Reklama

Niedziela Lubelska

Błogosławiona przestrzeń modlitwy i pracy

Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej jest obecne na terenie parafii Kłodnica Dolna już od 100 lat

Niedziela lubelska 41/2018, str. I

[ TEMATY ]

zgromadzenie

Paweł Wysoki

Jubileusz był okazją do wyrażenia wdzięczności za pracę Służebniczek

Jubileusz był okazją do wyrażenia wdzięczności za pracę Służebniczek

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jubileusz stał się okazją do wyrażenia wdzięczności Bogu i ludziom za nieustanną modlitwę i ofiarną pracę sióstr ałużebniczek. 22 września w kościele parafialnym pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa zgromadzili się mieszkańcy Kłodnicy Dolnej i okolicznych miejscowości oraz liczni goście, w tym abp Stanisław Budzik i siostry zakonne z domu generalnego w Starej Wsi oraz z domu prowincjalnego w Łodzi. Zgromadzonych powitali proboszcz ks. Piotr Stańczak oraz przełożona domu s. Irena. – W imieniu Sióstr Służebniczek dziękuję za powołanie nas do zgromadzenia i za dom zakonny w Kłodnicy Dolnej, który w modlitwie i pracy trwa dla Boga i ojczyzny; dziękuję za życzliwość proboszcza i parafian, którzy troszczą się o nas jak o swoją rodzinę – mówiła wzruszona zakonnica.

Ziarno rzucone w ziemię

W pierwszej części jubileuszowego spotkania dzieci i młodzież ze Szkoły Podstawowej w Kłodnicy Dolnej zaprezentowały program artystyczny, którego głównym motywem był jubileusz odzyskania niepodległości przez Polskę oraz stulecie obecności sióstr w niewielkiej miejscowości na Lubelszczyźnie. Dzięki wielkiemu zaangażowaniu młodych aktorów zgromadzeni dowiedzieli się o początkach obecności służebniczek w Kłodnicy i codziennej pracy sióstr. Zakonnice żyjące charyzmatem bł. Edmunda Bojanowskiego przybyły tam na zaproszenie dziedziczki Aleksandry Russanowskiej, która po stracie jedynej córki przeznaczyła część majątku na stworzenie ochronki dla dzieci. Pierwsze siostry znalazły się w Kłodnicy w lecie 1918 r. Mimo początkowej nieufności ze strony miejscowej ludności, długo ciemiężonej przez rosyjskiego zaborcę, siostry szybko zaskarbiły sobie serca mieszkańców. Skromne i pracowite zakonnice w trudnych warunkach podjęły się opieki nad dziećmi; uczyły je czytać i pisać oraz katechizowały. Z wielkim oddaniem niosły pomoc medyczną, ratując niejedno życie. Dzięki zaangażowaniu miejscowej ludności, na początku lat 20. XX wieku wybudowano dom zakonny z ochronką dla dzieci. Przez jakiś czas w budynku działały również szkoła podstawowa i przedszkole. Przedstawienie przygotowane przez młodzież doskonale zilustrowało wychowawczo-edukacyjny, charytatywny oraz duszpasterski charakter obecności sióstr w Kłodnicy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Zofia Tymińska, dyrektor szkoły, mówiła do sióstr: – Trudno znaleźć słowa na tyle piękne, by wyrazić podziękowanie za waszą pracę dla naszej społeczności. Z wdzięcznością myślimy o wszystkich siostrach, które tu pracowały; każda wniosła w budowanie wspólnoty modlitwę, talenty, cierpienie. Nie sposób zliczyć wszystkich nakarmionych i opatrzonych, przed którymi otwierały się drzwi domu zakonnego. Najpierw w ochronce, a teraz w szkole kształtujecie osobowość, wrażliwość i postawy dzieci oraz młodzieży. Dziękujemy za wasze ciche i skromne życie, za zawierzenie Bogu i modlitewne wsparcie, na które zawsze możemy liczyć. Podobnie wypowiadali się przedstawiciele rady parafialnej, którzy w imieniu wszystkich wiernych dziękowali za wychowywanie dzieci, za troskę o piękno parafialnej świątyni, za świadectwo gorliwej służby Bogu i człowiekowi, za życzliwość i łagodność serc, za pracowitość i pokorę. – Bądźcie dla nas znakiem łączności z Chrystusem! – prosili.

Obecne na jubileuszu przełożona generalna m. Beata Chwistek oraz przełożona prowincjalna m. Iwona Zamorska dziękowały Bogu i ludziom, że „100 lat temu ziarno rzucone w ziemię daje dobre owoce” i „wciąż rozwija się błogosławiona przestrzeń modlitwy i pracy, radości i cierpienia”.

Przykazanie miłości

– Dziękujemy Bogu za charyzmat bł. Edmunda Bojanowskiego, który poprzez Siostry Służebniczki realizuje się i przynosi piękne owoce w waszej wspólnocie parafialnej już od 100 lat. Wypraszamy u Boga za wstawiennictwem Matki Bożej łaski dla sióstr; niech nigdy nie zabraknie młodych serc, które będą chciały poświęcić się Bogu i człowiekowi w Kościele przez posługę wobec najmniejszych. Prośmy bł. Edmunda, by wstawił się za nami i wypraszał nam taką miłość, jaką płonęło jego apostolskie serce; by wyjednał nam odwagę kroczenia drogą Bożych błogosławieństw, którą owocnie i heroicznie sam przeszedł – mówił abp Stanisław Budzik.

Reklama

W homilii Metropolita Lubelski podjął refleksję nad przykazaniem miłości Boga i bliźniego oraz błogosławieństwami. Podkreślał, że bł. Edmund Bojanowski, świecki założyciel zgromadzenia, które w 4 rodzinach zakonnych daje świadectwo miłości Boga i bliźniego, sam podążał drogą Ewangelii. – Święci to ludzie, którzy na wielką miłość Bożą odpowiadają miłością; najpierw miłością Boga, która przenika wszystkie sfery życia, każdą myśl i każde działanie. Boga mamy kochać nade wszystko, angażując głębię rozumu, porywy serca i siłę woli. Taką samą miłością mamy kochać człowieka. Bł. Edmund nie miał wątpliwości, że należy zacząć od miłości najmniejszych, z którymi identyfikuje się Chrystus. Bóg stał się człowiekiem, dlatego możemy Go spotkać i służyć Mu w człowieku – mówił abp Budzik. Przypominając, że św. Jan Paweł II wyniósł na ołtarze wielu błogosławionych i świętych, Pasterz podkreślał, że to działanie miało pokazać nam, iż droga przykazań i błogosławieństw ewangelicznych jest możliwa dla każdego człowieka. – Święci zadają kłam tym, którzy mówią, że droga Ewangelii jest utopią, idealizmem niemożliwym do osiągnięcia. Świętość i prawdziwe szczęście jest dla każdego – zapewniał.

Na zakończenie abp Stanisław Budzik udzielił pasterskiego błogosławieństwa, życząc zgromadzonym, by jak bł. Edmund pełnili Bożą wolę, przyjmowali Chrystusa do serc i otwierali się na natchnienia Ducha Świętego, który wskazuje nowe drogi i nowe rozwiązania, by Ewangelia docierała do serc i je przemieniała.

2018-10-10 11:21

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Aby brat Albert się nie powstydził

Pierwsze hospicjum z prawdziwego zdarzenia stworzyła Angielka Cicley Saunders. W 1967 r. w Londynie otworzyła specjalistyczny ośrodek opieki nad umierającymi chorymi. Za patrona hospicjum obrała św. Krzysztofa. W Polsce pierwsze hospicjum powstało w 1981 r. Idea hospicjów rozwija się i nowe ośrodki dla terminalnie chorych powstają w kolejnych miastach. Już wkrótce taki ośrodek powstanie w Kielcach, buduje je Caritas Kielecka. W większości hospicjów chorymi opiekują się siostry. Tak też jest w Miechowie, gdzie w hospicjum posługują siostry albertynki

Siostry przybyły do Miechowa w 1998 r., w chwili gdy powstało tu hospicjum. Burmistrz Jerzy Muszyński chciał stworzyć centrum pomocy potrzebującym: chorym, ubogim, starszym, niezaradnym życiowo ludziom. Postanowił, że wszystkie instytucje będą znajdować się w blisko centrum, aby ludzie potrzebujący pomocy nie szukali jej po całym mieście. W skad placówek opiekuńczo-leczniczych wchodzi: Stacja Opieki Caritas, Środowiskowy Dom Samopomocy, Stołówka dla ubogich, Dom Kombatanta, Hospicjum Stacjonarne i Domowe. Niedaleko jest też ośrodek zdrowia i szpital. Pod Miechowem w bitwie z Rosjanami brał udział Adam Chmielowski, późniejszy Brat Albert - założyciel Zgromadzenia Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim. Kewna ze strony żony ówczesnego burmistrza wstąpiła do Zgromadzenia Albertynek i stąd znajomość charyzmatu i pomysł, aby w Hospicjum pracowały siostry albertynki. - Do pracy w hospicjum trzeba czegoś więcej niż tylko rąk, trzeba dużo serca. Chodziło o stworzenie domu, a nie kolejnego zakładu - mówi s. Kinga. Hospicjum jest wybudowane na miejscu starego szpitala. Wcześniej mieszkały tu siostry szarytki. Z czasem dom podupadł, na „drugą młodość” czekał do przybycia sióstr albertynek.

CZYTAJ DALEJ

Kraków: uroczystości pogrzebowe poety Leszka Długosza

2024-03-27 19:12

[ TEMATY ]

pogrzeb

PAP/Łukasz Gągulski

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja - mówił abp Marek Jędraszewski w czasie uroczystości pogrzebowych śp. Leszka Długosza w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Doczesne szczątki artysty spoczęły na Cmentarzu Rakowickim.

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja, a także często poezja śpiewana - stwierdził abp Marek Jędraszewski na początku Mszy św. pogrzebowej w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Zwrócił uwagę na zbiór wierszy „Ta chwila, ten blask lata cały”. - Ten zbiór mówi wiele o miłości pana Leszka Długosza do życia; do tego, by tym życiem umieć się także upajać - dodawał metropolita krakowski cytując fragmenty poezji, wśród których był wiersz „Końcowa kropka”. - Odejście pana Leszka Długosza jest jakąś kropką, ale tylko kropką w jego wędrówce ziemskiej - mówił abp Marek Jędraszewski. - Głęboko wierzymy, że dopiero teraz zaczyna się pełne i prawdziwe życie; że z Chrystusem zmartwychwstałym będziemy mieć udział w uczcie cudownego życia bez końca. Tym życiem będziemy mogli się upajać i za nie Bogu dziękować i wielbić - dodawał metropolita krakowski.

CZYTAJ DALEJ

Pożegnanie poety

2024-03-28 17:13

Biuro Prasowe AK

    – Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja – mówił abp Marek Jędraszewski.

    W środę 27 marca w kościele Świętego Krzyża w Krakowie miały miejsce uroczystości pogrzebowe śp. Leszka Długosza. Doczesne szczątki artysty spoczęły na Cmentarzu Rakowickim. Zwrócił uwagę na zbiór wierszy „Ta chwila, ten blask lata cały”. – Ten zbiór mówi wiele o miłości pana Leszka Długosza do życia; do tego, by tym życiem umieć się także upajać – dodawał metropolita

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję