawiło jako fenomen wspólnoty narodu, w której łączą się instytucje państwowe i instytucje obywatelskie, w której każdy z mieszkańców ma swoją cząstkę. Rzeczpospolita jako sprawa dla każdego, każdego obejmująca, każdego szanująca, nad każdym się pochylająca, a jednocześnie od każdego wymagająca, aby szanował wspólny dom, aby go chronił, umacniał i współtworzył – wskazywał.

Hierarcha stwierdził, że bez Ewangelii bylibyśmy „jeszcze jedną zbiorowością, administracją, myślą polityczną, ale dzięki Chrystusowi jesteśmy rzecząpospolitą, wspólnotą serc, pracy, cierpienia, trudu, nadziei, rozpoczynania od nowa”.

Metropolita szczecińsko-kamieński podkreślił także, że do tej pory nie zostały w pełni spełnione śluby króla Jana Kazimierza, Śluby Jasnogórskie czy program dany nam w kolejnych pielgrzymkach przez św. Jana Pawła II: – Uznajmy Pana Boga jako Pana naszych dziejów. I ma to uczynić każdy, kto ma odrobinę wiary w sercu i odrobinę uczciwości w sobie. I poddajmy Panu Bogu te sprawy, które od Boga zależą i są z Bożej decyzji, tak jak sprawa życia od poczęcia po naturalną śmierć; tak jak sprawa małżeństwa, tak jak sprawy szacunku do Bożych dzieł, do krzyża, do Ewangelii świętej. To wszystko musimy ustawić na właściwym gruncie, na fundamencie i to jest zadanie wszystkich – mówił.

Reklama

Po odsłonięciu i poświęceniu pomnika przez abp. Andrzeja Dzięgę, marszałek Sejmu RP Marek Kuchciński powiedział m.in.: – Dzisiaj w tym miejscu odsłoniliśmy pomnik poświęcony niepodległości Rzeczypospolitej. Pomnik ten jest umocniony i uświęcony prochami z wielu miejsc pamięci naszych rodaków, miejsc pamięci Polski i Polaków.

Następnie wicepremier Beata Szydło powiedziała: – Pomnik, który przed chwilą odsłoniliśmy, w bardzo jasny i prosty sposób pokazuje, czym jest Polska i dzięki czemu jest Polska. Połączenie białego orła, wizerunku naszej Ojczyzny i krzyża to jest właśnie skrócona historia nas wszystkich, którzy jesteśmy nie tylko gospodarzami odpowiedzialnymi za przyszłość Ojczyzny, za jej rozwój, ale jesteśmy braćmi. A jesteśmy dzięki temu, że kiedyś ci, których upamiętniamy również w tym pomniku, oddali za naszą ojczyznę życie. Jesteśmy zobowiązani, aby pamiętać o tych, którym tę niepodległość zawdzięczamy.

2018-10-10 11:21

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

W stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości

Niedziela sandomierska 45/2018, str. I

[ TEMATY ]

100‑lecie niepodległości

Ks. Adam Stachowicz

Podczas patriotycznego śpiewania w Potoczku

Podczas patriotycznego śpiewania w Potoczku

Niezwykłą datą w tym roku jest dzień 11 listopada. Jest to 100. rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości. Jest to przecież dzień ponownych narodzin naszej Ojczyzny. 11 listopada skończyła się 123-letnia niewola i rozdarcie, jakiego dokonali zaborcy, wymazując z map Europy Rzeczpospolitą

Polska i Polacy jednak nigdy się nie poddali. Wiele powstań i zrywów niepodległościowych zaowocowało wolnością. Wiele smutku, łez, cierpienia i krwi wylanej przez naszych przodków wydało plon wolności. My, ludzie żyjący wiek po odzyskaniu niepodległości, Wam, Bohaterowie, składamy hołd wdzięczności, iż możemy żyć w wolnym i lepszym kraju.

CZYTAJ DALEJ

Łódź: Ruszyły zapisy na kolejną edycję Dominikańskich Warsztatów Muzyki Liturgicznej

2024-04-23 09:30

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Archiwum WML Dominikanie Łódź

W trakcie Dominikańskich Warsztatów Muzyki Liturgicznej “Sacrum Convivum”, w łódzkim klasztorze oo. Dominikanów przy ul. Zielonej 13, spotkają się miłośnicy śpiewu kościelnego, członkowie schol i innych amatorskich zespołów muzycznych.

Mimo że na co dzień posługują w różnych wspólnotach, to w dniach 24-26 maja 2024 roku, razem stworzą wielogłosowy chór.  Doświadczą w nim piękna wspólnej modlitwy, a przy okazji rozszerzą swój repertuar i poznają możliwości własnego głosu.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje".

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję